چرا شوراي وحدت مسير ائتلاف را در ميان اصولگرايان سخت مي‌كند؟
روايت چمران از بازتوليد پدرخواندگي توسط جامعه روحانيت مبارز
شوراي عالي وحدت كار انتخاباتي خود را آغاز كرده و به نوعي به موازات شوراي ائتلاف نيروهاي اصولگرا فعاليت مي‌كند. چند روز پيش بود كه از سوي اين شورا اعلام شد منوچهر متكي وظيفه سخنگويي شوراي وحدت را برعهده دارد و سه نفر از نمايندگان جامعه روحانيت مبارز متشكل از تقوي، حسن ابوترابي‌فرد و پورمحمدي، پنج نماينده بلوك حزبي متشكل از روح‌الاميني، باهنر، صدر، بادامچيان و متكي و 6 نماينده اقشار حسيني، الله‌كرم، منتظمي، قريشي، افتخاري و قوي اعضاي حقيقي اين شورا را تشكيل مي‌دهند.
موازي‌كاري در ميان اصولگرايان
گفتني است محور اين تشكل انتخاباتي جامعه روحانيت مبارز است كه در انتخابات مجلس در اسفند 98 بنا داشت به عنوان داور ميان گروه‌هاي مختلف اصولگرايي ايفاي نقش كند كه البته در نهايت چنين امري محقق نشد و به نوعي اجماعي بر پذيرش داوري جامعه روحانيت شكل نگرفت. بعد از انتخابات مجلس جامعه روحانيت كوشيد تا حساب جداگانه و ويژه‌اي براي خود در عرصه انتخابات باز كند؛ هر چند اعضاي آن مي‌گفتند كه جامعه روحانيت نامزد اختصاصي در انتخابات نخواهد داشت اما به نظر مي‌رسيد كه آنها بنا دارند محوريت اصولگرايان را دوباره و حالا بعد از سال‌ها گذشت از اواسط دهه هفتاد در دست بگيرند. شوراي ائتلاف هم بعد از انتخابات مجلس كارش را براي دو انتخابات شوراها و رياست‌جمهوري ادامه داد و همزمان جامعه روحانيت هم عضوگيري مي‌كرد تا درنهايت با محوريت جامعه روحانيت شوراي عالي وحدت شكل گرفت و منوچهر متكي نيز به عنوان سخنگوي اين تشكل انتخاب شد.
چالش‌هاي شوراي عالي وحدت
در اين ميان البته به نظر مي‌رسد شوراي وحدت مسير آساني در پيش نخواهد داشت؛ به ويژه آنكه برخلاف ادعاهاي اعضاي جامعه روحانيت كه دوباره روحانيت محور فعاليت‌هاي سياسي اصولگرايان خواهند شد تا اين لحظه جامعه مدرسين حوزه قم بناي حضور در انتخابات را ندارد و چندي پيش از سوي اين تشكل رسما اعلام شد كه هيچ قصدي براي ورود به انتخابات در ميان جامعه مدرسين وجود ندارد. اعضاي جامعه روحانيت بعد از موضع‌گيري جامعه مدرسين و در ميان فعاليت‌هاي انتخاباتي‌شان وعده دادند كه اعضاي جامعه مدرسين را قانع مي‌كنند تا در انتخابات حاضر شوند؛ وعده‌اي كه تاكنون محقق نشده است و به نظر مي‌رسد جامعه مدرسين به عنوان يكي از مهم‌ترين تشكل‌هاي انتخاباتي يا اساسا قصد حضور در انتخابات را ندارد يا اگر بخواهد حاضر شود، با جامعه روحانيت همراهي ويژه‌اي نخواهد داشت. علاوه بر اين با شرايط جديد در جبهه اصولگرايي احتمال چنددستگي در ميان آنها نيز وجود دارد و شايد بتوان پيش‌بيني كرد كه با تشكيل شوراي وحدت ديگر نمي‌توان انتظار داشت كه اصولگرايان به راحتي به اجماع بر نامزد واحد برسند.
چمران خطاب به شوراي وحدت:
خدا بصيرت دهد كه پيمان‌شكني نكنيد
در همين رابطه مهدي چمران در گفت‌وگويي با سايت «مثلث‌آنلاين» ضمن انتقاد از شوراي عالي وحدت گفته است: «اميدوارم همه هدايت شويم و به مسير مشترك و واقعي برسيم و برخلاف آنچه برخي دوستان اسم شوراي خود را وحدت گذاشته‌اند، وحدت‌شكني به وجود نيايد. مشخص نيست شوراي وحدت براي چه و با چه هدفي تشكيل شده است، زيرا شوراي ائتلاف از انتخابات رياست‌جمهوري سال 96 آن موقع در قالب جمنا تا انتخابات مجلس در اسفند ماه 98 مسووليت اجماع‌سازي اصولگرايان را برعهده داشت و توانست در اين مسير به شدت موفق عمل كند؛ به نحوي كه در انتخابات دوره گذشته بدون هيچ اختلاف‌نظري بر آقاي رييسي اجماع شد و در انتخابات مجلس نيز شوراي ائتلاف توانست يك شگفتي را رقم بزند؛ به طوري كه 230 نماينده كنوني ماحصل اجماعي بود كه شوراي ائتلاف ايجاد كرد... مردم هم از ليست شوراي ائتلاف استقبال خوبي كردند و بعد از انتخابات شوراي ائتلاف بلافاصله فعاليت خود را براي دو انتخابات شوراي شهر و رياست‌جمهوري بعدي آغاز كرد و در استان‌ها و شهرستان‌ها مجامع شكل گرفتند. همه اينها در حالي رخ داد كه ناگهان مشاهده كرديم جامعه روحانيت مبارز اعلام كرد كه با افراد جديدي كه به جامعه آمده‌اند مي‌خواهيم كار انتخاباتي انجام دهيم و بناي‌شان به نوعي حركت موازي با شوراي ائتلاف قرار گرفت. ما گفتيم اين كار شما به شوراي ائتلاف لطمه مي‌زند و دليلي ندارد راهي كه ما تا ميانه آمده‌ايم شما از ابتدا شروع كنيد و باعث دوگانگي در جبهه اصولگرايي شويد. ما گفتيم شما سرور ما هستيد و اگر هدف‌تان اجماع است، به شوراي ائتلاف بياييد اما آنها نپذيرفتند و كار خود را ادامه دادند.» او درباره حاكم بودن روحيه پدرخواندگي در شوراي عالي وحدت با محوريت جامعه روحانيت بيان كرد: «سازوكار شوراي ائتلاف از پايين به بالاست؛ يعني شوراهاي شهرستان شوراي استان را انتخاب مي‌كنند، شوراهاي استان، شوراي مركزي را انتخاب مي‌كند و شوراي مركزي براي رياست‌جمهوري تصميم مي‌گيرد. اما شوراي وحدت اين سازوكار را ندارد و مانند گذشته است كه عده‌اي بنشينند و براي ديگران تكليف معلوم كنند و شوراها مسوول اجراي تصميمات آنها باشند. ما تصور مي‌كرديم دوره پدرخوانده‌ها تمام شده اما گويا اين‌طور نيست... در شوراي وحدت قرار بود بيش از 40 حزب حضور داشته باشد اما پنج حزب را پذيرفتند و به بقيه گفتند خداحافظ. من فقط اميدوارم خداوند به همه ما بصيرت دهد تا با توهم پيروزي پس‌گردني نخوريم. دوستان كه يك تشكل موازي با شوراي ائتلاف ايجاد كرده‌اند بايد بدانند مردم را سردرگم مي‌كنند.»
او همچنين درباره هدف تشكيل شوراي وحدت گفت: «من قضاوتي درباره هدف آقايان از تشكيل شوراي وحدت نمي‌كنم اما به هر آن چيزي كه ما مي‌بينيم ادامه پدرخواندگي گذشته است.»