به داد ما برسيد
اينجا كبودان است، روستايي واقع در كيلومتر ۱۲ شمال شهر بردسكن و كيلومتر ۱۱۵ جنوب سبزوار از توابع استان خراسان رضوي. اين روستا به قدري مهم است كه جهانگردان خارجي از جمله دكتر آلفونس گابريل پزشك، نويسنده و كويرنورد اتريشي در محاسنش داد سخن داده‌اند. روستايي واقع در قلب كوهپايه‌هاي ترشيز و مركز دهستان كوهپايه. كبودان با روستاي نظام‌آباد كه در ۳ كيلومتري جنوبش واقع است، در مجموع داراي ۱۶ رشته قنات‌است كه بعضي از آنها هم‌اكنون سه برابر يك چاه موتور آب دارد؛ آبي كه براي بيرون آمدنش نه نيازي به انرژي برق است و نه به سوزاندن سوخت. اين آبادي و كلاته‌هاي اطرافش در ايران منحصر به‌فرد است، چراكه هم در آن ميوه‌هاي مناطق سردسير (مثل زردآلو، گوجه‌سبز، گيلاس، گلابي، به، سيب، آلو، هلو و...) و هم محصولات مناطق گرمسير (مثل گندم، جو، پنبه، چغندر، پسته، انار، انجير، انگور و...) به عمل مي‌آيد. در اين روستا تقريبا گياهي نيست كه به عمل نيايد. داراي اماكني مثل رباط قديمي، قلعه‌ها و برج‌هاي ديدني، مسجدي از روزگاران كهن و چند بوم‌گردي است. آب قناتش در اوج گرماي تابستان همانند آبي است كه در آن يخ انداخته‌اند. از سه طرف به كوه‌ها و تپه ماهورها و از يك طرف به جلگه واقع در حاشيه كوير متصل است. كوچه باغ‌هاي زيبا و طولاني‌اش به بهشت طعنه مي‌زند. بهار كه مي‌شود شب‌ها، چهچه بلبلان هزاردستان و قناري‌هاي وحشي و روزها آواي ده‌ها نوع پرنده رنگارنگِ ديگر انسان را به وجد مي‌آورد. كبودان در مجاورت و متصل به جاده استراتژيك شمال به جنوب است و با مهاجرينش بيش از دو هزار نفر جمعيت دارد. اخيرا اما شوربختانه عده‌اي غريبه در جست‌وجوي طلا به جان مراتع بكر پيرامون روستا افتاده‌اند و با تخريب مراتع و آبخوان‌ها در حوزه‌هاي آبريزي و سرشاخه‌هاي قنوات مذكور بدون اينكه خيري از آنها به ما برسد، ما ساكنان روستا را به ستوه آورده‌اند و هيچ راهي براي جلو‌گيري از اين ويرانگري براي‌مان نمانده است. مي‌گوييم اين مراتع هزاران سال محل چراي احشام و منبع ارتزاق‌مان از راه دامپروري بوده‌اند، دست از تخريب آنها برداريد، مي‌گويند ما از منابع طبيعي مجوز داريم! مي‌گوييم حوزه‌هاي آبريزي قنوات‌مان را تخريب نكنيد و موجب كم‌آبي و درنهايت خشكيدن آنها نشويد، مي‌گويند شما فقط مي‌توانيد به تخريب در حريم قنوات اعتراض كنيد. مي‌گوييم با توليد پسماندهاي آغشته به سموم ............. و جيوه در مجاورت روستا و فرادست قنوات سلامتي خود و احشام‌مان را به خطر نيندازيد، مي‌گويند از محيط زيست مجوز داريم! آهاي نمايندگان مجلس انقلابي اين قوانين ناكارآمد و بد را اصلاح كنيد. آهاي دولتمردان به دادمان برسيد، مگر از اين معادن چقدر نصيب دولت مي‌شود كه با واگذاري آن مي‌خواهيد چندين آبادي را خراب و خالي از سكنه كنيد. ترديدي نداريم كه در واگذاري اين معادن كه فعاليت در آنها ممكن است باعث آوارگي هزاران نفر شود، دست رانتخواران در كار بوده است. آيا در اين مملكت كسي نيست كه صداي فرياد ما را بشنود و به دادمان برسد؟