يك چهره سياسي نزديك به لاريجاني اظهارات ظريف را ناشي از «عصبانيت» توصيف كرد
علي لاريجاني؛ پيشنهاد ظريف يا انتخاب رهبري؟
اولين تجربه حضور كلابهاوسي وزير امور خارجه آنقدر حاشيهساز شد كه ۴ روز پس از آن همچنان در فضاي مجازي و رسانهاي صحبت از اتاقي در پلتفرم صوتي جديدي است كه محمدجواد ظريف مهمان آن بود. از بحث بر سر آنكه چرا تنها خبرنگاران رسانههاي داخلي اجازه پرسش داشتند تا توضيح در مورد نقش علي لاريجاني در جريان امضاي سند همكاري چيني، همگي از چهارشنبه شب تاكنون نقل و نُقل محافل رسانهاي، مجازي و سياسي است. از آنجا كه حضور وزير امور خارجه در اتاقي در «كلابهاوس» پس از امضاي سند همكاري پرحاشيه ۲۵ ساله با طرف چيني بود، چهارشنبهاي كه گذشت، او از سوي مخاطبان با پرسشهايي در اين حوزه مواجه شد كه پاسخ به برخي از آنها برايش حاشيهساز شد و در اين ميان پاسخ به پرسشي در نقش لاريجاني در سند راهبردي ايران و چين نيز از اين دست سوالات بود. ظريف در اين خصوص گفته بود: «اصلا چينيها اسم آقاي لاريجاني را هم نميشناختند كه به ما پيشنهاد كنند، ما پيشنهاد كرديم. آقاي لاريجاني پيشنهاد من به دفتر رهبري بوده است. ما آقاي لاريجاني را تعيين و اصرار كرديم كه وي پيگيري اين پرونده را ادامه دهد.» اين اظهارات كه درپي انتشار اخباري مطرح شد كه مدعي بود مسووليت انعقاد اين قرارداد با علي لاريجاني بوده است، در ادامه با واكنش يكي از نزديكان لاريجاني نيز مواجه شد و اين چهره سياسي اصولگرا اظهارات ظريف را از روي عصبانيت توصيف كرد. بهروز نعمتي، نماينده پيشين مجلس در گفتوگويي كه با خبرگزاري اصولگراي مهر داشت، تاكيد كرد كه طرف چيني لاريجاني را كاملا ميشناخته و مديران و كارشناسان وزارت امور خارجه، عضو كميتههايي هستند كه زير نظر آقاي لاريجاني بررسي سند راهبردي ايران و چين را از 8 ماه پيش آغاز كردند. او با بيان اينكه ظريف در مقاطع مختلف مديون لاريجاني است، اذعان كرد: «آقاي ظريف وقتي عصباني ميشود، حرفهايش تنظيم نيست. به نظر من در اوج عصبانيت چنين حرفهايي را زده است.» انتخاب علي لاريجاني به عنوان مسوول پيشبرد اين قرارداد با توجه به اينكه اكنون نه سمتي اجرايي در دستگاه ديپلماسي دارد و نه ديگر بر مسند رياست قوه مقننه است، پرسشبرانگيز بود اما پيگيري آن پس از گذشت چند روز از سوي خبرگزاري اصولگراي مهر را شايد بتوان نوعي شيطنت رسانهاي توصيف كرد. از سويي اظهارات ظريف نيز گزارهاي عادي به نظر ميرسد كه دستگاه ديپلماسي يك نفر را براي انجام امري مرتبط با انعقاد قرارداد يا سند همكاري معرفي كرده يا پيشنهاد دهد. كمال خرازي، رييس شوراي راهبردي روابط خارجي پيش از اين در مورد انتخاب لاريجاني گفته بود: «با توجه به اينكه دولتها در ايران تغيير ميكنند و در ۲۵ سال آينده ممكن است گرايشهاي سياسي مختلف دولت را در اختيار داشته باشند، دولت چين كه برخاسته از يك حزب حاكم و از تداوم و ثبات برخوردار است، تاكيد داشت كه نمايندهاي از نظام نيز در اين كار دخالت داشته باشد؛ لذا لاريجاني به عنوان مشاور مقام معظم رهبري چنين نقشي را ايفا كرد تا تداوم اين همكاري مورد تاكيد قرار گيرد.» منصور حقيقتپور، از نزديكان لاريجاني اما در گفتوگو با پايگاه خبري-تحليلي جماران شرح داد كه چون چينيها از دولت ايران به دليل معطل ماندن برخي اقدامات دوجانبه گلايه داشتند، رهبري پس از حضور رييسجمهوري چين و ديدار با ايشان، به علي لاريجاني ماموريت دادند كه مباحث مربوط به اين سند همكاري را پيش ببرد.