فاصله بين انتظارات و واقعيت‌هاي فوتبال ايران زياد است
چرا فكر مي‌كنيد تيم ملي بايد از گروهش صعود كند؟
علي ولي‌اللهي
سه روز از قرعه‌كشي جام جهاني گذشته و بيشتر بحث‌ها پيرامون اين سوال است كه ما مي‌توانيم از گروه صعود كنيم يا نه. برخي هواداران تيم ملي با توجه به درخشش برخي ستاره‌هاي تيم ملي در فوتبال اروپا معتقدند نسل فعلي فوتبال ايران پتانسيل رسيدن به جمع شانزده تيم پاياني جام جهاني را دارد. اعتقادي كه نقدهاي زيادي به آن وارد است. نه از اين منظر كه پتانسيل بر و بچه‌هاي تيم ملي پايين است، بلكه از اين نظر كه چه تداركي براي اين موفقيت احتمالي تاريخي فراهم شده است. اگر بپذيريم كه هر موفقيتي حاصل تلاش بلندمدت و برنامه‌ريزي صحيح است آن وقت مي‌توانيم با بررسي روندي كه فوتبال ايران در چهار سال گذشته طي كرده تحليل كنيم كه آيا ما مي‌توانيم جزو تيم‌هاي موفق جام جهاني باشيم يا خير؟ به جرات مي‌توان گفت چهار سال گذشته يكي از پرتلاطم‌ترين سال‌هاي فوتبال اين مملكت بوده است. بعد از جام جهاني ۲۰۱۸ فوتبال ملي ايران يك ناكامي بزرگ در جام ملت‌هاي آسيا تجربه كرد. بعد از آن با شاهكار تاج و همكارانش مارك ويلموتس مربي تيم ملي شد و پرونده «ويلموتس گيت» به وجود آمد و تيم ملي نيز در آستانه حذف از دور اول مقدماتي جام جهاني قرار گرفت. در كنار ناكامي فوتبالي آمدن و رفتن ويلموتس يك پرونده ۶ ميليون يورويي نيز روي دست فدراسيون باقي ماند. سپس نوبت به اسكوچيچ رسيد كه سكان هدايت يوزها را برعهده بگيرد. پس از نظر فني فوتبال ملي ايران در ۴ سال گذشته سه سرمربي به خودش ديده است. مساله‌اي كه حتي براي يك تيم باشگاهي نيز آمار خوبي محسوب نمي‌شود چه برسد به ملي كه معمولا در آن نيمكت تيم‌ها زياد جابه‌جا نمي‌شود. به اندازه بي‌ثباتي كادرفني تيم ملي، مديريت كلان فوتبال هم بي‌ثبات بوده است. فدراسيون فوتبال در ۴ سال اخير بارها دست به دست شده. بعد از رفتن مهدي تاج مدتي حيدر بهاروند وظيفه اداره فدراسيون را برعهده داشت تا بالاخره با رفع برخي مشكلات اساسنامه انتخابات فدراسيون فوتبال برگزار و شهاب‌الدين عزيزي‌خادم به عنوان رييس منصوب شد. رييسي كه عمر حضورش روي صندلي رياست به يك سال نكشيد و به دست يكي از اعضاي هيات رييسه بركنار شد. به جاي او ميرشاد ماجدي يكي از اعضاي هيات رييسه فعلا مشغول به كار است. يعني در خوش‌بينانه‌ترين حالت فدراسيون در ۴ سال گذشته ۴ رييس داشته است! تازه اگر مديريت پنهان فدراسيون كه از بيرون اعمال مي‌شود را در نظر نگيريم. مشكلات فوتبال باشگاهي هم كه ديگر نياز به تكرار ندارد. كافي است به ياد بياوريم كه استقلال و پرسپوليس سال گذشته از ليگ قهرمانان آسيا كنار رفتند. در بحث زيرساخت‌ها، استعداديابي، فوتبال پايه و در يك كلام توسعه همه‌جانبه هم فوتبال ايران هيچ دستاوردي نداشته و حركتش بيشتر معكوس بوده تا رو به جلو. فاصله بين واقعيت‌هاي فوتبال ايران و انتظارات آنقدر زياد است كه باعث شده برخي بچه‌هاي تيم ملي از همين حالا نسبت به اين وضعيت هشدار بدهند. كريم انصاري‌فرد يكي از كاپيتان‌هاي تيم ملي در اين رابطه در اينستاگرامش نوشت: «مساله‌اي كه باعث نگراني شديدم شده، اين بود كه خيلي از هواداران و حتي پيشكسوتان محترم به جاي درك ماموريت سنگيني كه در پيش داريم وعده صعود مي‌دهند!» كريم در بخش ديگري از نوشته‌اش توضيح داد: «با حلوا حلوا گفتن دهان شيرين نمي‌شود. براي حفظ آبروي كشورمان بايد تا سر حد مرگ تلاش كنيم و اردوهاي خوب و بازي‌هاي تداركاتي مناسب داشته باشيم.» او در پايان متذكر شد: «شوخي‌ها باعث نشود دست‌اندركاران مسووليت‌شان را در حمايت و پشتيباني تيم ملي فراموش كنند.»