تفاوت يا هم‌ساني دو انتخابات
محمدحسين مهرزاد
روزهاي سرد و سختي را مي‌گذرانيم. هرقدر هم كه هواي شهر گرم‌تر مي‌شود، در هواي سياست، خبري از حرارت و گرما نيست و آماج يخ‌زدگي است كه از نااميدي و يأس بر در و ديوار آوار مي‌شود. انتخابات رياست‌جمهوري با تركيب عجيب كانديداهاي موردتاييد شوراي نگهبان به روزهاي پاياني نزديك مي‌شود و شور و شوق، جز در ستادهاي انتخاباتي كانديداها، جاي ديگري ديده نمي‌شود. عده‌اي هم مي‌گويند شايد راي‌هاي شرمگين، برگ جديدي در انتخابات رو كند و نتيجه‌اي كه از پيش معلوم بوده تغيير كند. در اين گير‌و‌دار راي دادن و ندادن اما انتخابات شوراهاي شهر و روستا هم در حال برگزاري است و مهم‌ترين پرسش اينكه آيا مي‌توان ميان دو صندوق راي تفكيك و تفاوت قائل شد و اين تفاوت را به يك باور عمومي تبديل كرد؟ مي‌توانيم در يك صندوق از نبود جمهوريت بگوييم و در صندوق ديگر، مردم را به راي دادن دعوت كنيم و برايش ليست انتخاباتي هم منتشر كنيم؟ هر شهروندي كه پاسخ روشني به اين پرسش داشته باشد، خود تصميم مقتضي را مي‌گيرد و روز اخذ راي آن تصميم را اجرا مي‌كند. ما در روزهاي پس از انتخابات خواهيم فهميد آيا آن تمايز پيش‌گفته به باوري عمومي بدل شد يا آنكه مردم دلزده از صندوق و انتخابات، حساب رياست‌جمهوري و شوراي شهر را يكي مي‌دانند. آنهايي كه هر دو حوزه را يكي مي‌دانند، قائل به مشاركت در هيچ‌كدام نيستند اما آنها كه اين دو صندوق را از يكديگر متفاوت ديده و جدا كرده‌اند، روز جمعه براي شركت در انتخابات شوراي شهر، راهي شعب اخذ راي خواهند شد و اين اتفاق در تهران و شهرهاي بزرگ به‌دليل ماهيت سياسي تصميم شهروندان نمود بيشتري خواهد داشت. ما بايد بياموزيم به تصميم شهروندان احترام بگذاريم. نه آنها كه مي‌خواهند در انتخابات شركت كنند، تكميل‌كننده پازل مهندسان هستند و نه آنها كه قصدشان راي ندادن است، دل‌شان به حال آينده ايران نمي‌سوزد. ازقضا هردو گروه قلب‌شان با ايران است و بابت اين چينش عجيب و غريب متاسف و حيرت‌زده هستند. اصلاح‌طلبان هم در اين انتخابات از فضاي عمومي جامعه جدا نيستند. در ميان آنها هم اين دوگانه وجود دارد و مي‌بينيم همين روزها هم در كمپين همتي و مهرعليزاده برخي‌شان حضور دارند و هم در اردوگاه كساني كه قصد حمايت از شخص خاصي ندارند. البته بايد بپذيريم قاطبه اين جريان سياسي همان‌طور كه جبهه اصلاحات اعلام كرده كانديدايي در انتخابات ندارند. اما در شوراها وضعيت متفاوت است. اصلاح‌طلبان توانسته‌اند «ليست جمهور» را به مردم تهران معرفي كنند. ليستي كه براي اولين‌بار اعضايش، نه در مذاكرات بزرگ‌ترها، بلكه با راي بدنه اين جريان سياسي انتخاب شده‌اند و شايد براي آنها كه تصميم به حضور در انتخابات دارند، اين فهرست از رقباي تماميت‌خواه جذابيت بيشتري داشته باشد. آنچه از اين انتخابات به‌جا مي‌ماند تصميم متفاوت ماست كه نبايد منجر به بروز شكاف شود. اين انتخابات مثل همه ادوار ديگر به پايان مي‌رسد و كار ما تازه از فرداي آن آغاز مي‌شود. ما بايد به نقد خود بنشينيم و سهم واقعي‌مان را از كاهش مشاركت تبيين كنيم و برايش چاره بينديشيم. جهان سياست فرداي ۲۸ خرداد پايان نمي‌يابد، همان‌طور كه فرداي سوم تير ۸۴ پايان نيافت.
كانديداي اصلاح‌طلب
انتخابات شوراي شهر تهران