ادامه از صفحه اول
مساله كنكور و پرسش‌هاي بي‌پاسخ
اجازه نمي‌دهد غول كنكور شاخشش شكسته شود.
پرسش ديگر اينكه چرا رسانه‌ها به ويژه رسانه ملي خانواده‌ها را آگاه نمي‌كنند تا در دام شعبده‌بازي‌هاي تست‌زني و دوپينگ‌هاي كنكوري و دلالان تجارت آموزشي نيفتند؟ مگر خود نيز از آن نفع مي‌برند؟!
و پرسش ديگر از مسوولان آموزش و پرورش است كه چرا نظام سنجش كارآمد و قابل اتكايي را ارايه نمي‌دهند تا عملكرد تحصيلي موثرترين شاخص براي پذيرش در دانشگاه‌ها در كنار مصاحبه‌هاي علمي و استاندارد خود دانشگاه‌ها باشد؟! مگر نظام‌هاي آموزشي دنيا سال‌ها از سيستم سنجش كارآمد بهره نمي‌برند؟!
پرسش‌هاي فوق و ده‌ها پرسش مشابه اگر توسط مسوولان مربوطه صادقانه پاسخ داده شود بي‌ترديد تكليف كنكور براي هميشه مشخص خواهد شد و دانش‌آموزان و خانواده‌ها متوجه خواهند شد كه مسير شغلي و تحصيلي در گروي تلاش مستمر در طول دوران تحصيل و هدايت تحصيلي و شغلي در سايه تعامل خانواده و مدرسه براي داشتن مدرسه خوب و كارآمد است و اگر اين مهم تحقق يابد مدرسه بهترين پل بدون واسطه به دانشگاه خواهد بود كه بسياري از هزينه‌هاي مادي و معنوي و رواني و اجتماعي ناشي از كنكور و مافياي كنكوري و تجارت آموزشي و دلالان كنكور از بين خواهد رفت. به نظر مي‌رسد برخورداري از نظام آموزشي كارآمد بايد تبديل به يك مطالبه عمومي شود تا به تبع آن كنكور و هر پديده ديگري كه از قبل ناكارآمدي نظام آموزشي خود را موجه جلوه مي‌كند از بين برود.
ايران و طالبان افغانستان
اما در فرآيند و همكاري‌هاي توسعه اقتصادي افغانستان نقش جدي نداشته است. ايران در چارچوب دولت-ملت افغانستان (نه از طريق قدرت‌گيري اختصاصي طالبان) مي‌تواند در اين كشور نقش توسعه‌اي داشته باشد وگرنه وضع فعلي «هزينه» دادن ايران و «بهره» گرفتن تركيه ادامه مي‌يابد. ايران در شرايط فعلي در افغانستان يك‌پنجم نقش تركيه را در توسعه اقتصادي افغانستان ندارد. طالبان ضدتوسعه كي به مشاركت ايران در توسعه افغانستان مجال خواهد داد!
۳- اينكه در درون افغانستان عده‌اي قصد دارند كه جريان طالبان را وارد فرآيند مديريت اجرايي كشور افغانستان كنند، موضوعي است درون افغانستاني و به نيروهاي داخلي اين كشور ربط دارد و تندروهاي وطني ايران نبايد عجولانه به تطهير طالبان بپردازند. دولت-ملت‌هاي افغانستان، تاجيكستان و ايران مي‌توانند همچون سه پسر-دختر عمو يار و ياور هم باشند. مثل روز روشن است دفاع از منافع ملي و حوزه نفوذ ايران در چارچوب همكاري دولت-ملت‌هاي همسايه شرقي بهتر تامين مي‌شود و طالبان حتي در الگوي «دولت-امت» تندروهاي وطني نيز جاي ندارد.