ادامه از صفحه اول
به كدامين گناه كشته شده است
اين رفتار برآمده از يك نوع اخلاق بدوي عشيرهاي است كه هيچ شرع و قانوني آن را تاييد نميكند. بايد توجه داشت فقط مجازات اعدام نيست كه ميتواند جلوي وقوع يك چنين فجايعي را بگيرد. مساله اصلي در وقوع يك چنين جناياتي، موارد رواني، ذهني، سنتها و رسوم قبيلهاي است. آن دسته از كشورهايي كه ميزان جرايم را در جامعه كاهش دادهاند بيشتر در حوزه پيشگيري و فرهنگسازي فعاليت كردهاند تا برخوردهاي صرفا سلبي. بايد آموزش داده شود كه وقتي يك دختر كم سن و سال 12 و 13 ساله به عقد پسرعموي خود (يا هر مرد ديگري) در ميآيد در سالهاي بعد با مشكلات عديده شخصيتي، هويتي، احساسي و رفتاري مواجه ميشود و نهايتا خواستار دستيابي به فرديت و استقلال خود خواهد بود. اين نوع قراردادها از اساس اشتباه هستند و نبايد در جامعه ترويج شود كه عقد دختران كم سن و سال يا دخترعمو و پسرعمو در آسمان بسته شده است. اين تلقي در بسياري از مناطق كشور وجود دارد كه زن مانند يك كالا و مال در تصرف و يد مرد قرار دارد و مرد هر بلايي را كه دلش بخواهد ميتواند بر سر زن بياورد. اين مصايب، امري عادي در مناطق قبيلهاي است به گونهاي كه رسما به زنها اعلام ميشود كه اگر فلان كار را انجام دهند، خونشان براي مرد حلال خواهد بود. از سوي ديگر پسران در اين مناطق از كودكي با اين پيشفرض بزرگ ميشوند كه بنا به هر دليلي ميتوانند خون زنشان را بريزند. براي جلوگيري از فجايعي چون قتل رومينا يا قتل بانوي 17 ساله اهوازي، بايد نهادهايي كه هر ساله هزاران ميليارد تومان از بودجه كشور را ميبلعند در اين زمينهها كار كنند. بايد پرسيد، صدا و سيما چقدر در اين حوزهها كار كرده و آثاري متناسب با اين شرايط بحراني ساخته است؟ آموزش و پرورش چه مشاورههايي در اين حوزه داشته است؟ نهادهاي تبليغاتي و اخلاقي عريض و طويل چه كردهاند؟ روحانيون و افراد با نفوذ تا چه اندازه تلاش كردهاند از نفوذ خود براي آگاهي روساي قبايل و اصلاح اين وضعيت بغرنج بهره ببرند؟ متاسفانه نه تنها به اندازه كافي در اين زمينهها كار نشده، بلكه در برخي موارد به شيوع تصورات غلط و تفكرات اشتباه كمك شده است. متاسفانه برخي اظهارنظرهاي احساسي درباره ازدواج دختران كم سن و سال يا عقد دخترعمو و پسرعمو، بر دامنه مشكلات افزوده است. بايد نگاه و افق ديد مردم در مناطق قبيلهاي و عشيرهاي اصلاح شود. همين امروز شك نكنيد، قاتل اين بانوي
17 ساله از سوي افراد قبيله، نزديكان و اطرافيانش مورد تشويق نيز قرار ميگيرد. بنابراين براي مواجهه با يك پديدههايي، ضمن اصلاح برخي مواد قانوني، لازم است كارهاي فرهنگي، آموزشي و تبليغاتي دامنهداري صورت بگيرد تا پسران اين سرزمين متوجه اين واقعيت عريان شوند كه زنان نيز در آفرينش با آنها يكسان هستند، هرچند اگر حقوق متفاوتي در شرع و قانون براي آنها پيشبيني شده باشد. زنان و دختراني كه طنين ناله و فرياد آنها در طول تاريخ به آسمان بلند شده كه «بِاي ذنب قُتِلت»؛ به كدامين گناه كشته شدهاند. به كدامين گناه...
آموزش مجازي در ايران فرصت يا تهديد؟
همانطور كه بسياري از بزرگسالان نيز با شيوع كوويد، دوركار شدند اما برخي همچون گذشته بهطور رسمي در محيطهاي آنلاين كاري حاضر ميشدند و برخي (ويديوهاي بسياري در اين زمينه منتشر شده است) هم حضوري غيررسمي را انتخاب كرده بودند.
همچنين ايرادات زيرساخت فناوري و ارتباطات كه مخصوصا در انتقال دادهها بسيار مشكلساز بوده و هست را نبايد به پاي آموزش مجازي نوشت.
بزرگترين مشكل ما در كشور با شروع آموزش مجازي اين بود كه تا چند ماه قبل استفاده از ابزار ديجيتال را در زمينههاي آموزشي تابو ميدانستيم و با شيوع كرونا يكباره اين تابو شكست. خانواده، سيستم آموزشي و دانشآموزان وارد فضاي جديدي براي آموزش شدند كه نسبت به بهكارگيري اين فضا هيچ آموزشي نديده بودند (اين مورد در بسياري از كشورها به جهت وجود آموزش حضوري و آنلاين در گذشته، حل شده بود).
در واقع همزمان با آموزش، به آزمون و خطا هم ميپرداختند. آزمون و خطايي چند وجهي؛ هم به جهت جديد بودن شبكه آموزش دانشآموزي و هم به جهت تابوشكني و استفاده از فضاي مجازي در آموزش! كه به حق بايد گفت معلمين بيشترين بار را بر دوش كشيدند تا تحصيل متوقف نشود.
آنچه بايد در نظر گرفت اين است كه اين نوع آموزش الان به شكلي عيني جاي خود را در سيستم آموزشي كشور باز كرده است و پس از اتمام شيوع كرونا هم ميتوان با بهرهگيري از آن در كنار آموزش حضوري به عنوان مكمل استفاده كرد. بهينهسازي و گسترش سيستم آموزش مجازي كشور از ضروريات استفاده مفيد از اين نوع آموزش است كه بهتر است در دستور كار بانيان آموزشي كشور قرار گيرد. همچنين ميتوان از آموزش مجازي براي بازماندگان از تحصيل كه امكان حضور در مدارس را ندارند در كنار سيستم آموزش از دور استفاده كرد.
آخرين نكته؛ با شيوع كرونا ويروس با نداشتن سيستم آموزشي آنلاين مدون، علاج واقعه پس از وقوع انجام شد. حال كه سختيها و چالشهاي آن شناخته شد و كموبيش رفع شده يا در حال مرتفع شدن است، ميتوان با حفظ و گسترش آن در شرايط مشابه و در صورت اضطرار به خوبي و كمترين مشكل از آن بهره گرفت.