آيدين الفت هنرمند عرصه موسيقي درگذشت

آيدين الفت از چهره‌هاي شناخته شده طراحي و مهندسي صدا روز گذشته بر اثر عوارض ابتلا به بيماري كرونا (دلتا)‌ دار فاني را وداع گفت. اين هنرمند شناخته شده عرصه موسيقي در دوران پربار فعاليت هنري خود تجربه همكاري با چهره‌هاي شناخته موسيقي ايران و جهان را در كارنامه ثبت كرد كه از جمله آنها مي‌توان به تجربه مشترك مجموعه «شهر صداي پارسيان» با مديريت آيدين الفت و گروه آلماني «شيلر» به سرپرستي كريستوفر فون ديلن در آلبوم «صبح دم» و همچنين همكاري با كريستف رضاعي آهنگساز شناخته شده ايراني اشاره كرد.  الفت در تمام دوران فعاليتش دست از كوشش در جهت ارتقاي كيفي مقوله ميكس و مسترينگ در هنر موسيقي ايران نكشيد و از هر امكاني در جهت افزايش كيفيت صداي آثار موسيقي هنرمندان بهره گرفت. برگزاري نخستين نشست «تخصصي ميكس و مسترينگ ايران» در «شهر صداي پارسيان» با حضور آيدين الفت، ارد انزابي‌پور، رضا عسگرزاده، آرش پاكزاد، امير تفرشي و رامين مظاهري از جمله همين تلاش‌ها به شمارمي‌رود. اين هنرمند همواره به دنبال تغيير فرهنگِ ديد موسيقي و حوزه مهندسي صدا بود تا بتواند نگرش مخاطبان به موضوع مهم «صدا در موسيقي» كه هنوز با استانداردهاي جهاني فاصله دارد را تغيير دهد. رشته طراحي و مهندسي صدا بعد از دو ۲ سال تلاش او و همكارانش در سال 99 به ثبت رسيد و در حال حاضر رسما به عنوان يك مهارت شغل به حساب مي‌آيد. او در دوران فعاليت حرفه‌اي همچنين با گروه‌ها و هنرمندان متعدد تئاتري نيز به همكاري پرداخت كه آخرين نمونه‌اش «آژي‌دهاك» به كارگرداني كيومرث مرادي بود. طراحي صداي نمايش‌هايي چون «خشكسالي و دروغ» و «هيولاخاني» به كارگرداني محمد يعقوبي و مهندسي صداي نمايش «ويتسك» به كارگرداني رضا ثروتي از جمله ديگر آثاري است كه با آنها همكاري داشته است. الفت حتي در يك نمونه كوشيد نگاهي متفاوت در زمينه هنرهاي اجرايي را به محك تجربه بگذارد كه نمايش «91913» نوشته و كار اين متخصص مهندسي صدا بر همين اساس در سال 93 با صداپيشگي كامبيز ديرباز، مسعود رايگان، رويا تيموريان، سيامك صفري، احمد مهران‌فر، پيام دهكردي، هوتن شكيبا و باران كوثري در تالار حافظ روي صحنه رفت. الفت در اين تجربه كوشيد براي نخستين‌بار از سيستم صوتي ساراند (فراگير) براي تجسد بخشيدن به صداي شخصيت‌ها روي صحنه استفاده كند و اين در حالي بود كه تنها يك بازيگر (سينا كرمي) روي صحنه به ايفاي نقش مي‌‍پرداخت. اين هنرمند پيش‌تر درباه همكاري با هنرمندان تئاتر و اهميت بحث مهندسي صدا در هنرهاي نمايشي گفته بود: «طراحي صوتي يك نمايش تنها محدود به پخش يك افكت نيست و از گويش بازيگر تا ساوند افكت را شامل مي‌شود. اما مهندسي صدا به نحوه انتشار صدا باز مي‌گردد كه با يك سيستم گزينشي با توجه به نوع كار انتشار مي‌يابد. در تمام دنيا گونه انتشار صدا بنا به ساختار هر نمايش متفاوت خواهد بود. يكي از دلايلي كه نمايش‌هاي خارجي مورد توجه قرار مي‌گيرند، استفاده از تكنيك انتشار صداست اما در ايران به دليل مشكلات علمي كه در اين رابطه وجود دارد اين تكنيك زياد مورد توجه نيست، چون مديران سالن‌هاي تئاتر در ايران به دليل كمبود اطلاعات در اين زمينه از تغيير ساختاري صداي سالن نمايش‌هاي‌شان مي‌ترسند.» تك آهنگ «سيراب شدم» يكي از آخرين تجربه‌هاي حرفه‌اي الفت بود كه چندي پيش با حضور تعدادي از نوازندگان شناخته شده موسيقي كشورمان منتشر شد. اين قطعه در قالب سنتي مدرن، آميخته با كلامي عارفانه ساخته و تنظيم شد و نوازندگان برجسته‌اي در نواختن سازهاي آن مشاركت داشتند. يكي از ويژگي‌هاي اين اثر، شعر آن است كه به قالب «مسمط مبسوط» سروده شده كه اين قالب در گونه‌شناسي شعر عاميانه فارسي، منظومه‌هاي شفاهي و بحر طويل‌هاي قديم رواج داشته است، اما متاسفانه اهميت و ارزش فرهنگ عامه در تلفيق با شعر كلاسيك موفق عمل نكرده است. در اين قطعه تلاش شده تا چنين تلفيقي به فرم «مستزاد چند مصرعي» با مفاهيم عارفانه نمود پيدا كند. اشعار اثر نيز در هفت بيت است كه اشاره‌اي به هفت شهر عشق عطار نيشابوري دارد. بر اين اساس شاعر در بيت اول آن بر كلمه «مادر» تاكيد دارد و بيت آخر شعري است كه او بر سنگ نوشته مزار پدرش در سال ۱۳۸۲ مرقوم داشته است. او در صفحه شخصي خود اين قطعه را به مادر و پدرش به عنوان يگانه معماران وجودش تقديم كرد. روزنامه اعتماد فقدان اين هنرمند را به جامعه هنري ايران تسليت مي‌گويد.