با آثار اعتراضي و انقلابي
موزه هنرهاي معاصر بازگشايي مي‌شود
موزه هنرهاي معاصر تهران كه به دليل آنچه «فضاسازي و آماده‌سازي نمايشگاه جديد» عنوان شد، از دوم دي‌ماه تعطيل شده بود، با نمايش آثار اعتراضي و انقلابي در نمايشگاهي با عنوان «آينه در آينه» از سر گرفته مي‌شود. ايسنا گزارش داده، نشست خبري نمايشگاه «آينه در آينه» با حضور احسان آقايي رييس موزه هنرهاي معاصر تهران، سيدعباس ميرهاشمي، دبير كل چهاردهمين جشنواره هنرهاي تجسمي فجر و كيانوش معتقدي، كيوريتور نمايشگاه «آينه در آينه» (مروري بر تحولات هنرمعاصرايران۱۳63-۱۳5۳) روز سه‌شنبه، ۲۱ دي‌ماه برگزار شد. اين نمايشگاه هفته ديگر سه‌شنبه ۲۷ دي‌ماه افتتاح مي‌شود.
معتقدي كه كيوريتوري اين نمايشگاه را برعهده دارد، بيان كرد: در مسير جريان‌شناسي هنر معاصر ايران، در يك قرن اخير جريان‌هايي را داريم كه بعدا به مكاتب جنبش‌هاي هنري تبديل مي‌شوند. بعد از زايش مدرنيسم در ايران و شكل‌گيري جرياني چون سقاخانه از حدود اوايل دهه ۵۰ با يك جريان جديدي به نام هنر انتقادي يا اعتراضي مواجه مي‌شويم. ژانرهاي هنر انتقادي يا اعتراضي زيرمجموعه مهم هنر اجتماعي است. به اين فكر كرديم شايد بتوان اين نگاه را در شكل‌گيري يك نمايشگاهي در نظر بگيريم كه نتيجه هنر انقلابي را از زاويه تاريخ هنر بررسي كند كه لازمه آن يك نگاه منصفانه به همه جريان‌ها و هنرمندان است. آثار هنرمندان از بازه تاريخي دهه پيش از انقلاب انتخاب شده است. در اين نمايشگاه تمركز ما در مديوم نقاشي و نقاشي ديواري معطوف مي‌شود و سعي مي‌كنيم با چيدمان آثار براساس سير تاريخي و گزينشي از بين اين‌همه آثاري كه از هنرمندان مختلف وجود دارد، يك روايت منصفانه مبتني بر جريان‌شناسي تاريخ هنر را با حضور هنر انتقادي و رسيدن به هنر انقلاب ارايه دهيم. بيش از نيمي از آثار هنرمنداني كه در اين دوره و اين بازه كار كرده‌اند براي اولين‌بار به نمايش گذاشته مي‌شود. ما اين شانس را داريم كه نمونه‌هاي فوق‌العاده بي‌نظيري را از گنجينه موزه هنرهاي معاصر بعد از چهل سال در اين نمايشگاه ارايه كنيم كه روايت خيلي مهمي از نقاشي ايران از يك مقطع تاريخي است كه با يك نوع اكسپرسيونيسم روايي همراه است. خيلي از نقاشان سعي كرده‌اند در اين روايت هنر انقلابي از مضامين ملي و حماسي استفاده كنند. به همين دليل نمايشگاه را اين‌گونه چيدمان كرده‌ايم كه در شروع يك مقدمه و معرفي از شكل‌گيري هنر اعتراضي پيش از انقلاب داريم. بخشي از نقاشي‌هاي هنر انقلاب متاثر از همين مدل نگاه در خارج از ايران است كه خيلي از هنرمندان در آن مقطع تاريخي از هنر انقلاب‌هاي ديگر چون مكزيك يا روسيه الهام مي‌گيرند كه در اين نمايشگاه به اين مساله هم مي‌پردازيم.