خبر كوتاه
رييس سازمان جنگل‌ها خواستار شد
استفاده از ظرفيت همياران طبيعت در پيشگيري از حريق جنگل‌ها و مراتع
رييس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداري كشور در نامه‌اي به ادارات كل منابع طبيعي استان‌ها خواستار استفاده از ظرفيت همياران طبيعت در امر حفاظت، پيشگيري و اطفاي حريق در عرصه‌هاي منابع طبيعي شد. به گزارش ايسنا، مسعود منصور نوشت: تاكنون بيش از ۸۰ هزار هميار طبيعت در سامانه مربوطه ثبت‌نام كرده و آمادگي خود را در امر حفاظت و ارتقاي پوشش حفاظتي عرصه‌هاي منابع طبيعي اعلام كرده‌اند كه اين نيروها در حال حاضر نيازمند ساماندهي و آموزش هستند. رييس سازمان جنگل‌ها همچنين بر برنامه‌ريزي براي اعمال مديريت بهينه جهت پيشگيري از حريق در عرصه‌هاي منابع طبيعي تاكيد كرد وگفت: با توجه به پايين بودن ميزان بارندگي احتمال اينكه در فصل بهار و تابستان شاهد آتش‌سوزي در جنگل‌ها و مراتع كشور باشيم، وجود دارد. به گزارش مركز اطلاع‌رساني سازمان جنگل‌ها منصور خاطرنشان كرد: نيروهاي داوطلب مردمي از ظرفيت بالايي برخوردارند و اين نيروها مي‌توانند با آموزش‌هاي لازم و مجهز شدن به امكانات انفرادي نقش تاثيرگذاري در پيشگيري و اطفاي حريق احتمالي عرصه‌هاي منابع طبيعي داشته باشند.
يوزپلنگ ايراني در اسارت آينده‌اي دارد؟
يك كارشناس حيات‌وحش گفت كه احتمال موفقيت پروژه تكثير در اسارت يوزپلنگ‌ها در ايران كم و حذف يك يوزپلنگ نر بالغ و سالم از طبيعت كار اشتباهي بوده است.
به گزارش ايسنا، ابتداي فروردين ماه امسال «فيروز» يوز نر ۱۱ ساله منطقه توران زنده‌گيري و براي جفت‌گيري با «ايران» يوزپلنگ ماده به محيط اسارت واقع در سايت توران منتقل شد. انتشار اين خبر واكنش‌هايي را به‌دنبال داشت و برخي از كارشناسان اعلام كردند كه چنين اقدامي مي‌تواند معدود يوزهاي باقي مانده در طبيعت را تهديد كند.
امير عبدوس، مديركل محيط‌زيست استان سمنان با انتشار ويديويي درباره اين اتفاق توضيح داد: طي ۹ ماه اخير موفق نشديم كه به صورت طبيعي يوز نري را وارد فنس ايران، يوزپلنگ ماده سايت توران كنيم. از اين رو تصميم گرفته شد كه «فيروز» را زنده‌گيري و ترغيب به جفت‌گيري با «ايران» كنيم.
عبدوس همچنين تصريح كرده كه طي سال گذشته از ۲۵ فرد يوز در منطقه توران تصويربرداري شده است.
نويد زماني،كارشناس حيات وحش درگفت‌وگو با ايسنا در پاسخ به اين پرسش كه آيا مي‌توان با زنده‌گيري يوزهاي موجود در طبيعت و انتقال آنها به محيط اسارت، يوزپلنگ‌ها را از خطر انقراض نجات داد يا خير؟ اظهار كرد: روي موضوع تكثير در اسارت در آفريقاي جنوبي كار شده و توانسته‌اند كه تعداد يوزهاي آفريقايي را با استفاده از اين روش بيشتر كنند اما ما بايد شرايط كشور خود اعم از امكانات و شرايط مالي و شرايط يوزپلنگ‌ها را لحاظ كنيم.
او ادامه داد: بودجه و امكانات ما در ايران براي تكثير يوزپلنگ در اسارت محدود است. از سويي ديگر يوزپلنگ در ايران در بحران انقراض قرار دارد و شرايط آن قابل مقايسه با يوزهاي آفريقايي نيست. در خوشبينانه‌ترين حالت ممكن شايد تعداد يوزها در ايران ۵۰ فرد باشد. از اين رو بايد در اين زمينه با احتياط عمل كنيم نه اينكه يك‌دفعه اقدام به حذف يك يوز نر بالغ از منطقه‌اي مانند زيستگاه حساس توران كنيم به اين اميد كه شايد بتوانيم در اسارت آن را تكثير كنيم.
اين كارشناس حيات وحش با اشاره به اينكه احتمال موفقيت پروژه تكثير در اسارت در ايران كم است، تصريح كرد: توليد مثل يوزپلنگ در اسارت كار سختي است حتي اگر در اين زمينه موفق هم باشيم امكان اينكه بتوانيم يوزهاي متولد شده در اسارت را به طبيعت بازگردانيم بسيار كم است. به هر حال جدا كردن يك يوز نر بالغ و سالم از طبيعت باتوجه به شرايط حساس يوزپلنگ‌ها دركشور ما كار درستي نبوده است.
زماني در ادامه در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه با «ايران» - يوز جوان ماده‌اي كه در اسارت است- چه بايد كرد و آيا بايد اجازه داد كه بدون زادآوري به زندگي خود ادامه دهد؟ گفت: در حال حاضر مي‌توان براي «ايران» از روش لقاح مصنوعي استفاده كرد. وقتي يوزپلنگي را از طبيعت جدا مي‌كنيم تمامي رفتارهاي يوز ازجمله رفتارهاي توليد مثلي او تغيير مي‌كند. دركشورهاي پيشرفته براي اينكه اين تغيير رفتار به حداقل برسد محيط اسارت را تا حد زيادي با شرايط طبيعي شبيه‌سازي مي‌كنند اما آيا ما در ايران امكان اين كار را داريم؟ به گفته او هر چند كه شانس زادآوري يوز از طريق لقاح مصنوعي كم است اما باتوجه به شرايط موجود مي‌توان گفت كه شانس تكثير در اسارت با زنده‌گيري يوزهاي موجود در طبيعت نيز بسيار پايين است. اين مدرس دانشگاه با تاكيد بر اينكه اولويت ما بايد حفظ زيستگاه باشد، اظهاركرد: در حال حاضر ما آمار دقيقي از تعداد يوزهاي موجود در طبيعت نداريم اين درحالي است كه گام اول مديريت حيات‌وحش، پايش جمعيت گونه است. در مرحله اول ما بايد امكانات خود را روي تخمين جمعيت يوزپلنگ‌ها در ايران متمركز و پس از آن براي حفاظت از آن برنامه‌ريزي كنيم بنابراين نياز است كه هر چه زودتر نسبت به دوربين‌گذاري و پايش جمعيت با استفاده از نظرات تخصصي كارشناسان اقدام كنيم.
زماني در پايان گفت: پس از پايش جمعيت مي‌توان براي چگونگي حفظ يوز برنامه‌ريزي كرد. كار درستي نيست كه خودسرانه و بدون داشتن اطلاعات كامل اقدام به‌زنده‌گيري كنيم.