ادامه از صفحه اول
نكته‌اي برجامي
اتفاقا ايران را محدود به توسعه روابط با برخي كشورها و شركت‌هايي خواهد كرد كه لزوما منجر به توسعه سطح اقتصادي كشور نخواهد شد، به ويژه اگر توافق موقت صورت گيرد منافع اصلي برجام حذف خواهد شد.
با اين حال برجام مي‌تواند راه صادرات نفت و ديگر كالاها و دسترسي به پول آن را هموار كند و اين نفع اوليه برجام است كه در سال ۱۳۹۴ محقق شد ولي اين‌بار اين نفع هم در اندازه‌هاي گذشته نيست. چرا؟ به اين علت كه پس از انتخاب بايدن و به ويژه پس از ورودش به كاخ سفيد، كمربند تحريم‌ها تا به نسبت شل شد و صادرات نفت و دريافت پول آن تا حدي به جريان افتاد. بنابراين اكنون در شرايطي هستيم كه بخشي از اين هدف در عمل محقق شده است و با امضاي دوباره برجام نبايد انتظار داشته باشيم كه تحولي خيلي جدي‌تري در آثار مثبت آن رخ دهد. بدون ترديد گشايشي كه پس از امضاي برجام در اين نوبت شاهد آن خواهيم بود، بسيار محدودتر از گشايشي است كه در سال ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ شاهد بوديم.
با اين توضيحات آيا حل مساله برجام امري بيهوده است؟ قطعا پاسخ منفي است، زيرا در صورت بن‌بست مذاكرات تحريم‌ها دوباره تشديد خواهند شد و مشكل احياي قطعنامه‌هاي شوراي امنيت هم وجود دارد و با توجه به وضعيت دولت و بودجه سال ۱۴۰۱، به نظر مي‌رسد كه منفعت اصلي برجام، پرهيز از مواجه شدن با زيان ناشي از به نتيجه نرسيدن آن است. امروز بيش از آنكه منافع برجام برجسته شود هزينه‌هاي عدم توافق برجسته‌تر است. با اين حال دولت بايد مسيري را در پيش گيرد كه به عادي‌سازي روابط خارجي و بهره‌برداري از منافع اصلي برجام نيز چشم بدوزد. در بهترين حالت با امضاي برجام، تحول اندكي را در كشور شاهد خواهيم بود، ولي ادامه محدوديت در روابط خارجي كشور موجب مي‌شود كه سياست خارجي و اقتصادي كشور در دايره محدودي اسير بماند.
به كجا چنين شتابان
سخنران مهمان (دكتر محسنيان‌راد)، فضاي آرام مراسم را بر هم زدند. اين افراد، به همين هم بسنده نكردند؛ انگ «پوپوليسم»، گير كردن در ديدگاه‌هاي روشنفكرمآبانه ۵۰ سال پيش، عدم نقش روابط عمومي در ديد‌باني ستم به سازمان و مخاطبان و... را مطرح كردند و بدون اينكه حرف و منظور اصلي دكتر محسنيان‌را د را دريابند «لا اله » حرف‌هاي او را گفتند و «الا الله» را بر زبان نياوردند تا بتوانند به هدف خود دست يابند.دكتر محسنيان‌راد، در مراسم پنجاهمين سالگرد تاسيس انجمن روابط عمومي ايران، در سخنان صريح خود، وضعيت كنوني روابط عمومي در كشور را اين گونه ترسيم كرد:
در مورد پنجاهمين سال تاسيس انجمن روابط عمومي ايران، چه صحبتي مي‌توان كرد. مگر در ايران، روابط عمومي داريم؟!
وي اضافه كرد: روابط عمومي، اين فعاليتي نيست كه شما انجام مي‌دهيد. به نظر من، اين «فراروابط عمومي» است.
۵۰ سال است كه به مقامات بالاي سازمان‌ها مي‌گوييم كارهايي كه روابط عمومي‌ها را وادار مي‌كنيد انجام بدهند، روابط عمومي نيست. در اين مدت، مشخص شده است آنچه عمل مي‌شود روابط عمومي به شيوه معمول و آن چنان كه در خاستگاه روابط عمومي در غرب متداول است، نيست.
وي تاكيد كرد: لازم است پيش از تهيه الگوي روابط عمومي، به الگويي براي رسانه آرماني در جامعه كنوني دست يابيم و سپس، از آن مسير به روابط عمومي الگو برسيم زيرا اصل فعاليت روابط عمومي، وابسته به نظام حاكم بر رسانه‌هاست.
روابط عمومي و ديد‌باني ستم- دكتر محسنيان‌راد، مهم‌ترين كاركرد رسانه‌ها در يك نظام اسلامي را ديد‌باني و افشا و نقد ستم در حوزه‌هاي مختلف دانست و گفت:
در چنين نظامي، روابط عمومي بايد از يك سو، رصد‌كننده ستم بر سازمان و مخاطبان و از سوي ديگر، تسهيل‌كننده كاركرد رسانه‌ها باشد. در اين صورت، روابط عمومي نه تبليغات‌چي و پوستر‌چسبان، بلكه عامل مهم روشنگري و ايجاد ارتباط خوب، بين مردم و سازمان و پيشگيري از ستم، به مردم و سازمان خود خواهد بود.
جايگاه اصلي روابط عمومي - جا دارد از كساني كه نسبت به حرف‌هاي دغدغه‌مند دكتر محسنيان‌راد برآشفتند، تقاضا كنم يك بار ديگر اين حرف‌ها را بخوانند و با خود بگويند: مگر در تمام اين سال‌ها، نگران آن نبوديم كه به روابط عمومي، بهاي لازم داده نمي‌شود؟ روابط عمومي را به چشم مسوول تشريفات و پوستر‌چسبان مي‌بينند و به جاي اينكه از تخصص و شناخت او، به عنوان مشاور مدير و اتاق فكر سازمان بهره ببرند حتي شأن او را براي اينكه حكمش را بالاترين مقام سازمان صادر كند، ناديده مي‌گيرند. مگر نگران آن نبوديم كه به جاي افراد تحصيلكرده رشته روابط عمومي و ارتباطات، مديران ارشد، افراد ناوارد به اين مهم را به عنوان مدير روابط عمومي انتخاب مي‌كنند و مگر به دنبال آن نبوديم كسي بيايد و از زبان انجمن روابط عمومي ايران، حرف دل ما را به مسوولان بگويد كه بياييد و فكري به حال روابط عمومي نيمه جان كشورمان كنيد؟
پس ما را چه شده است براي سلامتي و طول عمر روابط عمومي كشورمان، يك نيشتر كوچك حرف حق استاد و نظريه‌پرداز برجسته علوم ارتباطات را نتوانستيم تحمل كنيم؟و به جاي حفظ حرمت و تشويق او و پيگيري اين مطالبه براي ارتقاي روابط عمومي، صدا بلند كرديم؟آيا بهتر نيست با استفاده از توان علمي بالاي دكتر محسنيان‌راد و ظرفيت فراوان انجمن روابط عمومي ايران، با كاهش نابساماني‌هاي موجود، به فكر چاره‌جويي براي حركت روابط عمومي ايران در ريل و مسير اصلي خود باشيم؟فراموش نكنيم احترام گذاشتن به بزرگان و رعايت حرمت آنان در هر دين و آيين - به ويژه در دين مبين اسلام - فراوان توصيه و تاكيد شده و منابع ديني ما، سرشار از احاديث و روايات مبتني بر لزوم رعايت حرمت و تكريم آنان است. گفتني است پيامبر اكرم (ص) نيز براي پيشكسوتان علم، دانش، ايمان و جهاد، ارزش و احترام خاصي قائل بود.