نگراني هواداران پرسپوليس قابل درك است ولي
يحيي كارش را بلد است
علي ولياللهي
ميتوان چند روز بد يحيي گلمحمدي و شاگردانش را از بين تمام روزهايي كه روي نيمكت پرسپوليس نشسته جدا كرد و دانه به دانه مورد بررسي قرار داد. در همين فصل تساوي مقابل شهرخودرو در مشهد و شكست مقابل صنعت نفت و آلومينيوم در آبادان و اراك سه روز بعد از سرخپوشان بوده است. در اين بين از دست دادن دو امتياز در مشهد ميتواند نقطه عطف باشد. در جدول ردهبندي در حال حاضر پرسپوليس با ۶ امتياز اختلاف نسبت به استقلال دوم است. از اين ۶ امتيازي كه استقلال پيش است، دو امتياز آن خارج از زمين مسابقه به آبيها داده شده يعني فاصله فوتبالي دو تيم ۴ امتياز است. از اين چهار امتياز دو امتياز آن برميگردد به مسابقهاي كه پرسپوليس بايد ميبرد و با نتيجه مساوي از زمين بازي خارج شد، يعني بازي مقابل تيم انتهاي جدولي شهر خودرو. اگر پرسپوليس در آن مسابقه سه امتياز را گرفته بود حالا تنها دو امتياز فوتبالي با رقيب فاصله داشت.
وقتي در مورد عملكرد يك تيم و كادرفني آن تحليل ميشود جدا از نتايج و اعداد بايد آنچه در جريان است را هم ديد. اين درست است كه در نهايت جامها را به همين عدد و رقمها ميدهند و كاري به جريانات ندارند اما اين نبايد ملاك ارزشگذاري فني يك كادر و تلاش تيم باشد. مخصوصا اگر مديران يك تيم بخواهند روي كسي سرمايهگذاري كنند قطعا بايد به روندها توجه كنند.
تيم يحيي گلمحمدي همچنان يكي از با كيفيتترين نمايشها را در ليگ ارايه ميدهد. در عين حال انتقادات از اين سرمربي و كادرفنياش به قوت خود باقي است؛ انتقاداتي نظير تزلزل در خط دفاع، وضعيت بد گلرهاي تيم و چند خريد اشتباه. اما اينها نميتواند عملكرد مردي كه دو عنوان قهرماني ليگ، يك قهرماني سوپرجام و يك تجربه فينال ليگ قهرمانان آسيا كه صفر تا صد آن با يك كادرفني تمام ايراني رقم خورد را زير سوال ببرد.
همه اينها در شرايطي است كه بحث مشكلات مديريتي و ساختاري باشگاه وسط نيايد. پرسپوليس در همين ۶ ماهه اخير سه مديرعامل مختلف داشته است. آنها تابستان و فصل پنجره نقلوانتقالات را با جعفر سميعي پشتسر گذاشتند. در آستانه شروع مسابقات سميعي جاي خودش را به مجيد صدري داد و حالا نزديك به يك ماه است كه درويش مديرعاملي پرسپوليس را برعهده گرفته است. در همين مدت طلبهاي چندصد هزار يورويي تلنبار شده از راه رسيدهاند و آنقدر پنجرههاي نقلوانتقالاتي تيم را باز و بسته كردهاند كه ديگر لولاهاش زنگ زده.
با وجود چنين شرايطي آنچه در ابتداي متن گفته شد اهميت بيشتري پيدا ميكند. پرسپوليس از لحاظ فوتبالي تنها ۴ امتياز با صدر جدول فاصله دارد و اگر آن دو امتياز مهم را در آن بزنگاه از دست نميداد ميتوانست با برد در دربي از استقلال پيش بيفتد.
يحيي گلمحمدي و كادر فنياش اين روزها با انتظاري كه خودشان در هواداران به وجود آوردهاند مقايسه ميشوند. پرسپوليسي كه ميتواند پاختاكور و السد و النصر را شكست دهد و راهي فينال شود. پرسپوليسي كه دو فصل پياپي با يحيي ميتواند قهرمان ليگ شود. پرسپوليسي كه به زور گل ميخورد و پرسپوليسي كه هميشه براي كسب سه امتياز وارد زمين ميشود. اگر وضعيت سرخها با اين مختصات كمي همخواني ندارد به خاطر فراز و فرودهاي دنياي فوتبال است. در يك نگاه كلي پرسپوليس يحيي گلمحمدي همچنان در مسير صعود قرار دارد.
تنها كاري كه در اين شرايط بايد انجام داد اعتماد به كادر فني و تزريق آرامش به تيم است. اين همه نه از طرف هواداران كه مبناي زيستشان هيجان است كه توسط مديريت تيم بايد انجام شود.