تحليل امير حاج‌رضايي از تبعات ورزشي - اجتماعي لغو بازي ايران و كانادا
ما اصلا حق انتخاب نداريم
برخي تصور مي‌كنند نتيجه نگرفتن تيم ملي آنها را به مقاصد سياسي‌شان مي‌رساند
علي ولي‌اللهي
كارشناس فوتبال و مسائل اجتماعي كشورمان در مورد لغو بازي ايران و كانادا معتقد است فوتبال نبايد وجه‌المصالحه مسائل سياسي قرار بگيرد.
قرار بود تيم ملي فوتبال ايران اواسط خرداد در ونكوور مقابل كانادا در يك بازي دوستانه به ميدان برود اما هفته گذشته مقامات كانادايي تحت فشارهاي سياسي دستور به لغو اين بازي دادند. با اين شرايط ايران فيفادي خرداد را بدون برگزاري بازي دوستانه از دست مي‌دهد كه تاثير بسيار بدي در آماده‌سازي تيم ملي مي‌گذارد.
امير حاج‌رضايي در مورد پيش‌بيني وضعيت تيم ملي با اتفاقات رخ‌داده به روزنامه اعتماد گفت: «پيش‌بيني كردن شرايطي كه رقم خواهد خورد آسان است. ۳۰ آبان جام جهاني آغاز مي‌شود و در اين فاصله باقيمانده ما نه فدراسيون به‌ساماني داريم و نه تداركات حداقلي. اينها مي‌تواند هر علاقه‌مندي به فوتبال را نگران كند. نگراني هم بحق است.»
ايشان در ادامه به تصميم كانادا براي لغو بازي اشاره كرد و ادامه داد: «تصميم لغو مسابقه تصميمي كاملا سياسي بوده و نه ورزشي. با وجود اينكه فيفا معتقد است به عدم دخالت سياست در ورزش، متاسفانه اين امر صورت مي‌گيرد. گو اينكه خودشان هم كاملا سياسي هستند. اگر به ماجراي روسيه و اوكراين نظري بيندازيم، مي‌بينيم تمام تيم‌هاي ورزشي سواي تحريم‌هاي ديگر از مسابقات ورزشي كنار گذاشته شدند. حتي كميته بين‌المللي المپيك هم در اين تحريم‌ها همراهي مي‌كند. بنابراين آنچه روي كاغذ مي‌آيد و مربوط به ورزش است به‌طور كلي در برخي از مواقع ناديده گرفته مي‌شود و سياستمداران به راحتي از آن عبور مي‌كنند. نه در اينجا كه در تمام دنيا.» حاج‌رضايي افزود: «در طول دوراني كه با فوتبال زندگي كردم هيچ موقع شرايطي به اين وضعيت نديدم. يك شرايط هرج و مرج و آنارشي همراه با اتفاقات خيلي بد. حالا نمي‌خواهم به مسائل ديگر بپردازم؛ مسائلي كه اخبارش به بيرون درز پيدا مي‌كند و همه مي‌دانيم. خبرهايي كه مردم را مات و متحير و حيران مي‌كند.»
مربي سابق تيم ملي فوتبال ايران در واكنش به اين سوال كه نياز تيم ملي به بازي‌هاي تداركاتي چطور بايد برطرف شود، پاسخ داد: «فوتبال ايران ايزوله شده است. اصلا نمي‌توانيم با تيم‌هاي اروپايي و تيم‌هاي مطرح بازي كنيم. جان كلام اينكه ما اصلا حق انتخاب نداريم. يك مرتبه مي‌گويند حالا كه نمي‌توانيم تيمي را انتخاب كنيم پس برويم با فلان تيم بازي كنيم. اين كار را مي‌كنند كه هم در افكار عمومي بگويند يك بازي تداركاتي داشتيم هم اينكه خودشان را از تك‌وتا نيندازند. ما قبلا همين وضعيت را در بازي با سيرالئون داشتيم. چه سودي براي ما داشت؟ فوتبال ما از مسيرش خارج شده و دليلش هم كاملا روشن است. فدراسيون مستقل نيست. وزارتخانه بايد از مقامات بالاتر از خودش اجازه بگيرد و اينها نمي‌گذارد فوتبال در مسير درستش حركت كند.»
ايشان ادامه داد: «ابتداي عقد قرارداد با فدراسيون فوتبال كانادا نخست‌وزير اين كشور گفت ايده خوبي نيست و اين مربوط به سازمان‌هاي ورزشي است. او ديدگاه خودش را به صورت ملايم بيان كرد اما دخالتي نكرد. بعد پارلمان و افكار عمومي فشار را زياد كردند و مسابقه لغو شد. لغو اين مسابقه يك مشكل ديگر هم ايجاد كرد. حالا ديگر كشورهاي ديگر هم نمي‌آيند جلو. آنها حريفان زيادي را بدون دردسر مي‌توانند انتخاب كنند. به هر حال سياست در ورزش ما كاملا سيطره پيدا كرده است. بعضي مواقع تصميماتي كه دولتمردان مي‌گيرند تركش‌هايش به خارج از كشور هم مي‌رسد و باعث مي‌شود مواضعي كه آنها انتخاب مي‌كنند به ورزش و فوتبال ما صدمه بزند. اين هم اصلا به سود فوتبال ما نيست. پنج ماه و نيم مانده به جام جهاني و ما سرگردان و معلق هستيم. اصلا نمي‌دانيم چه كاره هستيم.»
از ايشان سوال كرديم نظرشان در مورد كساني كه تصور مي‌كنند نتيجه نگرفتن تيم ملي نتايج سياسي خاصي دارد چيست؟ ايشان پاسخ داد: «فوتبال تاثيرات خودش را دارد و نيازي نيست به آن اشاره كنم. تاثيرات مثبتش خيلي زياد است و در جامعه ما دلخوشي مردم به موفقيت‌هاي تيم ملي فوتبال كشورشان است. با اين شرايط دشواري كه گفتيم يعني نداشتن حريف تداركاتي و وضعيت فدراسيون كه لنگ در هواست، اگر گروهي از غير ورزشي‌ها بخواهند از فوتبال به عنوان ابزار ترقي و منافع شخصي استفاده كنند ضربه‌اي سنگين به فوتبال ملي وارد مي‌كند. اگر خداي نكرده اين كار آگاهانه صورت بگيرد كه بدتر. خيلي بد است كه بخواهند از عدم نتيجه‌گيري فوتبال به مقاصد خودشان برسند. اگر اين اتفاق بيفتد مواجه مي‌شوند با سركوب علايق و غرور و شادي‌هاي يك ملت. دليلش اين است كه آن آدم‌ها روح فوتبال را نمي‌شناسند، روح فوتبال را درك نمي‌كنند و تفكر ديگري دارند. تفكري كه فوتبال با آن زنده نيست. با آن تفكر زندگي نمي‌كند.» كارشناس فوتبال كشورمان ادامه داد: «دو تا نمونه بگويم. وقتي آقاي جان توشاك در ايران بود از او سوال كردم نفرت بين يونايتد و ليورپول را توضيح بدهد. او گفت آ ها در زمين باهم مشكلات زيادي دارند و در بيرون به ذات و فلسفه فوتبال برمي‌گردند. به فوتبال احترام مي‌گذارند. نتيجه‌اش را هم مي‌بينيم كه در يك سال اخير چه اتفاقاتي رخ داد. در آنفيلد به پسر از دست رفته رونالدو احترام گذاشتند يا وقتي سر الكس فرگوسن مي‌خواست جايزه بهترين مربي سال را به كلوپ بدهد به شوخي مي‌گويد من به كلوپ گفتم شما بايد بياييد تيم برتر انگلستان و اي كاش يك تيم ديگر را گفته بودم. اينها چيزهايي است كه فوتبال به عنوان يك معلم به ما آموزش مي‌دهد.» حاج‌رضايي در پايان اظهار داشت: «آنهايي كه مي‌خواهند فوتبال را وجه‌المصالحه قرار دهند و كاملا سياسي‌اش كنند، بدانند همه متضرر مي‌شويم. فوتبال براي آن اشخاص نتوانسته درك لازم را فراهم كند يا آنها نتوانستند به درك لازم برسند. اميدوارم در اين مسير پيش نروند چون به زيان شادي و روحيه مردم است. اين روان مردم را مختل مي‌كند. اميدوارم سياسيون به كار خودشان بپردازند و بگذارند جامعه ورزش وظيفه‌اش را انجام دهد. خود جامعه ورزش هم بايد به پالودگي برسد. اينكه الان هست نتيجه مطالبات بحق مردم نيست.»
آنهايي كه مي‌خواهند فوتبال را وجه‌المصالحه قرار دهند و كاملا سياسي‌اش كنند، بدانند همه متضرر مي‌شويم. فوتبال براي آن اشخاص نتوانسته درك لازم را فراهم كند يا آنها نتوانستند به درك لازم برسند. اميدوارم در اين مسير پيش نروند چون به زيان شادي و روحيه مردم است.