خطاب به مهدي طارمي
برگرد به چند ماه پيش
سامان سعادت
نه آقاي طارمي! ما انتظار نداريم، برداري توييت بزني جواب سرمربي پورتو را بدهي. كلا جواب مربي را دادن در قامت يك بازيكن در فضاي عمومي نه به نفع بازيكن تمام مي‌شود نه مربي. چه ايران باشد، چه پرتغال، چه هر جاي ديگر دنيا. چيزي كه ما امروز از تو انتظار داريم بازگشت به روزهاي بي‌حاشيه است. روزهايي كه فقط از تو خبر درخشش و گلزني منتشر مي‌شد. شايد حالا متوجه شده باشي كه چه اتفاقي در اين مدت رخ داده. شايد متوجه شده باشي حاشيه‌اي كه براي تيم ملي ساختي چطور دامان خودت را گرفت. حالا كه نيش و كنايه‌هاي كونسيسائو را مي‌شنوي و نمي‌تواني پاسخ بدهي. عصبانيت و فريادهاي او كنار زمين را مي‌بيني و كاري از دستت برنمي‌آيد. سرمربي‌ات مي‌گويد دچار مشكل تشخيص شده‌اي. مي‌گويد وقتي بايد پاس بدهي خودخواه مي‌شوي و شوت مي‌كني. وقتي بايد شوت كني پاس مي‌دهي. مي‌گويد اين چندين بار اتفاق افتاده. يكي از مهم‌ترين‌هاش بازي با ليورپول بود كه در موقعيت تك به تك پاس دادي. يكشنبه شب هم در جريان بازي تيمت در ليگ پرتغال از زاويه بسته اقدام به شوت‌زني كردي در حالي كه بهتر بود پاس مي‌دادي. تو قطعا بازيكني نيستي كه تفاوت شرايط را نفهمي. سال‌ها بازي كردن در بالاترين سطح فوتبال حتما به تو ياد داده كه كجا بهتر است پاس بدهي، كجا بهتر است شوت كني. اينكه امروز در اين مساله دچار اشتباه شدي قطعا برمي‌گردد به تمركز. تمركزي كه دو ماه پيش داشتي و حالا نداري. دو ماه پيش خوب مي‌دانستي در لحظه نهايي چه تصميمي بايد بگيري و امروز سر بزنگاه دچار ترديد مي‌شوي. اينها نشانه است آقاي طارمي. نشانه‌اي براي اينكه زودتر به خودت بيايي و در آستانه جام جهاني كاري نكني كه بعدها افسوس به دل مردم و خودت بماند. نيازي نيست جواب سرمربي، منتقدان، اسكوچيچ يا هر كس ديگري را با توييت بدهي. فقط برگرد به همان مهدي طارمي شش ماه قبل. هر حرفي داري در زمين بازي بزن.