دست روي سينه سرود ملي را كه مي‌خواند به عاشق‌ترين سرباز دنيا بدل مي‌شود. براي او تكه ابري از آسمان كافي است تا ببارد و بوي خاك نم‌گرفته ميهن را به مشام برساند. وحيد اميري در ۳۳ سالگي آنقدر پخته شده كه همچون شاه‌ماهي در ساحل دستان خوشبختي آرام بگيرد. تفنگچي مورد اعتماد يحيي در آشيانه قرمز حالا به نقطه اتكاي اسكوچيچ در تيم ملي نيز بدل شده است. در آستانه جدال سرخپوشان پرسپوليس با جنگجويان كوهستان در آسياي ميانه با وحيد اميري هم‌صحبت شديم. انگار خدا سخت او را بغل كرده بود كه با آرامشي مثال‌زدني پاسخ سوالات ما را داد و هرگز سر از سياره‌هاي تشويش درنياورد. گپ و گفت «اعتماد» با مردي كه نسيم عصرگاهي لاي پيراهنش پيچيده بود و در خنكاي سرزمين كوهستاني به آمال رنگارنگ خويش فكر مي‌كرد پيش روي شماست.
از دوئل پرسپوليس با استقلال تاجيكستان شروع كنيم. شما چقدر از اين تيم شناخت داريد؟
آن‌طوركه مربيان گفته‌اند تاجيك‌ها فشرده و نزديك به هم بازي مي‌كنند و با تراكم زياد در خط دفاع راه‌ها را مي‌بندند. بعد هم در فرصت‌هاي به‌وجود‌آمده ضد‌حمله مي‌زنند و به سرعت توپ را به مهاجمان‌شان مي‌سپارند. آنها قطعا براي اين بازي برنامه دارند، به ويژه اينكه در خانه خود بازي مي‌كنند.
اما تحليلگران كار شما را نسبت به استقلال و تراكتور آسان‌تر تلقي مي‌كنند؟
ببينيد، تيمي كه خودش را به اين مرحله رسانده باشد يقينا حريف دست و پا بسته‌اي نيست و گوشه رينگ گير نخواهد كرد. همين استقلال تاجيكستان، الهلال را در هم كوبيده و در مرحله گروهي خيلي‌ها را متحير بازي‌هاي خود كرده است، پس نمي‌تواند قاعدتا تيم ضعيفي باشد.
شما در حالي به ضيافت شهر دوشنبه قدم مي‌گذاريد كه كنعاني‌زادگان، احمد نور و شهريار مغانلو را نداريد. مربيان پرسپوليس فكري براي اين موضوع كرده‌اند؟
به هر حال ما سه بازيكن خوب‌مان را ديگر كنار خود نداريم اما پرسپوليس از روز اول شكل‌گيري‌اش تا امروز هرگز قائم به فرد نبوده و اين‌طور نيست كه اگر مثلا وحيد اميري نباشد تيم در بن‌بست گرفتار خواهد شد. كار تيمي در اردوي پرسپوليس حرف اول را مي‌زند و مربيان براساس پتانسيل تيم و شناخت حريف قطعا سه‌شنبه تيم قدرتمندي را روانه ميدان خواهند كرد. شك نكنيد.
تيمي كه نايب‌قهرماني آسيا را تجربه كرده حالا به كدام مقصد مي‌انديشد و كدام قله را براي تسخير درنظر گرفته است؟
يادتان هست كه پارسال ما چگونه خود را به فينال رسانديم و اگر كمي شانس همراه‌مان بود اولسان را هم مي‌برديم و جام را به تهران مي‌آورديم، اما متاسفانه اين اتفاق رخ نداد. معلوم است تيمي كه طعم نايب‌قهرماني را چشيده فقط با قهرماني راضي خواهد شد. من اميدوارم ما با عبور از سد استقلال تاجيكستان راه رسيدن به قهرماني را هموار كنيم.
تو سه‌شنبه در كدام پست بازي مي‌كني؟
اين را ديگر همه مي‌دانند كه من تابع فرامين مربيان هستم و حاضرم در هر پستي كه درنظر بگيرند حضور داشته باشم. دفاع، خط مياني يا حتي خط حمله. براي من مهم جنگيدن تا آخرين نفس و ايفاي نقش در مسير پيروزي است.
توپچي ۳۳ ساله قرمزها فكر مي‌كند اين نبرد با چه نتيجه‌اي تمام شود؟
پيش‌بيني كار بسيار سختي است اما با توجه به تمريناتي كه در تاجيكستان انجام داديم خوشبختانه تيم در شرايط مسابقه قرار گرفته و ان‌شاءالله با تدابير مربيان و جنگندگي تك‌تك بچه‌ها از اين كارزار سربلند بيرون خواهيم آمد. واقعيت اين است كه در مرحله حذفي نتيجه چندان مهم نيست و بايد به اصل موضوع فكر كرد؛ يك نمايش حساب‌شده براي حذف حريف و رسيدن به دور بعد.
از تيم ملي هم بپرسيم. درست است كه بچه‌هاي تيم ملي تو را پسر اسكوچيچ ناميده‌اند؟
ما همگي پسران اسكوچيچ هستيم و در نقش شاگرد و مربي سعي مي‌كنيم بيشترين بازدهي را در زمين داشته باشيم تا رضايت كادر فني را جلب كنيم. البته آقاي اسكوچيچ به من لطف ويژه دارد و ما رابطه بسيار خوبي با يكديگر داريم.
جداي از رفاقت‌ها فكر مي‌كني دراگان در قواره تيم ملي ايران هست؟
نتايجي كه تاكنون به دست آمده به خوبي مبين آن است كه كادر فني وظيفه‌اش را به بهترين نحو انجام داده. شكر خدا همدلي در اردوي تيم ملي حاكم است و بچه‌ها رابطه عاطفي خوبي با نيمكت پيدا كرده‌اند. من فكر مي‌كنم اسكوچيچ آنقدر توان دارد كه ما را به جام جهاني برساند و به اهداف ترسيم‌شده دست يابد.
ايران ۱۵ مهر در دوبي روبه‌روي امارات خواهد ايستاد. به نظر مي‌رسد بردن اماراتي‌ها و ۹ امتيازي شدن، تيم ملي را در شرايط بسيار ايده‌آلي قرار دهد!
همين‌طور است. ما با همه توان به مصاف امارات مي‌رويم تا هم سه امتياز را بگيريم و هم براي كره‌جنوبي خط و نشان بكشيم. بالاخره پنج روز پس از اين بازي بايد در آزادي از كره‌اي‌ها ميزباني كنيم.
۵۹ بازي ملي در ۳۳ سالگي. هيچ به اين فكر كردي كه تعداد بازي‌هاي ملي وحيد اميري به چه رقمي خواهد رسيد؟
راستش نه. تا زماني كه تيم ملي مرا بخواهد سرم را به عشق ايران جلوي توپ خواهم گذاشت و از فدا شدن هم هراسي ندارم. براي من افراشته شدن پرچم ايران در ميادين بين‌المللي يك اتفاق بزرگ است. اميدوارم آنقدر خوب بازي كنم كه بتوانم سال‌ها در خدمت تيم كشورم باشم.
راستي دلت براي خرم‌آباد و دره‌هاي چشم‌نواز زاگرس تنگ نشده؟
مگر مي‌شود خاستگاهت خرم‌آباد باشد و دلت براي آن شهر خوب و آن مردمان نجيب تنگ نشود؟ تمام دنيا را هم كه دور بزنم باز در خرم‌آباد آرام خواهم گرفت. مگر مي‌شود مناره آجري و پل شاپوري و گرداب سنگي را با آن همه زيبايي از ياد برد؟