حكايت آدم‌هاي خوب
حسن لطفي
گاهي اوقات در فيلم‌هاي بد هم مي‌توان ديالوگ تاثيرگذار و جذابي شنيد. ديالوگي كه اگر در آن فيلم نبود و بر زبان شخصيت يكي از فيلم‌هاي مطرح دنيا جاري شده بود در ليست ديالوگ‌هاي ماندگار تاريخ سينما قرار مي‌گرفت. نمي‌خواهم شما را به تماشاي هر فيلمي با هر كيفيتي دعوت كنم. خودتان بهتر مي‌دانيد تاريخ سينما آنقدر فيلم خوب دارد كه اگر ساعت‌هاي زيادي را صرف تماشاي آنها كنيم وقتي ملك‌الموت به سراغ‌مان مي‌آيد حسرت فيلم‌هاي خوب نديده كنار بقيه حسرت‌هاي زندگي‌مان قطار مي‌شود و خودش را به رخ مي‌كشد.
اما بد نيست گاهي اوقات كه ناگزير به تماشاي بخش‌هايي از فيلم‌هايي هستيد كه تماشايش با ارزش زماني كه صرف ديدنش مي‌كنيد برابري نمي‌كند، يكي از آدم‌هاي فيلم به ديگري بگويد: اگر آدم‌هاي خوب كاري نكنند اتفاقات بدي مي‌افتد! در چنين حالتي ممكن است براي يك لحظه با دقت بيشتري به فيلم توجه كنيد.
شايد اگر كاغذ، قلم يا گوشي همراه‌تان هم كنار دست‌تان باشد جمله را براي گفتن به ديگران يا ارسال پيامي يا نوشتن مطلبي يادداشت كنيد. در اينكه جمله‌اش شعاري و تكراري است، شكي نيست. اما برخي از جملات تكراري راست زمانه آدم است و مدام بايد آن را به خودمان و ديگران يادآوري كنيم. ديگراني كه هنوز به نجات دنيا و زياد شدن خوبي‌ها ايمان دارند. هنوز مثل فروغ فرخزاد در فيلم خانه سياه است بر اين اعتقادند دنيا زشتي كم ندارد، زشتي‌هاي دنيا بيشتر مي‌شود اگر آدمي بر آن چشم فرو بندد. اين چشم بستن هم مرز ندارد. همان طوركه زشتي و زيبايي مرز ندارد. چند روز پيش دوستي از چهارراهي برايم گزارشي تصويري فرستاد.
برق رفته بود و دو جوان بي‌آنكه مسووليتي داشته باشند در ميان ميدان ايستاده و راننده‌ها را با فرمان برو، بايست از چهارراه بيرون مي‌بردند. جالب اينجا بود كه با پذيرش راننده‌ها خبري از آشفتگي يك چنين زمان‌هايي نبود.
ترافيك روان بود و اتومبيلي در سردرگمي حاصل از شتابزدگي و ناديده گرفتن حق ديگران گرفتار نمي‌شد. ناديده و ناشناخته نود درصد مي‌توانيم آن دو جوان را در رديف آدم‌هاي خوب روزگارمان قرار دهيم (اگر بخواهيم خوشبينانه نگاه كنيم اين نود درصد مي‌تواند تا مرز صد درصد هم بالا برود.) گمانم در روزگار بلا، بي‌خردي، ميدان گرداني آدم‌هاي تماميت‌خواه و... حضور و نقش آدم‌هاي خوب در چهارراه‌هاي زندگي بيش از هر زمان ديگري ضروري است.
آدم‌هاي خوبي كه فارغ از هر تفكري به بهبود شرايط زندگي همنوعان خود مي‌انديشند. اي آدم‌هاي خوب! لطفا غايب زمانه خود نباشيد. يادتان باشد براي حضورتان كسي (خصوصا آدم‌هاي بد) دعوتنامه نمي‌فرستند.