راكي مقابل راكي

سال 2006 در چنين روزي پرونده شكايت چاك وپنر از سيلوستر استالونه با توافق دو طرف بسته شد و اختلافي كه ميان‌شان وجود داشت پيش از طرح رسمي در دادگاه به پايان رسيد. وپنر شكايتش را سال 2003 ثبت كرد و حرفش اين بود كه داستان فيلم راكي (1976) روايتي از زندگي‌ام بوده و از اين‌رو هرگونه بهره‌برداري از آن به اجازه من نياز داشته، اما گروه سازنده فيلم - و از همه بيشتر خود استالونه - چنين نكرده‌اند. مدعي بود از نام و داستان زندگي‌اش استفاده شده اما سودي از موفقيت فيلم به او نرسيده است و بر همين اساس هم درخواست 15 ميليون دلار غرامت كرده بود. استالونه پيش از آن چند بار به اين واقعيت، به اينكه ايده اوليه داستان راكي را از مبارزه وپنر و محمد علي (كلي) گرفته اعتراف كرده بود، اما مي‌گفت ادعاي وپنر درباره محروم ماندن از منافع فيلم درست نيست و «راكي» شهرت او را هم چند برابر كرده و نامش را به عنوان «راكي واقعي» سر زبان‌ها انداخته است. ناگفته نماند وپنر مارس 1975 در رقابتي كه برنده‌اش از قبل معلوم به نظر مي‌رسيد، جلوي محمد علي ايستاد و 15 راند مقاومت كرد. حتي در راند نهم، يك بار علي را نقش كف رينگ كرد. او آن شب شكست خورد، اما همه پيش‌بيني‌هاي اوليه درباره «شكست قطعي مردي گمنام در رويارويي با بزرگ‌ترين قهرمان زمانه» را باطل كرد و تماشاچيان را به تحسين واداشت. عنوان بليتي هم كه براي اين رقابت مي‌فروختند جالب بود: مرد سفيدپوست را راحت بگذار! (Give the White Guy a Break) . اما وپنر به جز محروم ماندن از سهمش از منافع مالي فيلم، از بدقولي استالونه هم دلخور بود. گويا استالونه به وپنر قول داده بود در قسمت دوم فيلم راكي، نقشي براي بازي به او مي‌دهد، اما بعد از چند دور تمرين و فيلمنامه‌خواني از اين پيشنهاد عقب نشست و فكر استفاده از وپنر در فيلم دوم راكي را كنار گذاشت. مي‌گويند استالونه واقعا در عمل به وعده‌اش مصمم بود اما وپنر استعداد بازيگري نداشت و از پس كار نقش‌آفريني جلوي دوربين برنمي‌آمد. خلاصه اينكه از يك طرف همكاري اين دو باهم ممكن نشد و از طرف ديگر قسمت‌هاي بعدي فيلم راكي، يكي پس از ديگري - و همه بدون استثنا با موفقيت- ساخته و اكران شدند. البته داستان فيلم راكي از قسمت دوم به بعد هيچ ربطي به زندگي وپنر نداشت و ماجراي مرد گمنامي كه شبي همه را شگفت‌زده كرده بود در همان اولين فيلم به پايان رسيد. از اين‌رو استالونه، ابتدا مطالبه غرامت وپنر را نپذيرفت و حتي ماجراي شكايت را - با اين فرض كه اهميتي ندارد - جدي نگرفت. اما چندي بعد، پس از مشورت با وكيلش كمي انعطاف نشان داد و با گفت‌وگوي غيرمستقيم دو طرف دعوا (يعني صحبت وكلاي آن دو درباره شكايت) موافقت كرد. جزييات بحث‌هاي بين دوطرف هيچ‌وقت خبري نشد و هيچ‌كدام از آن دو هم - چه آن زمان و چه بعدها - درباره‌اش حرفي نزدند. فقط خبر توافق‌شان - و اشاره تلويحي به اينكه مبلغي به وپنر پرداخت شده است - در رسانه‌ها منتشر و به اين ترتيب پرونده بدون دخالت قاضي مختومه شد. استالونه آن زمان درگير مراحل نهايي توليد فيلم «راكي بالبوآ» (ششمين فيلم از مجموعه فيلم‌هاي راكي) بود و فرصت و تمايلي براي پرداختن به مسائلي حاشيه‌اي نداشت.