بي‌تصميمي در آستانه سال تحصيلي
جلسه‌اي براي اين منظور تاكنون نگذاشته و به درخواست ما بي‌توجهي كرده است و ستاد ملي كرونا هم تصميم قطعي در اين زمينه نگرفته است، لذا بي‌تصميمي بيش از هميشه 110 هزار مدرسه و 28 ميليون پدر و مادر را سرگردان و نگران كرده است. پيشنهاد مي‌كنم براي يك‌بار هم كه شده وزارت آموزش و پرورش دست از اين مديريت متمركز و دستوري و كليشه‌اي بردارد و بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌هاي صد صفحه‌اي هم ارسال نكند فقط در نصف برگه به تمام مدارس اعلام كند كه انجمن اوليا و مربيان مدارس به عنوان بالاترين مرجع هر مدرسه و شوراي مدرسه اختيار تصميم‌گيري دارند و تمام پرسنل پشتيباني‌كننده در استان‌ها و شهرستان‌ها موظف هستند نقش حمايتي و پشتيباني و نظارتي خود را ايفا كنند. بي‌ترديد با اعلام اين تصميم و خروج از بي‌تصميمي، نخست مدارس حق ندارند منتظر بمانند و فرصت از دست برود و دوم اينكه چون تصميم مشترك اوليا و مربيان بوده است تصميم متناسب با شرايط مدرسه و خانواده‌ها خواهد بود و تقابل بين مديران و كادر مدرسه و معلمان و مربيان و خانواده‌ها ايجاد نخواهد شد و خود آنها هم پاسخگوي تصميم خود خواهند بود. ممكن است اين تصميم در نگاه نخست براي مديراني كه به سيستم متمركز عادت كرده‌اند سخت و ترسناك باشد اما اگر به تجربه دو سال گذشته نظري انداخته شود، مي‌بينيم در عمل همين اتفاق افتاده اما چون اين اختيار رسما به مدارس واگذار نشده بود و حتي برعكس مديران تهديد مي‌شدند كه بايد حتما از فلان سامانه استفاده كنند يا حق ندارند از فلان شبكه اجتماعي استفاده كنند متاسفانه بسياري از مدارس فعاليت حداقلي را هم انجام ندادند. انتظار مي‌رود امسال مسوولان به اين بي‌تصميمي پايان بدهند و مدرسه محوري را با اعتماد به مديران و پرسنل و والدين عملي سازند تا شايد تلنگري باشد براي اين واقعيت كه در راستاي تحول مديريتي براي هميشه نگرش مديريتي متمركز و دستوري خاتمه يابد آن هم در يك دستگاه تمام انساني كه هم ورودي اين دستگاه انسان است و هم فرآيند فعاليت‌ها انسان‌محور است و هم خروجي آن.