خبر
سرانه مصرف شير در مقايسه با ميانگين جهاني ۳۰درصد كمتر است
مديركل دفتر بهبود تغذيه جامعه وزارت بهداشت گفت: سرانه مصرف شير و فرآورده‌هاي آن در ايران در مقايسه با ميانگين مصرف جهاني ۳۰درصد و در مقايسه با ميانگين كشورهاي توسعه‌يافته ۶۵درصد كمتر است.
زهرا عبداللهي افزود: آمارهاي وزارت بهداشت نشان مي‌دهد كه دريافت كلسيم جامعه ايراني ۴۰درصد از حداقل دريافت كلسيم كمتر است و اين موضوع مي‌تواند تبعات زيادي از جمله گسترش پوكي استخوان، مشكلات لثه و دندان، كوتاهي قد كودكان و نوجوانان و حتي شيوع فشار خون بالا و بيماري‌هاي قلبي و عروقي را به دنبال داشته باشد. در چند برنامه توسعه پنج‌ساله كشور، هدف‌گذاري كمي براي افزايش سرانه مصرف شير انجام شده است، اما براي دستيابي به آن بخش‌هاي ذي‌ربط پاسخگو نبوده‌اند؛ سرانه مصرف شير همچنان بدون متولي مستقيم، مسير خودش را در ميان نقاط كور فرهنگي، بي‌توجهي مسوولان، بدآموزي‌هاي رسانه‌اي و شيرگريزي مردم، به سمت كاهش طي مي‌كند. تنها طرح مصوب قانوني كه مي‌توانست اثرات شگرفي در تغيير سبك زندگي و نگاه به شير داشته باشد، طرح شير مدرسه است كه از سال ۱۳۷۹ در مدارس كشور به اجرا درآمد و در سال‌هاي اخير به دليل عدم تامين و تخصيص اعتبارات مورد نياز به تدريج تعطيل شد. در سال‌هاي قبل از بحران كرونا به دليل عدم تخصيص بودجه‌هاي مصوب اين طرح در مدارس اجرا نشد. تجربيات بين‌المللي نشان مي‌دهد اعتبار طرح شير مدرسه از سه طريق دولت‌ها، خانواده‌ها و زنجيره‌هاي مرتبط با صنعت شير تامين مي‌شود. در برخي مناطق سازمان‌هاي مردم‌نهاد و خيريه نيز در اين امر مشاركت مي‌كنند. در ايران متولي برنامه شير مدرسه، دولت است و اگر ناتوان از تامين بودجه باشد، طرح متوقف مي‌شود. اهميت مصرف شير در ارتقاي شاخص سلامتي، ايمني بدن، طول عمر همراه با سلامتي و كارآمدي، افزايش بهره هوشي، سلامت دندان‌ها و استحكام استخوان‌ها به اندازه‌اي است كه در صورت فرهنگسازي مناسب بخش‌هاي ديگر اجتماعي و به ويژه خانواده‌ها در اين كار سهيم خواهند شد.
كارگران شهرداري كوت عبدالله: پول نداريم فرزندمان دانشگاه برود
علي‌رغم پيگيري‌هاي بسيار هنوز حقوق معوق كارگران شهرداري كوت عبدالله واريز نشده است.
به گزارش ايلنا، كارگران شهرداري كوت عبدالله از عدم پرداخت معوقات مزدي خود خبر دادند. اين كارگران از برج سه حقوق نگرفته‌اند و بخشي از معوقات مزدي سال قبل نيز هنوز به حساب‌شان واريز نشده است.
«ما از بي‌پولي و خرج زندگي به ستوه آمده‌ايم»؛ اين را كارگري مي‌گويد كه چندين ماه كرايه خانه عقب‌افتاده دارد و فرزندش امسال در يك دانشگاه برتر دولتي پذيرفته شده اما حتي هزينه سفر فرزندش را ندارد. «چگونه او را به دانشگاه بفرستم؛ چطور او را با جيب خالي سوار اتوبوس كنم؟!» اين كارگر مي‌گويد: فرزندان كارگران باهوشند اما چه فايده كه امكانات ندارند؛ چه فايده كه پدرشان چند ماه است حقوق نگرفته و راه به جايي ندارد؟ از قرار، يك كارگر ۴۶ ساله كوت عبدالله نيز در روزهاي قبل سكته كرده و جان خود را از دست داده است؛ همكارانش مي‌گويند درحالي كه منتظر دريافت حقوق معوق خود بود، جان سپرد. خانواده‌اش حالا خرج كفن و دفن هم ندارند! با جيب خالي به رحمت خدا رفت؛ همكاران مي‌گويند از بس غصه كار و پرداخت نشدن حقوق را خورد، قلبش ديگر طاقت نياورد. سيصد كارگر شهرداري كوت عبدالله در ماه‌ها و هفته‌هاي اخير به هر نهادي مراجعه كرده‌اند؛ مقابل شوراي شهر تجمع كردند، به فرمانداري رفتند، نامه به استاندار نوشتند، اما هنوز خبري از گشايش كار و پرداخت حقوق نيست. يكي از اين كارگران مي‌گويد: نه تنها حقوق را نداده‌اند، بلكه حق بيمه را نيز كامل به حساب تامين اجتماعي واريز نمي‌كنند؛ مثلا براي برج پنج بيمه ما نصفه نيمه رد شده است و همين خودش مصيبت بزرگي است به خصوص براي بازنشستگي و دريافت مستمري. اين كارگران روزگار سختي را مي‌گذرانند و معتقدند هيچ كدام از مديران شهري هيچ اهميتي به زندگي سخت كارگران نمي‌دهند؛ حقوق هنگفت‌شان را مي‌گيرند و به فكر ما نيستند!