در جلسه روز گذشته شوراي عالي انقلاب فرهنگي عنوان شد
تكليف كنكور 1401 را روشن ميكنيم
گروه اجتماعي| در جلسه 839 شوراي عالي انقلاب فرهنگي، يك بار مثل بسياري از مواقع ديگر پرونده كنكور سراسري روي ميز بحث قرار گرفت. دستور اصلي اين جلسه «ساماندهي كنكور» بود و در اين جلسه هم تاكيد شد كه تكليف كنكور را معلوم ميكنيم. «ما نميتوانيم دوره 12 ساله سرمايهگذاري انساني و اجتماعي آموزش و پرورش را ناديده بگيريم و صرفا با يك امتحان 4 ساعته توسط نهادي كه كاملا منقطع از آموزش و پرورش است، پل انتقال دانشآموز به دانشگاه شويم.»
اين بخشي از سخنان سعيدرضا عاملي، دبير شوراي عالي انقلاب فرهنگي بود كه در جلسه روز گذشته مطرح شد، از قضا بسياري از كارشناسان از جمله برخي روساي دانشگاهها دقيقا روي همين نكته دست ميگذارند كه اصولا چقدر با نظام فعلي آموزش و سنجشي كه در مدارس وجود دارد ميشود به خروجي آن به عنوان سوابق تحصيلي اطمينان كرد؟ حسن روحاني، رييس شوراي عالي انقلاب فرهنگي گفت كه براي هر گونه تغيير در كنكور بايد از تجارب موفق جهاني كمك گرفت. حرفي كه پيش از اين در جلسه هم بارها تكرار شده بود. با اين حال شورا مقرر كرد كه طرح با جزييات بيشتر در جلسه بعدي هم مورد بررسي قرار بگيرد، چراكه به گفته عاملي «عزم» بر ساماندهي كنكور 1401 است.
مركز خبر شوراي عالي انقلاب فرهنگي به نقل از دبير شوراي عالي انقلاب فرهنگي نوشته است: «هماكنون 11 درصد جذب دانشگاههاي كشور از طريق كنكور صورت ميگيرد و دانشگاه آزاد اسلامي نيز تنها 2 درصد از دانشجويان خود را از طريق كنكور ثبتنام ميكند؛ لذا 89 درصد پذيرش دانشگاههاي كشور براساس سابقه تحصيلي و فارغ از رقابت در كنكور است. در عين حال ملاحظه ميكنيد كه فشار و استرس ناشي از امتحان كنكور در رشتههاي پرتقاضا كل نظام آموزش و پرورش را تحتالشعاع قرار ميدهد و يك كسب و كار بزرگ نزديك به 20 هزار ميليارد توماني در كلاسهاي كنكور به وجود آورده كه خود اين امر قبولي در رشتههاي پرطرفدار را تبديل به يك تبعيض اجتماعي كرده است.»
در سالهاي اخير موضوع موسسههايي كه با نام موسسههاي كنكور در ذهن عموم مردم شناخته ميشوند بسيار مورد توجه قرار گرفته و هر از گاهي با هر خبري كه در مورد ناتواني در حذف كنكور ميرسد بخشي از منتقدان از برخي از اين موسسهها با نام «مافياي كنكور» ياد ميكنند.
دانشگاهها: جوگير نشويد
موضوع ديگر كه عاملي روز گذشته از آن سخن گفت روش فعلي برگزاري كنكور و مزايا و معايب آن بود.
در همين راستا به گفته او سياستهايي در اين خصوص تدوين شده است كه ضمن ادامه يافتن آزمون سراسري سنجش و پذيرش نقش تحصيلات دوره دبيرستان در ارزيابي حداكثري خواهد شد. «سهم 60 درصدي آزمونهاي استاندارد آموزش و پرورش و تاثير 40 درصدي كنكور در پذيرش نهايي» يكي از محورهاي اين طرح است. يكي از نكات اصلي صحبتهاي عاملي اين بود كه با شيوه فعلي خود دانشگاهها، برخلاف بسياري از كشورهاي ديگر، نقشي در تعيين دانشجويي كه ميپذيرند، ايفا نميكنند: «سياستهاي ساماندهي سنجش و پذيرش داوطلبان ورود به آموزش عالي بر مبناي مطالعه تجربههاي موفق جهاني تدوين شده است و نگاه همهجانبهاي به آينده دانشآموز و دانشجو دارد، لذا تنوع ارزيابي و تمركززدايي از پذيرش يكي از محورهاي مهم اين طرح است.
از سوي ديگر نقش پذيرنده دانشجو كه دانشگاه است، در وضعيت فعلي تقريبا صفر است و دانشگاه ارادهاي در پذيرش يا عدم پذيرش داوطلب ندارد و صرفا بر مبناي نمره آزمون، رتبههاي برتر به دانشگاههاي برتر ميروند.» در عين حال چند ماه قبلتر روساي همين دانشگاهها گفته بودند كه براي ساماندهي كنكور نبايد درگير جوي شد كه كاملا عليه كنكور برقرار است.
اواخر آبانماه سال گذشته و در جريان جلسه ١٣٨ ستاد راهبري اجراي نقشه جامع علمي كشور، به رياست عاملي و در محل دبيرخانه شوراي عالي انقلاب فرهنگي برگزار شد، جمعي از روساي دانشگاههاي بزرگ نظراتشان را در مورد كنكور و نحوه پذيرش دانشجو گفتند. آن زمان اولين منتقد، محمدمهدي طهرانچي، رييس دانشگاه آزاد بود كه در مورد نحوه پذيرش بر اساس سوابق تحصيلي گفت: «بحث پذيرش بدون كنكور به يك مساله تبديل شده است و معدلهاي بسيار پايين به اين شيوه وارد دانشگاه ميشوند و هيچ رقابتي و نظارتي بر آن نيست.» محمود نيلياحمدآبادي، رييس دانشگاه تهران يكي از آنهايي است كه معتقد است نبايد در مورد اين مساله اسير جو شد: «در تصميمگيري براي كنكور نبايد زياد به جو موجود توجه كرد، زيرا در چند سال گذشته رشتههاي پزشكي متقاضي زيادي داشته ولي ۱۰ سال پيش هم رشتههاي مهندسي پرمتقاضي بود. به عقيده بنده اين امر وابسته به شرايط اقتصادي است و با تغيير شرايط اين گرايش نيز عوض خواهد شد.»
او معتقد بود كه حذف كنكور و قرار دادن تمام رشتهها و گرايشها در درون آن غيرممكن است: «بايد تجربيات دنيا را بپذيريم. در كمتر كشوري كنكور سراسري به شيوه كشور ما برگزار ميشود. در وضعيت كنوني خلاقيت در دانشگاهها وجود ندارد. براي اصلاح كنكور، جدا شدن سنجش از پذيرش امري ضروري است.»