ده نكته
درباره
يك خبر ۲
عباس عبدي
تذكر: پس از انتشار بخش اول اين يادداشت دوستي پرسيد كه هدف انداختن آقاي قاليباف از رياست مجلس است؟ چون اصلا چنين چيزي در ذهنم نبود و نيست توضيح مي‌دهم. به نظرم رياست ايشان گارانتي است، آنقدر هم مي‌فهمم كه در اين موارد دخالت نكنم. اين يادداشت‌ها هم عليه آقاي قاليباف نيست اصولا بنده اغلب به موضوعات مي‌پردازم و نه اشخاص. در اينجا، اهميت افراد بسيار كمتر از ساختار است كه قلم را صرف آنان كرد.
ادامه يادداشت:
۴ـ آيا خطاي فرزندان را به حساب پدران و مادران بايد نوشت؟ آيا خطاي همسر را به حساب شوهر بايد نوشت؟ به‌طور كلي در اين باره قاعده ثابتي نيست. رفتار شخص سياستمدار نقش اصلي را در اين ماجرا دارد. اجازه دهيد به همين مورد بپردازيم. چرا پسر آقاي قاليباف در دفاع از پدرش متني را منتشر كرد؟ جز اينكه رابطه پدر و پسري، آنان را در سياست به يكديگر پيوند زده است؟ چرا دختر او يا خودش توضيح نداد؟ چون آنان يك خانواده هستند و پيوندهاي سياسي دارند.
هر گاه خانواده واحد سياسي شد، خوب و بد آن به حساب همه نوشته مي‌شود. مثل ديگر خانواده‌هاي سياسي ايراني. متاسفانه در ايران اين قاعده جاري است و بسياري از سياستمداران، رفتارهاي خانوادگي دارند. در خانواده سياسي ارتقاي جايگاه زن و فرزند به واسطه پدر است. پس بر اساس قاعده منطقي «من له الغِنم فعليه الغُرم»؛ هر كس غنيمت مي‌برد غرامت مي‌پردازد، بايد داوري كرد. اگر سياستمدار از ابتدا خرج خود و خانواده را به كلي جدا كند، در اين صورت هيچ مسووليتي متوجه او نيست.
۵ـ آيا واكنش آقاي قاليباف مناسب بود؟ اصولا عيار سياستمداران و طرفداران آنان هنگام اقناع و توجيه افكار عمومي درباره خطاها و پرسش‌ها معلوم مي‌شود. ظاهرا ايشان گروه مشاوره كاركشته ندارد. او در همه فعاليت‌هاي سياسي‌اش ابتدا پرتوان مي‌آمد، ولي در دقيقه ۹۰ بازي را مي‌باخت. چرا؟ چون مشاور آگاه و دلسوز ندارد و ظاهرا قادر به تصميم‌گيري موثر نيست. براي مثال گفتند او با اين سفر مخالف بوده. بعد كسي پاسخ نداد پس چرا رضايت خروج از كشور را داده؟ گفتند توطئه يك نهاد خاص عليه رييس مجلس است. نگفتند كه اين چه حكومت يكدستي است كه عليه رييس مجلسش توطئه امنيتي مي‌كنند؟ گفتند بيمار بوده و به خانه نمي‌رفته! به علاوه چرا در چنين شرايطي احتياط نمي‌كند و مانع چنين سفر خانوادگي نمي‌شود؟ اين واكنش‌ها نشان داد كه حداكثر افق ديد مشاوران محترم تا يك متري است و تصوري از ابعاد ماجرا و پاسخ‌هاي متقابل و احتمالي ندارند. هر سرمه‌اي كه مي‌خواهند به چشم ماجرا بكشند، آن را كورتر مي‌كنند. پاسخ‌هاي شخص آقاي قاليباف نيز نوعي جدل و حاشيه‌روي بود و هيچ چيزي را روشن نكرد. يكي ديگر نوشته بود كه رفتن خانواده هاشمي به سد لتيان در روز عاشورا چه فرقي با تركيه رفتن خانواده قاليباف وسط ماه رمضون داره؟ توجه ندارد كه اول؛ آن را خود آقاي هاشمي نوشته و پنهانكاري و رياكاري نكرده بود. دوم؛ براي همان كار كلي حمله به او كرديد كه به گمان من هم تا حدي منطقي بود كه يك روحاني كه رييس‌جمهور هم هست نبايد در آن روز چنين كند. اين‌گونه دفاعيات بدتر از هر حمله‌اي است. ديگري گفته بود كه به نظر من اگر همين سرنخ رو دنبال كنيد، مي‌توانيد بفهميد كي لو داده كه حاج قاسم تو كدوم پرواز بوده؟ اين حد از حرف‌هاي بي‌ربط زدن براي توجيه و حل يك رفتار نه چندان مهم نوبر سياست نواصولگرايانه است. براي توجيه و دفاع از اين كار، يكي تصوير خانوادگي غيرمنسجم از آنان ارايه مي‌دهد. ديگري ياد طرح صيانت مي‌افتد و مي‌گويد بقيه مسوولان از اين موارد بدتر دارند!! بايد طرح صيانت را تصويب كرد. خلاصه وجود چنين مدافعاني، فرد را از وجود هر مخالفي بي‌نياز مي‌كند. سومي هم به عنوان دفاع از رييس مجلس گفته كه اين يك پروژه امنيتي عليه رييس مجلس است و پاي يك نهاد در ميان است، اين ادعا به تعبيري تف سربالاست، زيرا اين چه حكومت و چه مجلسي است كه در يك ساختار كاملا يكدست عليه رييس مجلس چنين توطئه امنيتي مي‌كنند و اتفاقي هم عليه توطئه‌كنندگان نمي‌افتد؟ به علاوه فرض كنيم چنين باشد، رييس مجلس بايد پيشاپيش متوجه اين تعقيب و مراقبت‌ها عليه خانواده‌اش و خودش باشد و در اين صورت مطلقا اجازه ندهد كه چنين سفري انجام شود. از اينها گذشته آيا نمي‌توان پرسيد: ساختاري كه عليه رييس مجلس خود تجسس رسمي كند كه قطعا خلاف قانون و مستوجب مجازات است، با ديگران و شهروندان عادي چه خواهد كرد؟ ديگري هم به شكل مضحكي ماموريت‌هاي انقلابي و خيالي براي اين سفر جعل مي‌كند. ديگري هم همه ارزش‌هاي ديني را براي ماله‌كشي ماجرا خرج مي‌كند. به نظرم اين‌گونه دولتمردان و گروه‌هاي مشاوران‌شان بايد در فعاليت‌ها و رويكرد سياسي خود تجديدنظري اساسي كنند./ادامه دارد