اصلاحطلبان و اصولگراياني كه ميگويند «مستقل» از دو جناحها كانديدا شدهاند
لاريجاني آمد، پايداري دلواپس شد!
نامنويسي داوطلبان انتخابات رياستجمهوري تنها به فهرستهاي از پيشتعيين شده دو جريان مسلط اصولگرا و اصلاحطلب محدود نيست و ديروز در آخرين روز نامنويسي همچون روزهاي قبل، علاوه بر چهرههايي كه رسما از آنان به عنوان گزينههاي اوليه دو جناح شنيده بوديم، سياسيوني به وزارت كشور آمدند كه نامشان نه در فهرست 14 جبهه اصلاحات بود و نه آن كساني كه مخاطب نامههاي شوراي وحدت اصولگرايان بودند. اما بعضا ميتوانند نهتنها بر معادلات انتخاباتي اين دو جناح، بلكه بر كليت و سرنوشت انتخابات اثرگذار شوند. چهرههايي كه احتمالا شاخصترينشان علي لاريجاني است كه به باور طيفي از ناظران قطبي جدي در چندقطبي 1400 خواهد بود. نكتهاي كه باعث شد از صبح ديروز كه به ستاد انتخابات رفت و ثبتنام كرد، طيفي از تندروهاي جريان اصولگرا رسما عليه او اعلام جنگ كنند. چنانكه عليرضا زاكاني كه ادوار هشتم و نهم را كنار لاريجاني گذرانده و اكنون در غياب او، رييس مركز پژوهشهاي مجلس است و اساسا انگيزه خود از كانديداتوري را مقابله با لاريجاني عنوان كرد و نصرالله پژمانفر، ديگر نماينده منتسب به جبهه پايداري در مجلس كنوني و مجالسي كه لاريجاني رياستش برعهده داشت، مدعي شد كه به زودي اسنادي عليه او منتشر ميكند. اما پرسش اساسي اين است كه لاريجاني بهواقع چقدر شانس پيروزي دارد؛ چراكه اگرچه «جبهه اصلاحات» باتوجه به كانديداهايي كه در ميدان دارند، قاعدتا از او حمايت نميكنند اما لاريجاني، هم در بخشي از اصولگرايان سنتي و هم نزد طيفي از اصلاحطلبان كه به دولت نزديكند، جايگاه و پايگاه دارد. او البته درحاشيه ثبتنام گفته كه «با گروههاي سياسي رايزني نداشتم» و علت ورودش صرفا اين بوده كه «رهبر انقلاب اخيرا فرموند هركس فكر ميكند ميتواند كاري انجام دهد، كانديدا شود.» با اين حال احتمال حمايت طيفي از حاميان دولت از او دور از ذهن نيست. هرچند باتوجه به احتمال مشاركت حداقلي، بعيد است اين پايگاه راي چندان پاي كار انتخابات باشد. آن هم در حالي كه پايگاه راي رقباي اصولگرايش معمولا ثابت است.
اما جز لاريجاني ديروز بودند ديگر سياسيوني متمايل به اين يا آن جناح كه اگرچه نامشان در دو فهرست اصلي نبود ولي وارد صحنه شده و اعلام كانديداتوري كردند. ازجمله محمدجواد حقشناس، از اعضاي ارشد حزب اعتماد ملي كه دقايق پاياني روز آخر به وزارت كشور رفت؛ آن هم در حالي كه اين اعتمادملي بهرغم حفظ همكاري با «جبهه اصلاحات ايران» رسما كسي را به عنوان نامزد حزبي خود به اين نهاد معرفي نكرده است. محسن رهامي ديگر اصلاحطلبي كه پس ازسالها، كرسي دبيركلي انجمن اسلامي مدرسين دانشگاهها را به محمود صادقي واگذار كرده، درحالي چنانكه از مدتها قبل گفته بود، مستقل از «جبهه اصلاحات ايران» وارد انتخابات شد كه حالا صادقي يكي از چند گزينه ثبتنام كرده جبهه اصلاحات است. روحاني اصلاحطلب ديگري كه ديروز همچون رهامي، مستقل از جبهه اصلاحات وارد گود شد، رسول منتجبنيا بود. البته با اين تفاوت نسبت به رهامي كه پيشاپيش، از اين تصميم صحبت نكرده بود. در جمع اصولگرايان هم محمد خوشچهره نماينده اسبق مجلس، سيدابوالقاسم رئوفيان دبيركل حزب اسلامي ايرانزمين و البته ابوالحسن فيروزآبادي، دبير شوراي عالي فضاي مجازي نيز كه نامش با فيلترينگ شبكههاي اجتماعي گره خورده، وارد گود رقابت شدند. همچنين علاوه بر مسعود زريبافان، رييس بنياد شهيد و امور ايثارگران دولت احمدينژاد، شمسالدين حسيني، وزير اقتصاد احمدينژاد هم، بيتوجه به دستهبنديها و فهرستهاي انتخاباتي وارد ميدان شد. درحالي كه برخي اعضاي كابينه روحاني و دولتمرداني هم كه هنوز پس از 8 سال نميتوان با قطعيت درباره گرايش سياسي برخي از آنان اظهارنظر كرد، طي اين چند روز وارد گود انتخابات شدند، عبدالناصر همتي، رييس كل بانك مركزي هم ديروز ثبتنام كرد. ظاهرا در انتخابات پيشرو نيز همچون ادوار قبل شاهد رقابتي ميان يك اصلاحطلب و يك اصولگرا خواهيم بود، البته با اين تفاوت كه اينبار علي لاريجاني هم جايي ميان اين دو، رقيبي جدي است.