رسانه ملي، نه فرقه‌اي
از يك جايي به بعد انگار هم سازندگان و هم مخاطبان از يك فرقه بودند. در آن روزگار مهم بود كه مخاطب استقبال كند يا نه؛ اما از يك جايي به بعد ديگر نه. جوري كه گويا خودشان براي خودشان برنامه مي‌سازند. نتيجه اينكه شمول مخاطبان صدا و سيما روز به روز كمتر شده است. يعني هر چه حلقه اين فرقه تنگ‌تر، فاصله‌اش با جامعه هم بيشتر شد.
به نظرم اين موضوع اساسي بايد حل شود. ترسيم هر هدفي بدون در نظر گرفتن اين مشكل بي‌فايده است. براي قرار دادن صدا و سيما در مسيري كه به اهداف يك رسانه ملي مي‌رسد، پيش از هر چيز اين نگاه فرقه‌اي بايد به نگاه ملي تبديل شود.