به كجا چنين شتابان 2
سهراب صالحين
چند هفته پيش يادداشتي تحت عنوان «به كجا چنين شتابان» نوشتم و در آن به اتفاق تلخي كه در پارك پرديسان به وقوع پيوست، اشاره كردم. اين حادثه ناشي از بياحتياطي خودروي يكي از كاركنان محيطزيست و برخورد اين خودرو با يك جوان ورزشكار شد. اين جوان كه در حال تمرين براي هاف ماراتن آمستردام بود متاسفانه به دليل جراحت مسابقه خود را از دست داد.حال پس از گذشتن چند هفته، به گزارش ايسنا، سرهنگ جمشيد محبتخواني فرمانده يگان حفاظت محيطزيست از اجراي «تغييراتي» در تردد خودروها در پارك پرديسان خبرداده است. در اين گزارش آمده است كه وي عنوان كرده: «بعد از وقوع اين اتفاق با دستور رياست سازمان حفاظت محيطزيست و احصاي راهكارهايي تصميم گرفته شد كه همكاران سازمان و مراجعهكنندگاني كه با خودروي شخصي در تردد هستند به سمت پاركينگ سازمان هدايت شوند تا ديگر شاهد وقوع حادثهاي نباشيم.»اين تصميم البته كه لازم بود قبل از به وقوع پيوستن حادثه اتخاذ شود ولي با اين حال ميتوان گفت خبر خوبي براي پايتختنشيناني بود كه اوقات فراغت خود را به ورزش در اين پارك ميپرداختند. با اين وجود زمزمههايي شنيده ميشود كه سازمان محيطزيست با بستن قسمتي از پارك، در حال نصب دكل ديفلكتور است تا با از كار انداختن جي پي اس در اين بخش پارك، مانع فعاليت دوندهها و دوچرخهسواراني شود كه در حال ثبت فعاليت خود با استفاده از ساعتهاي ورزشي يا موبايل هستند. البته كه از صحت اين گفته خبر ندارم، اما اميدوارم اين خبر صحت نداشته باشد، زيرا جدا از بحث غيرانساني بودن آن، اين سازمان به عنوان يك سازمان دولتي حق استفاده از بودجه عمومي خود عليه مردم را ندارد. اگر مردم انتخاب كردهاند در اين پارك كه يك فضاي عمومي است و ملك شخصي كسي نيست ورزش كنند، كسي حق سلب اين حق از آنان ولو با روشهاي غيرمستقيم و ناجوانمردانه ندارد. از نظر نگارنده، راهحل درست نه ممنوعيت تردد خودروهاي محيطزيست است و نه استفاده از روشهاي غيرمستقيم براي ممانعت از فعاليت ورزشكاران، بلكه راهحل همزيستي مسالمت اين دو قشر استفادهكننده از اين پارك است كه با درنظر گرفتن حق و حقوق يكديگر و احترام متقابل، فضاي پارك را ارتقا دهند. ممنوعيتهاي ناگهاني و ناجوانمردانه ميتواند باعث بروز كينه و رخدادهاي تلخ بعدي شوند.