وضعيت بد لژيونرهاي فوتبال ايران

از زماني كه تيم ملي جان گرفت و همه فهميدند ايران در جام جهاني حضور خواهد داشت، اين گزاره بارها به گوش رسيده كه يوزها با اين همه «لژيونر» بايد در قطر بدرخشند و راهي دور بعد شوند. لژيونرهايي نظير مهدي طارمي، سردار آزمون، عليرضا جهانبخش، عليرضا بيرانوند، كريم انصاري‌فرد، احسان حاج‌صفي، ميلاد محمدي، علي قلي‌زاده، صادق محرمي و چند بازيكن شاغل در كشورهاي حاشيه خليج‌فارس. متاسفانه به همان اندازه كه ساختار مديريتي فدراسيون روزبه‌روز فشل‌تر مي‌شود، همه لژيونرهاي ايراني به جز مهدي طارمي هم در سراشيبي افت قرار گرفته‌اند. به شكلي كه يا خبر مثبتي از آنها به گوش نمي‌رسد يا اگر هم مطلبي در مورد آنها منتشر مي‌شود در مورد افت يا سكونشيني يا احتمال جدايي آنهاست. سردار آزمون اين روزها در لوركوزن تبديل به يار تعويضي براي وقت‌كشي شده است. همان كسي كه زنيت را روي سرانگشتش مي‌چرخاند. مي‌گويند او هم به نفرين تيم آلماني دچار شده. تيمي كه چندين فوتباليست ايراني را به سمت سراشيبي سوق داد.  عليرضا جهانبخش يكي از آماده‌ترين ملي‌پوشان ايران در فاينورد روزگار سختي را مي‌گذراند و گاهي روي سكوهاي استاديوم بازي‌هاي تيمش را تماشا مي‌كند. از كريم و احسان هيچ خبري نيست. از قلي‌زاده چند هايلايت دريبل زدن به ايران مي‌رسد، بيرو مي‌خواهد برگردد و بقيه هم وضعيتي مشابه دارند.  آنها كه در قطر يا امارات بازي مي‌كنند هم هستند. احمد نوراللهي يك خط در ميان به زمين مي‌رود و وقتي بازي مي‌كند گل به خودي مي‌زند. مهدي قائدي بزرگ‌ترين استعداد چند سال اخير فوتبال ايران كه همه آرزو داشتند او را در لباس يك تيم مطرح اروپايي ببينند، سكونشين شده. شجاع خليل‌زاده و حسين كنعاني‌زادگان در تيم‌هايي توپ مي‌زنند كه نه شرايط تيمي خوبي دارند نه شرايط دفاعي قابل توجهي.  وضعيت واقعا خراب است. چند ماه پيش بيشتر ستاره‌هاي فوتبال ايران كه در خارج از كشور بازي مي‌كردند در اوج قرار داشتند. اخبار گلزني سردار و جهانبخش تيتر يك رسانه‌ها بود. سامان قدوس در ليگ برتر به ميدان مي‌رفت. سعيد عزت‌اللهي در تيم قطري توپ نمي‌زد. مهدي قائدي ساحر ايراني بود و...  چند ماه بيشتر به جام جهاني نمانده. كاش اين ستاره‌ها متوجه بشوند كه شرايط چقدر پيچيده است. اگر فكر مي‌كنند تغيير تيم و بازگشت به ايران شرايط‌شان را بهتر مي‌كند زودتر تصميم بگيرند. اگر نياز هست تلاشي چند برابري از خودشان نشان بدهند اين كار را بكنند. با توجه به اينكه ليگ‌هاي خارجي از جمله اروپايي و آسيايي رو به اتمام است، تنها فرصت باقي‌مانده براي درخشش فاصله بين شروع فصل جديد و آغاز مسابقات جام جهاني است.  حتي بازيكناني كه مطمئن هستند جايگاهي تضمين شده در تيم ملي دارند هم بايد تلاش كنند. نه به اين خاطر كه مطمئن‌تر شوند، بلكه به اين دليل كه چشم ميليون‌ها ايراني به ساق پاي آنها دوخته شده. جام جهاني شوخي نيست. بازيكنان بايد متوجه باشند اگر دولت و وزارت ورزش فوتبال را به حال خود رها كرده‌اند، اگر روساي فدراسيون معزول و بازداشتي و غيرقانوني هستند لااقل آنها از تيم ملي مراقبت كنند.