درنگي بر مشكلات آموزشگاه‌هاي موسيقي در سال‌هاي گذشته
آموزش موسيقي در دست‌اندازهاي كرونا، ماليات و...
منوچهر فيروزي
در تمام كشورهاي دنيا بخش آموزش و هنر از حمايت دولت‌ها برخوردار هستند، اما متاسفانه در ايران اين حمايت وجود ندارد و همان اندك حمايت‌هاي باقيمانده نيز كم‌كم در حال منسوخ شدن است. آموزشگاه‌هاي موسيقي بار آموزش و پرورش موسيقي را بر عهده دارند. در دو سال اخير، هم كرونا و هم ماليات چنان اين مراكز را تحت فشار قرار داده است كه حدود 200 آموزشگاه مجبور به تعطيلي شده‌اند و عده زيادي از اساتيد مدرس نيز به خيل بيكاران پيوستند. از يك طرف شاهد تبليغات وزارت ارشاد مبني بر حمايت از هنرمندان هستيم و از طرف ديگر اداره ماليات ما را تحت فشار قرار داده است. سوال اينجاست اگر اوضاع اقتصادي مراكز فرهنگي خوب است پس حمايت ارشاد و تبليغات‌شان چيست و اگر نياز به حمايت دارند، پس اخذ ماليات چه جايگاهي دارد؟آموزشگاه‌هاي موسيقي طبق بند (ل) ماده 139 از پرداخت ماليات معاف بودند. چندي پيش مديران آموزشگاه‌هاي موسيقي نامه‌اي با تعداد امضاي بسيار بالا براي وزير ارشاد فرستادند ولي تاكنون پاسخي دريافت نكرده‌اند.حال با در نظر گرفتن اوضاع نامساعد معيشت مدرسان و اساتيد همچنين استقبال نكردن خانواده‌ها از كلاس‌هاي موسيقي در اين شرايط پاندمي، به نظر مي‌رسد بايد تا دير نشده و مراكز فرهنگي بيشتري به تعطيلي كشيده نشده به مساله حمايت از آنها به‌طور جدي پرداخت يا دست‌كم باري سنگين‌تر بر دوش آنها نگذاشت، باري كه حالا با حذف معافيت مالياتي خود را نشان مي‌دهد. همه فعالان حوزه موسيقي از عواقب تعطيلي اين مراكز فرهنگي آگاهيم. آموزش‌هايي كه تاكنون در يك فضاي مشخص به نام آموزشگاه انجام مي‌شد از كنترل خارج و آموزش‌ها به منازل هدايت خواهند شد و عواقب آن در درازمدت پديدار مي‌شوند. يك هنرمند موسيقي از سه مسير مي‌تواند كسب درآمد كند، برگزاري كنسرت‌ها، آثار و آلبوم‌هاي موسيقي و تدريس. حال آنكه تمام اين راه‌ها درآمد براي هنرمندان اين حوزه بسي سخت و دشوار است.راستي چرا مراجع پيگيري وزارت ارشاد بخش آموزش موسيقي را جدي نمي‌گيرند و به مشكلات آنان رسيدگي نمي‌كنند؟ بارها شعارهاي مساعدت شنيديم اما هنوز شعار به عمل تبديل نشده است. آموزش براي نوجوانان و جوانان در شرايط كرونا به صورت كنترل‌شده يا در آموزشگاه يا به صورت آنلاين توسط آموزشگاه‌هاي موسيقي برنامه‌ريزي شده بود اما آيا كسي از افت هنرجويان و از روزگار سخت آموزشگاه‌ها و مديراني كه مجبور به فروش سازهاي مراكز آموزشي خود شده بودند يا توان پرداخت هزينه اجاره‌بهاي آموزشگاه را نداشتند، خبري گرفت. هنگامي كه دانشجويان در رشته‌هاي موسيقي فارغ‌التحصيل بشوند آيا براي كار آنان تدبيري انديشيده شده؟ تا به حال كه چنين نبود و بيشتر اين جوانان جذب همين آموزشگاه‌هاي موسيقي مي‌شدند، در خواست تمام آموزشگاه‌هاي موسيقي كه مطالبه بحق آنهاست اين است كه مشكلات مراكز آموزش موسيقي برطرف شود يا اگر همچون هميشه حمايت در حد شعار است باري بر دوش آنها گذاشته نشود و بر مشكلات عديده آنها اضافه نگردد.در دو سال اخير كنسرت‌ها عملا تعطيل و آلبوم‌هاي موسيقي نيز به خاطر رعايت نشدن كپي‌رايت فلج بوده و فقط تدريس محل درآمد هنرمندان و اساتيد بود كه آن هم با مشكلات ذكر شده مانند ماليات روبروست.
در تمام پيگيري‌هاي انجام‌شده توسط آموزشگاه‌هاي موسيقي دو تقاضا از وزارت ارشاد وجود دارد: اول اينكه اداره ماليات ملزم به رعايت بند (ل) ماده 139 شود و مثل سال‌هاي قبل معافيت اعمال شود و دوم اينكه جلسه‌اي با نمايندگان وزارت ارشاد، اداره ماليات و آموزشگاه‌هاي موسيقي برگزار تا يك حوزه مالياتي تخصصي و مستقل موسيقي مشخص شود تا آموزشگاه‌ها تكاليف قانوني خود را فقط در آنجا انجام بدهند.