اتلتيكو قهرمان لاليگا شد
مادريد به دست سرخپوست‌ها افتاد
گروه ورزش
در هفته پاياني رقابت‌هاي لاليگا به صورت همزمان دو تيم شهر مادريد كه شانس قهرماني داشتند به مصاف رقباي خود رفتند. اتلتيكوي صدرنشين در زمين رئال وايادوليد به ميدان رفت و رئال در خانه از ويارئال پذيرايي كرد. اتلتيكو بايد مي‌برد و قهرمان مي‌شد و رئال بايد مي‌برد و منتظر تساوي يا شكست همشهري مي‌ماند. آخرين باري كه اتلتيكو فاتح لاليگا شده بود برمي‌گشت به فصل ۲۰۱۴. در تمام اين سال‌ها سرخپوست‌هاي لاليگا با سرمربيگري سيمئونه جزو مدعيان لاليگا بودند ولي هيچ‌وقت زورشان به دو قطب فوتبال اروپا نرسيد. بارسلونا و رئال‌مادريد در اين ۷ سال قهرماني‌ها را بين خودشان تقسيم كردند و تيم‌هاي ديگر از همان ابتدا بايد مي‌رفتند دنبال كسب سهميه. در چنين شرايطي اصلا غيرعادي نبود كه اتلتيكو مقابل تيم انتهاي جدولي وايادوليد كه در 11 بازي آخرش صاحب برد نشده بود دستپاچه كار را آغاز كند. آن‌قدر دستپاچه كه با يك گل از حريف عقب بيفتد. گل تيم ميزبان كه به ثمر رسيد مي‌توانست به منزله فروپاشي ذهني تيم اتلتيكو باشد. تمام زمينه‌هاي لازم براي اين اتفاق فراهم بود. فشار سنگين رواني، رقيبي كه مثل شكارچي سايه به سايه دنبال‌شان بود و حريفي كه انگيزه لازم براي جنگيدن را داشت و با چنگ و دندان از گل زده‌اش دفاع مي‌كرد. وايادوليد اگر مي‌برد، مي‌توانست اميدوار به بقا در لاليگا باشد. با اين حال بعد از باز شدن دروازه اوبلاك در دقيقه ۱۸ اخباري از مادريد به گوش رسيد كه روخي بلانكو را زنده كرد. ويارئال هم موفق شده بود دروازه كورتوا را در بازي همزمان باز كند و اين يعني نه خاني آمده و نه خاني رفته. فاصله دو امتيازي در صدر جدول سرجايش است و هر دو تيم شهر مادريد در يك وضعيت به سر مي‌برند. اميدواري به وجود آمده در اردوي اتلتيكو باعث شد آنها در نيمه دوم با شرايط متفاوتي پا به زمين مسابقه بگذارند. بازيكنان باتجربه اين تيم احتمالا بين دو نيمه سعي كردند شرايط را عادي كنند و استرس را از تيم دور. تمهيدي كه جواب داد و اتلتيكو ۱۲ دقيقه پس از آغاز نيمه دوم گل تساوي را به ثمر رساند. كوره‌آ بازيكن آرژانتيني اتلتيكو با يك حركت تماشايي پشت محوطه جريمه و يك ضربه نوك پا بازي را به تساوي كشاند. درست در همان لحظات رئال هم به گل تساوي رسيد و اين مي‌توانست دوباره فشار را روي شاگردان ال‌چولو زياد كند. اما اتلتيكو براي بار دوم شانس آورد و گل بنزما در بازي همزمان به شكل ميلي‌متري آفسايد اعلام شد. اين يعني فاصله در صدر جدول به سه امتياز رسيده بود. چند دقيقه بعد لوييز سوارز جواهر اتلتيكو كه در ابتداي فصل با بي‌مهري از بارسلونا جدا شد نشان داد چه مهره تاثيرگذاري است. او كه هفته پيش گل سه امتيازي تيمش را به ثمر رسانده بود در بازي با وايادوليد هم از اشتباه مدافعين حريف نهايت استفاده را برد و گل برتري تيمش را وارد دروازه حريف كرد. اين لحظه‌اي بود كه از ابتداي بازي و شايد از ابتداي فصل اتلتيكو به دنبالش بود. جايي كه هيچ خبري از هيچ نقطه‌اي در كره زمين نمي‌توانست بزم‌شان را به‌هم بزند. در آن لحظات بود كه سرخپوست‌ها با خودشان گفتند بگذار رئال 10 گل بزند يا به قول تخته‌بازها جفت هزار بياورد. هيچ تغييري در وضعيت به وجود نمي‌آيد. با همين برد خفيف دو بر يك و با گل نجات بخش سوارز اتلتيكو قهرمان مي‌شد. در ادامه بازي سيمئونه و شاگردانش كاري را انجام دادند كه در آن مهارت داشتند؛ يعني نگه داشتن بازي. بدون دنبال كردن اتفاقات بازي همزمان. بدون اينكه براي‌شان مهم باشد رئال توانسته مقابل ويارئال با دو گل بنزما و مودريچ كامبك بزند. وقتي كه سوت پايان بازي به صدا درآمد اتلتيكو مادريد به عنوان فاتح لاليگا معرفي شد و چه كسي است كه نداند اهميت قهرماني اين تيم را در حالي كه رقبايش بارسلونا و رئال هستند. اتلتيكو در اين فصل بارها تا مرز از دست دادن صدرنشيني و عقب افتادن پيش رفت، حتي در بازي نهايي هم نزديك بود اشتباه كند اما درنهايت آنها كه به قشر كارگري جامعه معروفند، طرفداران سفيد و قرمز، قطب مخالف مادريديست‌هاي مغرور به جام قهرماني دست پيدا كردند. هزاران هوادار اين تيم كه بيرون استاديوم واندا مترو پوليتانو نشسته بودند و ميليون‌ها هوادار اين تيم در سراسر جهان به هوا پريدند و لحظه‌اي را جشن گرفتند كه در تاريخ شهر مادريد به ثبت خواهد رسيد.