تاريخ كاخ سفيد
مرتضي ميرحسيني
ساختماني كه امروزه به كاخ سفيد مشهور است و يكي از نمادهاي دولت ايالات متحده امريكا محسوب ميشود در دهه 1790 ميلادي ساخته شد. تا مدتها آن را عمارت اجرايي ميخواندند تا اينكه تئودور روزولت سال 1901 در چنين روزي دستور داد در نامههاي دولتي و مكاتبات اداري آن را فقط «كاخ سفيد» بنويسند. او يا مشاورانش اين نام را ابداع نكردند و سالها بود كه از نام كاخ سفيد در كنار نامهاي ديگر براي اشاره به ساختمان محل اقامت رييسجمهور امريكا استفاده ميشد، اما روزولت براي نظم و ترتيب دادن بيشتر به امور- همزمان با پايان تعمير و نوسازي بخشهايي از اين ساختمان- تصميم گرفت يك نام رسمي براي آن تعيين كند. عمر اين عمارت به اندازه عمر كشور امريكاي مستقل است و ساخت آن زمان رياستجمهوري جرج واشنگتن و زير نظر او شروع شد. حتي مكان اين ساختمان و نيز معماري كه كار طراحي آن را انجام داد انتخاب خود او بود. اما جالب اينكه واشنگتن تنها رييسجمهوري شد كه خودش- حتي شده براي دورهاي كوتاه- در آن زندگي نكرد و تازه از 1800 و دوران رياستجمهوري جان آدامز بود كه كاخ سفيد، ساختمان اصلي و مركزي دولت و اقامتگاه رييسجمهور و خانوادهاش شد. ساختمان را معماري ايرلنديتبار به نام جيمز هوبان طراحي كرد، هرچند در دورههاي مختلف معماران ديگري هم در نوسازي و تغيير شكل بخشهايي از عمارت نقشآفريني و اعمال سليقه كردند. ناگفته نماند در جنگ 1812 (كه البته تا اوايل سال 1815 طول كشيد) نيروهاي انگليسي بعد از اشغال واشنگتن ديسي، اين عمارت را هم - در نگاه خودشان به هدف دادن درسي بزرگ و به يادماندني به امريكاييها- تقريبا با خاك يكسان كردند. بعد از آن جنگ، اين عمارت از دل ويرانهها دوباره سرپا شد، با تغييراتي در ظاهرش و ديوارهايي محكمتر از ديوارهاي قبلي. البته اين عمارت قديمي از آن زمان تاكنون، هر چند سال يك بار به دلايلي مثل تعمير لولههاي آب يا سيمكشي برق بازسازي شده، هرچند گويا اين بازسازيها در زمان رياستجمهوري تئودور روزولت و نيز هري ترومن گستردهتر و آشكارتر بوده است (هر رييسجمهور، يا در واقع هر بانوي اول امريكا، به سليقه خود تغييراتي جزيي در بخشهايي از اين ساختمان اعمال ميكند، بهويژه در دكوراسيون داخلي و فضاي سبز آن). ميگويند تا امروز 2 رييسجمهور در اين عمارت مُردهاند كه يكي از آنها ويليام هنري هريسون بود در سال 1841 و ديگري زاخاري تيلور در 1850. همچنين عمر 3 بانوي اول نيز در دوران رياستجمهوري شوهرانشان در همين كاخ به پايان رسيده است.
اين كاخ اكنون 132 اتاق (16 اتاق مهمان)، 35 دستشويي و 412 در و 147 پنجره و فقط يك آشپزخانه- البته بزرگ، با ظرفيت تهيه غذا براي 140 نفر- دارد. پرسش مهمي درباره كاخ سفيد وجود دارد كه معمولا در بيشتر كتابهاي تاريخ مرتبط پرسيده ميشود: اينكه آيا اين عمارت را بردهها ساختند و پي و ستون آن را زير شلاق ريختند و بالا بردند؟ پاسخ اين است كه دولت امريكا هيچ بردهاي در مالكيت خود نداشت، اما در ساختن كاخ سفيد (و نيز چند ساختمان دولتي ديگر، همزمان با آن) از چند مالك برده كمك گرفت و به واسطه آنها، از گروهي از بردگان براي كمك به كارگران استفاده كرد. پس بردهها در ساخت كاخ سفيد نقش داشتند، هرچند دولت ايالات متحده خودش مستقيم آنان را به خدمت نگرفت.