صبر مردم!
جعفر گلابي
چه زماني مي‌شود فهميد كه جامعه‌اي نابسامان است و تيرگي‌ها در كمينند؟ وقتي صدا به صدا نرسد، وقتي كسي به فريادها گوش فرا ندهد، وقتي هزار كارشناس و دانشگاهي و نويسنده و روزنامه‌نگار هزار بار بگويند و بنويسند كه شوخي كردن با كرونا عواقب وحشتناكي خواهد داشت و هيچ پاسخي از سوي مسوولان نيايد، وقتي كشورها از همان ابتدا قرنطينه‌هاي سختگيرانه را به اجرا بگذارند و ما اينجا حتي از تعطيلات 15 روزه عيد استفاده نكنيم و به مسافران پا به ركاب اجازه دهيم همه جا را كرونايي‌تر كنند، وقتي آمارهاي ابتلا انفجاري پيش روند و واكسيناسيون لاك‌پشتي حركت كند، وقتي وزير بهداشت روضه بخواند و خود را نعش‌كش خطاب كند ولي استعفا ندهد، وقتي كرونا كشتار كند و آب از آب تكان نخورد، وقتي جان و آب و معيشت مردم تحت‌الشعاع منازعات و رقابت‌ها و اميال و مكث‌ها و توهمات سياسي قرار بگيرد، وقتي دولت در زمان انتقالي قرار دارد ولي هيچ كس چاره‌اي نمي‌انديشد كه در اين زمان تحويل و تحول دولت، كرونا نگريزد و طغيان نكند، وقتي 10 روز طول بكشد كه مسوولان متوجه شوند كه 700 روستاي خوزستان با گرماي 50 درجه آب ندارند، وقتي نه تنها همه مساعي خود را براي خريد واكسن به كار نبنديم، بلكه براي آن محدوديت ايجاد كنيم و دولت‌هاي دوست براي‌مان ناز كنند و بر سر اين ناز چه جان‌ها كه گرفته نشود، وقتي برجام را ميان زمين و آسمان معلق كنيم و رييس‌جمهور بگويد كه اگر مي‌گذاشتند در اسفند ماه 99 امكان لغو تحريم‌ها بود، تحريم‌هايي كه گلوي مردم را گرفته، نفس‌ها را به شماره انداخته است، وقتي نابساماني‌ها از هر طرف سرازير شده‌اند و سيلي به گوش مردم مي‌زنند و دغدغه نمايندگان ايجاد محدوديت براي اينترنت است...ما به كجا مي‌رويم؟
به كجا با اين سرعت وحشتناك در حركتيم؟ بايد قسم ياد كنيم كه ما مردمي خوب و هوشيار و صبور داريم .
صبورند چون نجيبند و آگاه و نمي‌خواهند بي‌صبري‌شان به كشور آسيب بزند. مردم بهتر از مسوولان و مسوولانه‌تر از تصميم‌گيران متوجه طمع دشمنان هستند، صبر عظيم و تاريخي و غرورآميز مردم ناشي از ضعف و تيره‌بختي نيست، با همه جفاها و نامهرباني‌ها و سختي‌ها و سيلي‌ها كه ديده و خورده‌اند همچنان در انتظار فهم مسوولان هستند تا درك متقابلي به وجود آيد و احترام به خواست و اراده و نيازهاي ملت بدون هزينه‌هاي سنگين حاصل آيد. ما كشور متمدني هستيم و حتي روستانشينان‌مان اگر به بي‌آبي اعتراض مي‌كنند نمي‌خواهند شيشه يك بانك هم شكسته شود . از جمله بانوي عرب زبان و دردمندمان كه مظاهرات ما سلميه ...تاريخي و صدها هزار بار تكرار شد تا مسوولان بشنوند و قدر اين ملت را بدانند. وضعيت كرونا تنها يك نمونه از نابساماني‌هاست، نمونه دردناكي كه ديگر آزاد و رها كشتار مي‌كند و گويي خيال رفتن ندارد.در اين زمينه وقتي آمار رسمي ابتلا‌هاي روزانه به 31 هزار نفر مي‌رسد و مرگ وميرها از 300 نفر عبور مي‌كنند (كه خود متوليان گفته‌اند معمولا آمار واقعي دو تا سه برابر است) احتمالا وقت سلب اميد از مسوولان فرا رسيده است و مردم خود بايد با وسواس و سختگيري به داد خويش برسند و حداقل كرونا را با اراده خود دور كنند.