خود كرده را تدبير نيست
آرمين منتظري
احمد عليرضابيگي نماينده تبريز در گفتوگو با ايلنا: ۲۲۰ نماينده مجلس به آقاي رييسي نامه نوشتند و از ايشان درخواست كردند كه در انتخابات ورود پيدا كند و از ديگر رقباي آقاي رييسي خواستند كنار بكشند و شرايط را براي وي فراهم كنند. لذا اگر در مجلس موضوع استيضاح امكان طرح پيدا كند تصور نميشود توفيقي به دست بياورد از همين رو نمايندگان از اين امكان استفاده ميكنند تا موضوعات را مطرح و مردم را در جريان مشكلات بگذارند.
اين هم يكي ديگر از شگفتيهاي سپر سياست در ايران است. نمايندگاني كه به لحاظ قانوني وكلاي مردم محسوب ميشوند، به شكلي زير بليط دولت مستقر ميروند كه به وقت استيضاح، چاقوي نظارتي خود را كند ميكنند. سوال اين است كه چرا نمايندگان از همان ابتدا بايد اينچنين زير بليط دولتي بروند كه اساسا هنوز تشكيل نشده است. آنهم به گونهاي كه حالا به واسطه نامهاي در زمان انتخابات در حمايت از سيد ابراهيم رييسي امضا كردهاند، نتوانند در عمل خواستار اصلاح نقصانها و كمبودهاي دولت شوند. البته در برخي كشورها كه نظام نخستوزيري در آنها حاكم است يا در ساختار سياسي امريكا، نمايندگان مجلس به واسطه تعلق حزبي كه دارند وظيفه دارند در هر صورتي از رييس دولت حمايت كنند. اما در كشوري نظير ايران كه فعاليت حزبي در آن به واسطه محدوديتها و نقصانها، بيشتر به شوخي ميماند و علاوه بر اين، يكي از افتخارات نمايندگان مجلسش اين است كه نگاه جناحي ندارند، اساسا چرا نمايندگان بايد چنين نامهاي را امضا كنند كه حالا يك نماينده مجلس بگويد كه «استيضاح توفيقي نخواهد يافت و صرفا فرصتي است كه نمايندگان مردم را در جريان امور بگذارند.» مردم را از طرق ديگر نيز ميتوان در جريان امور قرار داد. اگر نمايندگان متفقالقول هستند كه وزيري بايد استيضاح شود و به واسطه عملكرد ضعيف راي عدم اعتماد دريافت كند، وظيفه اخلاقي و قانونيشان در چارچوب نمايندگي مجلس حكم ميكند كه مماشات نكنند.
بد نيست به نامه مشهوري كه توسط 220 نفر از نمايندگان مجلس در سال 1400 امضا شد و در آن از سيد ابراهيم رييسي براي كانديداتوري دعوت شد، نگاهي بيندازيم. نمايندگان در بخشي از اين نامه نوشتهاند: «بر همين اساس ما نمايندگان مجلس شوراي اسلامي امضاكنندگان اين نامه، ضمن احترام به همه شخصيتهاي بزرگواري كه براي حضور در عرصه انتخابات آتي رياستجمهوري اعلام آمادگي كردهاند و اذعان به توانمنديها و صلاحيتهاي آنها، بر اين اعتقاديم كه از منظر شموليت شاخصها و نيز توان اجماعسازي سياسي و جذب آراي اكثريت مردم، جنابعالي نامزد اصلح و اولي به شمار ميآييد. فلذا فارغ از جايگاه حقوقي و نيز با تاكيد بر اصل استقلال قوه مقننه و اعمال كامل اختيارات نظارتي مجلس در قبال دولت آتي، از شما براي حضور در اين عرصه خطير دعوت به عمل ميآوريم و اذعان داريم كه در شرايط كنوني ورود به اين عرصه، مجاهدتي عظيم به شمار ميآيد.» با خواندن چنين فرازهايي بيشتر مشخص ميشود كه چرا استيضاح وزراي دولت فعال توفيقي در مجلس نخواهد يافت.