خاطرات سفر و حضر (184 )
اسماعيل كهرم
عيد بينظير نوروز باستاني اكنون جهاني شده و از كاخ سفيد واشنگتن تا قصبات ايرانمان، همهجا سفره هفتسين پهن شده و نور آن چشمها و قلبها را شفاف ميكند. ما خوشحاليم كه اين عيد به نام نامي ايران شناخته ميشود. معلم سال اول ابتدايي ما خانم راحت، حدود هفتادسال پيش در دبستان دانش در محله آبمنگل درناحيه بازارچه نايبالسلطنه ميفرمود: بچهها شما اگر يك چيزي براتون عزيز باشد با آن چه ميكنيد؟ و خودش ادامه ميداد آن را به كار ميبرم و از آن نگهداري ميكنم و بالاخره ميفرمود: نوروز براي ما عزيز است، آن را جشن ميگيريم و از آن حفاظت ميكنيم و به نسل بعدي تحويل ميدهيم. آن روزها ارزش نوروز در تعطيلات دبستان بود ولي امروز يك نماد و ارزش فرهنگي است كه حاضريم جانمان را به خاطر حفظ آن فدا كنيم. به گفته خانم راحت گرامي، اكنون جهاني قدر نوروز را ميداند و شايد بتوان گفت جشني كه روزي موجب پيوستگي يك ملت شد، اكنون موجب پيوستگي جهاني شده است و با گسترش و وسعت ملتهايي كه نوروز را جشن ميگيرند جهاني يكدست و يكپارچه معني اتحاد و همبستگي را درك خواهند كرد. معنويتي كه نوروز گرامي پديد آورده جهانگير شده و همه ملتها را به هم نزديك خواهد كرد. قطعا اين اتحاد و هماهنگي بيش از گسترش زرادخانهها موجب برادري و اخوت خواهد شد.