قنداق اسلحه فرياد نمي‌زند؟!

در ازدحام كلاغ‌ها و سهره‌ها، شكارچيان بومي دست روي دست مي‌گذارند و پشت ديوارهاي بلند دفاعي كز مي‌كنند تا ليگ در سيطره مهاجماني درآيد كه از آن سوي مرزها مي‌آيند و مخمل سبز را به تبعيدگاه توپچي‌هاي خودي مبدل مي‌كنند.نيم‌نگاهي به جدول گلزنان ليگ برتر به خوبي نشان مي‌دهد كه معدود ماشين‌هاي گلزني خارجي، پاسخ پاس‌هاي خط‌كشي‌شده را با گل‌هاي چشم‌نواز مي‌دهند تا ثابت كنند قدر فرصت‌ها را مي‌دانند و در پلك به‌هم‌زدني صداي شليك را به گوش سنگرهاي شعله‌ور مي‌رسانند.

حالا گادوين منشا با ۱۱ گل در صدر جدول گلزنان ليگ قرار گرفته و كوين يامگا و لوسيانو پريرا در پله‌هاي بعدي آرام گرفته‌اند. اين يعني اينكه بر خلاف تفنگداران خارجي شاغل در ليگ، استرس و دلواپسي ذهن مهاجمان وطني را آزار داده و مجوز نمي‌دهد تا در وقت مبادا تير خلاص را شليك و حواس سيم‌خاردارهايي كه هفته به هفته هماهنگ‌تر مي‌شوند را پرت كنند. شايد بهتر باشد در چنين عرصاتي سكانداران فوتبال ما به مهره‌هاي هجومي خويش متذكر شوند كه گل زدن با فيل هوا كردن زمين تا آسمان فرق دارد و آنها كه در بهترين موقعيت سلاح‌ها را رو مي‌كنند، مي‌توانند براي چيدن ستاره‌ها از پلكان خوشبختي بالا روند. فوتبال ما در مهدي طارمي و سردار آزمون و كريم انصاري‌فرد و مهدي قا ئدي خلاصه نمي‌شود. بي‌پرده اگر بخواهيم پرندگان را در ديد گلوله‌ها قرار دهيم بايد راه و چاه شعله‌ور كردن قفس‌هاي توري را به مردان پيشاني خطوط حمله نشان دهيم و پرچم صلح را از دستان‌شان بگيريم تا در نود دقيقه‌هاي ملتهب راحت‌تر پاگشايي كنند و قنداق اسلحه‌هاي‌شان تيرباران را فرياد بزند.
براي ليگي كه اداي حرفه‌اي شدن را درمي‌آورد طلوع گلزناني با ۵ گل زده اتفاق ميموني نيست!