تيم ملي بدون تداركات مناسب راهي مي‌شود
۹ روز تا جهنم منامه
سامان سعادت
تيم ملي فوتبال ايران ۹ روز ديگر بايد در نخستين بازي خود در انتخابي جام جهاني با هنگ‌كنگ بازي كند. اين در حالي است كه ملي‌پوشان فوتبال ايران تازه از امروز وارد اردو شده‌اند؛ اردويي بدون بازي تداركاتي در جزيره كيش.
در چند ماه گذشته بيشتر بحث‌ها حول تيم ملي فوتبال بحث اعطاي ناجوانمردانه ميزباني مسابقات گروه سوم انتخابي جام جهاني به بحرين بود و آنچه در اين ميان به‌طور كامل مغفول ماند آماده‌سازي تيم ملي بود. شاگردان اسكوچيچ از سال گذشته تا روز بازي با هنگ‌كنگ تنها دو بازي تداركاتي مقابل بوسني و سوريه برگزار كردند كه يكي مربوط به آبان سال گذشته و ديگري مربوط به فروردين امسال مي‌شود. به اين معنا كه از آخرين بازي دوستانه تيم ملي سه ماه مي‌گذرد. در تمام اين مدت كه بحث انتخاب رييس جديد فدراسيون و دعواهاي مربوط به تملك ساختمان فدراسيون توسط شستا و پرونده ويلموتس و دعواهاي ليگ برتري مطرح بوده هيچ‌كدام از مديران ارشد فوتبال ايران به فكر تيم ملي نبودند و حالا در آستانه رقابت‌هاي حساس انتخابي كه سرنوشت ۴ سال آينده فوتبال ايران را رقم مي‌زند، ملي‌پوشان تنها به پشتوانه دعاي خير مردم و همت خودشان راهي مسابقات مي‌شوند.
در همين اثنا تيم بحرين رقيب اصلي تيم ايران در انتخابي جام جهاني يكشنبه شب مقابل اوكراين قرار گرفت و در حالي كه تا دقيقه ۹۲ يك هيچ جلو بود به تساوي دست يافت. اوكرايني كه در حال آماده‌سازي براي حضور در يورو است و در اروپا يقه تيم‌هاي بزرگ را به راحتي مي‌گيرد. در چنين شرايطي واقعا معلوم نيست چرا برخي تصور مي‌كنند ما به راحتي بحرين را شكست مي‌دهيم و عراق را كنار مي‌زنيم؟ اينكه لژيونرهاي فوتبال ايران در اروپا خوش درخشيده‌اند و دو گلزن تاپ در خط حمله داريم به هيچ عنوان كافي نيست. اينكه مهدي قائدي در ليگ قهرمانان آسيا به بازيكنان حريف دبل لايي مي‌زند هم كمكي نمي‌كند.
كاري كه با تيم ملي شده مصداق بارز بستن دست‌هاي يك نفر و انداختنش به آب است. فوتباليست‌هاي ايراني همه شناگران ماهري هستند اما با دست بسته و نداشتن تدارك خوب چه كار مي‌خواهند بكنند؟ اسكوچيچ هم مربي خوبي است اما او هم بدون داشتن زمان لازم براي هماهنگي بازيكنانش شرايط سختي را پشت سر خواهد گذاشت. در حالي كه رقبا هم ميزباني دارند، هم آماده‌سازي و هم بازي تداركاتي.
۹ روز تا شروع مسابقات مانده است. ايران بايد همه ۴ بازي خودش را ببرد. آن هم در جهنمي كه بحريني‌ها و گرماي هوا براي تيم ايران خواهند ساخت. ما مي‌توانيم اميدوار باشيم به درخشش طارمي و آزمون. به سيوهاي بيرو يا عابدزاده. به استحكام كنعاني‌زادگان و شجاع و به فانتزي‌بازي‌هاي قائدي. مي‌توانيم اميدوار باشيم به تفكرات اسكوچيچ. اما بايد بپذيريم شرايط سخت بوده و حالا با اين وضعيت سخت‌تر هم شده. فعلا هم ديگر نمي‌شود كاريش كرد. تنها مي‌توان به همين چيزها دل خوش كرد و بقيه مسائل را سپرد دست اقبال. در حالي كه مي‌شد با يك تدارك بهتر و برنامه‌ريزي منسجم‌تر تيمي آماده و قبراق را راهي مسابقات كنيم. نه اينكه ستاره‌هاي تيم ملي را بعد از يك فصل طولاني در اروپا و از ميان ليگ پر تنش قلفتي برداريم و بگذاريم جلوي بحرين و عراق.