ماه مبارك رمضان را دريابيم!
سليمان گفت: «خداوندا به من حكمت و معرفت عطا كن!» (كتاب مقدس، كتاب دوم تواريخ و باب اول، آيه ۱۰ تا ۱۴)
ماه مبارك رمضان، به تناسب فضا و زمان و روزهداري و عبادات و شبهاي مبارك قدر، فرصت نيكويي براي كسب معرفت است. هنگامي ميتوان از كسب معرفت و حكمت سخن گفت كه روزهداري و نماز خواندن و زمزمه دعاها و شب زندهداري شبهاي احيا برايمان تبديل به عادت نشده باشد يا بتوانيم از قفس عادت رها شويم.
قران مجيد را كه تلاوت ميكنيم، درباره نسبت بين واژهها و آيات و سورهها و كليت قرآن مجيد بينديشيم. همانطور درباره موضوعات. تفكر و تدبر و ترتيل درباره آيات قرآني، از جمله معيارهاي شناخت است. قرآن دريايي بيانتهاست. تلاوت متفكرانه و متدبرانه همراه با سرنهادن در برابر قرآن به تعبير جلالالدين محمد بلخي:
پيش قرآن گشت قرآني و پست
تا كه عين روح او قرآن شدست
در شناخت قرآن مجيد و كسب گوهر معرفت، ميبايست خود را به امواج آيات قرآن مجيد بسپريم. ببينيم قرآن كه خود بيان و روشنگر است، چگونه روشنگري ميكند. روايات و احاديث پيامبر اسلام و اهل بيت او، ستارههاي راهنمايند. علامه طباطبايي سروده است:
من خسي بي سر و پايم كه به سيل افتادم
او كه ميرفت مرا هم به دل دريا برد
همان تفسير را از بُعد ديگر صدرالمتالهين شيرازي در تفسير سوره حمد و فهم حقايق و معارف الهي دارد. ميگويد، ما ميبايست توانايي انديشه و ظرفيت دانش خود را بسنجيم كه كجاي اين بحر بيمنتهاي معاني قرار گرفتهايم. با تكيه بر وهم نميتوان گوهر معرفت را شكار كرد. مثل عنكبوتي كه در گوشه خانه تار ميتند و منتظر بماند تا سيمرغ در شبكه تار او بيفتد!