ادامه از صفحه اول
اهميت مذاكره با عربستان
3 ولايتي كه عراق را تشكيل دادند، يعني موصل، بغداد و بصره، در دوران صفويه تا امضاي عهدنامه ذهاب در 1639 ميلادي و نيز در دوره نادرشاه و تا حدودي در دوره كريم‌خان عرصه جنگ‌هاي دايم بين ايران و عثماني بودند و طي آن بارها اين 3 ولايت بين ايران و عثماني دست به دست شدند. با سقوط بعثي‌ها در عراق و تضعيف قدرت مركزي در آن كشور، ادعاي بغداد مبني بر «دروازه‌باني شرق عربي» در برابر ايران منتفي شد و عراق اين بار نگران تبديل شدن به عرصه برخورد بين برخي دولت‌هاي عربي و ايران شد. لذا طي 18 سال گذشته، عراق هميشه علاقه‌مند به كاهش تنش بين ايران و عربستان بوده است. اين با دولت كنوني عراق با توجه به تفاوتش با دولت‌هاي قبلي و روابط دوستانه با عربستان در اين زمينه جدي‌تر است و قاعدتا تلاش‌هاي او مي‌تواند يكي از دلايل گشايش احتمالي در روابط تهران و رياض باشد.
با اين حال، نظر به عمق و گستردگي تعارضات بين ايران و عربستان در حوزه‌هاي متعدد نبايد تصور كرد كه كاهش تنش بين دو كشور به آساني ممكن خواهد بود. اما نظر به دستاوردهايي كه اين مهم مي‌تواند براي دو كشور و منطقه داشته باشد، پافشاري بر آن ضروري است.
انتخابات زير سايه كرونا
حتي اگر تا انتخابات بخش‌هاي مهمي از تحريم‌هاي امريكا لغو شوند ما حداقل تا چندين ماه آينده درگير مذاكرات و چانه‌زني‌هاي گفتاري و وزن‌كشي‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي هستيم و ايران سخت نيازمند دولتي با حمايت حداكثري مردم است. پيچيدگي و ابهامي كه هم‌اكنون از هر سو متوجه رفتار مردم در روز 28 خرداد است خود تهديدي در راستاي تضعيف مواضع تهران در انواع چالش‌ها و خصومت‌ها و رقابت‌هاي پيراموني است. آيا اين امكان و عقلانيت وجود دارد كه براي همه موانع احتمالي در مشاركت مردم از كرونا گرفته تا عدم رقابتي شدن انتخابات چاره‌انديشي شود و ايجاد اشتياق در مردم براي حضور پاي صندوق‌هاي راي به يك اولويت تبديل شود؟ اگر خيز چهارم كنترل نشود تعويق انتخابات بايد جدا مورد بررسي قرار گيرد حداقل آنكه واكسيناسيون مردم به آمارهاي قابل قبول رسيده باشد. اگر در انتخابات همه گرايش‌هاي موجود در كشور كه به قانون اساسي مقيد هستند امكان حضور داشته باشند و مردم احساس كنند كه ميان انواع گزينه‌ها دست به انتخابي آزاد و موثر خواهند زد مي‌شود بر همه پيچيدگي‌ها غلبه كرد و بر آتش اين همه نابساماني‌ها و افول اميدها و تضادها و تناقض‌ها آب گواراي اميد ريخت. متاسفانه آنچه تصميم‌گيران را از انعطاف‌هاي استراتژيك و ضروري دور مي‌سازد احساس قدرت و تصور عبور از مشكلات با حداقل تغييرهاست. اهمال‌ها، تعلل‌ها و اشتباه‌ها و خطاهاي دولت خصوصا در مبارزه با كرونا اين خيال را دامن زده است كه انبوه مشكلات موجود در خلأ مديريت‌هاي قاطع و آهني و سخت ايجاد شده است و اگر دولتي پركار و سريع‌التصميم روي كار بيايد ايران را گلستان مي‌كند! اتفاقا از زيركي‌هاي دولت معجزه هزاره سوم ايجاد همين ذهنيت‌ها حتي در ميان مردم بود و اگر هنوز هم اقبالي به آن دولت وجود دارد ناشي از اين نوع تبليغات است. براي همين هم عده‌اي از كانديداها همان فضا را ترسيم مي‌كنند و سوداي اغوا از همان نوع را دارند. زير ميز زدن‌ها و اعلام رقابت با مديريت‌هاي رضاخاني از همين‌جا نشأت مي‌گيرد.
اما كاملا مشخص است كه كشور بيش از هرچيز به آرامش و آگاهي و دانش و عقلانيت و مدارا و تنش‌زدايي نيازمند است و جز از اين طريق امكان به وجود آمدن فاجعه كاملا ملموس است.