شجاع خليلزاده و علي كريمي زير ذرهبين هستند
هواداران سرخابي دلسوزتر از سرمربيان رقيب
علي ولياللهي
يكي از سرگرميهاي هواداران فوتبال در ايام ليگ قهرمانان آسيا زير ذرهبين گرفتن عملكرد شجاع خليلزاده بازيكن الريان مقابل پرسپوليس و علي كريمي بازيكن الدوحيل مقابل استقلال بوده است. در خلال بازي الريان با پرسپوليس هواداران استقلال با انواع و اقسام تحليلها سعي كردند ثابت كنند شجاع مقابل تيم سابقش شل گرفته تا مهاجمين پرسپوليس به گل برسند. تاكيد آنها روي گل اول و دوم پرسپوليس بود كه اعتقاد داشتند خليلزاده عمدا اجازه عبور توپ را داد. آبيها حتي مصدوميت لحظات آخر شجاع خليلزاده را در جهت تلف كردن وقت به نفع پرسپوليس دانستند و انتخاب خليلزاده به عنوان دومين بازيكن برتر تيمش هم نتوانست آنها را متقاعد كند. يك روز بعد همين شرايط براي پرسپوليس مهيا شد كه عملكرد علي كريمي را ببرند زير ذرهبين. علي كريمي در بازي رفت مقابل استقلال سوتي نداد يا روي گلهاي استقلال كار خاصي از دستش برنميآمد. اما چهره خندان او هنگام به ثمر رسيدن يكي از گلهاي استقلال كه معلوم نيست براي چه بوده و نمره ضعيف او در پايان بازي راه را براي تحليل پرسپوليسيها باز گذاشت. اينكه بازي استقلال مقابل الدوحيل نبردي ۱۲ نفره به ۱۰ نفره بوده است مدام بين هواداران پرسپوليس دهان به دهان ميچرخيد. با اتفاقي كه در بازي بامداد يكشنبه رقم خورد و كريمي مرتكب خطاي پنالتي شد ديگر براي هواداران پرسپوليس جاي ترديد نماند كه كريمي عمدا خواسته به تيم سابقش كمك كند. همين حالا اگر به صفحات هواداري سرخابيها مراجعه كنيد انواع و اقسام پستها را در رابطه با خيانت خليلزاده و علي كريمي ميبينيد.
اينكه چرا ذهن تعداد زيادي از هواداران به اين سمت ميرود كه كريميها و خليلزادهها ممكن است مقابل تيم سابقشان وا بدهند علاوه بر كريخواني يك پيشينه ذهني هم دارد. واقعيت اين است كه در فوتبال ما از اين دست اتفاقات در همه تيمها كم رخ نداده است. نظير كمكاري بازيكني كه فصل بعد قرار است راهي تيم رقيب شود يا بي خيالي بازيكن مقابل تيمي كه علاقه قلبي به آن دارد. اينها واقعا وجود دارد اما اينكه تصور شود در سطح ليگ قهرمانان آسيا بازيكناني با وجهه بينالمللي زيرنظر مربيان بزرگ چنين كارهايي ميكنند بسيار دور از ذهن است. شكي در اين وجود ندارد كه فشار زيادي روي كريمي و شجاع خليلزاده قبل از بازي و در حين مسابقه وجود داشته. كامنتهاي هواداران، اخبار، انتظارات و تكانههاي احساسي همه روي عملكرد يك بازيكن تاثير ميگذارند. اما اينكه اگر اشتباهي رخ داده حاصل تصميم عمدي بوده كاملا غير قابل باور است. بهترين شاهد مثال براي اثبات اين حرف واكنش مربيان و همبازيان خليلزاده و كريمي است. آيا هواداران تصور ميكنند فردي مثل لورن بلان با خليلزاده شوخي يا تعارف دارد؟ آيا او نميفهمد بازيكن تيمش كمكاري كرده؟ همتيميهايش نميفهمند؟ آيا هواداران فكر ميكنند اعضاي تيم الريان ميفهمند اما به روي خليلزاده نميآورند و بلان مرامي در بازيهاي بعدي باز هم مدافع تيمش را فيكس ميكند؟ اتهامزنندگان به كريمي فكر ميكنند لاموشي كمكاري احتمالي هافبك تيمش را ميبيند اما آنقدر خنگ است كه در بازي بعدي باز هم كريمي مقابل استقلال به ميدان ميرود وحتي تعويض هم نميشود؟ سرخابيهايي كه منتظر كوچكترين حركت اشتباه از سوي شجاع و كريمي هستند بايد بدانند نيازي نيست كاسه داغتر از آش شوند. هم الريان و هم الدوحيل مدير، مربي، بازيكنان و هواداراني دارد كه خيلي بيشتر دلسوز تيم خودشان هستند.
چنين اتهاماتي كه در حجم وسيع منتشر ميشود و قطعا به گوش رسانههاي كشورهاي اطراف ميرسد اصلا وجهه خوبي براي فوتبال ايران به همراه ندارد. اينكه آنها فكر كنند خيانت و كمكاري بازيكنان ايراني يك امر هميشگي است نه تنها سودي براي فوتبال كشورمان ندارد كه در بزنگاهها ميشود چماقي جهت كوبيدن بر سر خودمان. اگر احساس ميكنيم هر كس مستعد خيانت است آن را براي خودمان نگه داريم. نيازي نيست همه را در احساسات منفي خودمان شريك كنيم.