نقش صدا و سيما
در آگاهي دادن به مردم
عبدالصمد خرمشاهي
براساس آنچه از اصل ۱۷۵ قانون اساسي و ماده ۹ اساسنامه صدا و سيما مصوب سال ۱۳۶۲ مستفاد ميشود اين است كه صدا و سيما به مثابه يك دانشگاه عمومي وظيفه دارد آگاهيهاي لازم را در عرصههاي مختلف و زمينههاي مختلف به مردم انتقال دهد و در اين راه آنها را ياري كند. در همين راستا قانون مطبوعات نيز تصريح ميكند كه يكي از وظايف مهم رسانهها آگاهي دادن به مردم و بالا بردن درجه سواد و علم و آگاهيهاي آنان در زمينههاي مختلف است. طبيعي است در جهت وصول و رسيدن به اين اهداف صدا و سيما ميبايستي هر چه بيشتر مخاطب داشته باشد. در كنار اين امر لازم است مجرياني كه مورد قبول عامه مردم هستند و محبوبيت دارند نكات علمي، مسائل حقوقي و آگاهيهاي مختلف در زمينههاي اقتصادي، فرهنگي، سياسي و اجتماعي را در قالبهاي مختلف به تدريج و با زبان ساده يا با اشكال مختلف به مردم انتقال داده و آموزش دهند. در راه وصول به اين هدف طبعا صدا و سيما عِده و عُده لازم را دارد و از لحاظ مالي در مضيقه نيست. بنابراين انتظار بر اين است كه مديران صدا و سيما در جهت جذب مخاطب با به كار گرفتن مجريان محبوب و مورد قبول مردم و آموزش لازم در زمينههاي فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، سياسي، حقوقي و... را به نحوي كه عرض شد از طريق برنامههاي مختلف، سريالهاي مختلف و اشكال گوناگون به نوعي در خلال برنامهها به مردم آموزش بدهند. طبيعي است مديران حق انتخاب مجري را دارند اما بايد به اين نكته تامل داشت كه اين حق چگونه اعمال خواهد شد و دامنه اعمال اين حق تا كجاست؟ ميدانيم كه پدر و مادر حق دارند فرزندان خود را آموزش بدهند، اما اين حق منوط بر اين است كه آنان آگاهي كافي از مسائل مختلف، جنبههاي روانشناسي و روانشناختي كودك و ساير زمينههاي مرتبط داشته باشند. بنابراين مجرياني كه انتخاب ميشوند نيز ميبايستي ضمن آنكه مقبوليت عامه دارند به ظرايف كار و فنون مختلف اجراي برنامهها، انتقال مفاهيم، مهارتهاي لازم و تواناييهاي مختلف در جهت آگاهي بخشيدن به مردم و انتقال تجربه و دانش لازم را به آنان داشته باشند.