ادامه از صفحه اول
سيدعباس صالحي در سنگر « دعايي»
برادر انقلابي و پسنديده خصال مرحوم حجت‌الاسلام دعايي، كه علاوه بر افتخار نمايندگي از سوي امام عظيم‌الشأن در آن روزنامه، از سوي اينجانب نيز سال‌ها اين ماموريت را برعهده داشتند، به گونه‌اي شايسته توانسته بودند جهت‌گيري مزبور را رعايت كنند. اكنون پس از درگذشت تأسف‌بار ايشان جنابعالي با سوابق درخشان علمي و مبارزاتي و انقلابي و تصدي مسووليت‌هاي خطير در نظام جمهوري اسلامي، در صدر فهرست افراد مناسب براي اجراي اين ماموريت مي‌باشيد. لذا اينجانب شما را به نمايندگي خود در موسسه و روزنامه اطلاعات و مديرمسوول آن روزنامه منصوب مي‌كنم و توفيقات شما را از خداوند متعال مسألت مي‌نمايم.
سيدعلي خامنه‌اي
۱۸ خرداد ۱۴۰۱ بهترين جانشين ممكن براي مرحوم دعايي
گفتني است باتوجه به خصوصيات اخلاقي و كاري سيد محمود دعايي اطمينان دارم كه رييس جديد از بامداد فردا مي‌تواند تشكيلاتي شسته و رفته را تحويل بگيرد چرا كه آقاي دعايي يار ديرين امام(ره) و مردي كه مورد عنايت رهبري بوده است الگويي از نظم و اعتماد و اطمينان بود. از طرف خود و همكارانم با تاكيد مجدد بر تألمي كه در از دست دادن سيد محموددعايي بر ما دست داد حضور جناب صالحي را در موسسه اطلاعات به فال نيك مي‌گيريم و اميدواريم در كنار اين مديرمسوول جديد كه تجربه همكاري با مديران مطبوعات كشور را دارد بتوانيم شرايطي فراهم آوريم كه مطبوعات كشور بر وظيفه ذاتي خود كه خدمت به مردم و كشور است بيش از پيش عمل كنند.
دين درست را از ميوه‌اش بايد شناخت
پاسخ تاريخي‌تر آنكه «امان از دل‌نرمي تو»! از شوخ‌طبعي و ملاحتش، از بي‌رغبتي به مال دنيا و عدم استفاده حتي صحيح از بيت‌المال و از مهرباني‌اش در خانواده و احترام خاصش به مادر و ... با خود فكر كردم كه چه گويم كه ديگران نگفته باشند و براي مخاطبين تازگي داشته باشد؛ به ياد اين جمله معروف امام موسي صدر افتادم كه مي‌گفت دين درست را بايد از ميوه‌اش شناخت. خواستم از اين فرصت استفاده كنم و به نسل جوان امروز كه متاسفانه روز به روز به علت عملكرد غلط ما نسبت به دين و اسلام و انقلاب فاصله مي‌گيرند، اعلام كنم كه اگر ما دم از اسلام مي‌زنيم و اگر دل در گرو انقلاب اسلامي داريم، چنين مصاديق و ميوه‌هايي را كه البته بسيار هم نادر هستند، ملاك مسلماني و انقلابي مي‌دانيم و بر اين امر پاي مي‌فشاريم.
اي كاش امام، يكصد دعايي داشت
از دل آن خشونت‌ها سر بركشيد و آسياب‌ها به نوبت حذف را سرلوحه امور قرار دادند، بدخواهان خارجي نيز بر آتش خشونت‌ها دميدند. افسوس كه از ميان حلقه‌هاي بنيادين، بهشتي و مطهري و طالقاني و بسياري ديگر از لنگرهاي اعتدال .... خيلي زود يا هدف خشك‌مغزان قرار گرفتند يا پر كشيدند، و بسياري ديگر خانه‌نشين شدند و راديكال‌ها و متملقان و پوستين‌هاي وارونه از هر سو نقش‌آفريني بيشتري پيدا كردند. چه اميدها كه نااميد و چه سرمايه‌ها كه نابود و چه برنامه‌ها كه ناكام ماند. در ميانه شكاف‌ها، كرور كرور بي‌كفايتي و فساد و باند و قبيله و صنف و فردمحوري و زياده‌خواهي و نسيان فراگير شد. تا جايي كه حجم خشونت‌هاي كلامي، امنيتي، قضايي، و اجتماعي و سياسي به نقطه جوش رسيد و بسياري از دستاوردها و موفقيت‌هاي درخشان تحت‌الشعاع قرار گرفت. هر دلسوز دين و ميهن را نگران ساخت. حال ملت ناباورانه مي‌نگرد آن شعارها و انقلاب ناب كجا و اين عملكرد‌ها و اين آقايان كجا؟ دعايي از جمله فرزندان راستين انقلاب بود. شخصا از دعايي نمونه‌هايي از اخلاق ناب را ديده‌ام كه چون زمرد مي‌درخشيد. محبت‌ها و رفاقت‌هايي ديده‌ام كه بماند. اين روزها كه همه از خصلت‌هاي نيك‌مرد مردم‌دار، دعايي عزيز مي‌نويسند با خود مي‌انديشم كه اي كاش امام عزيز ما، صدها دعايي داشت، اي كاش انقلاب هزاران دعايي رووف داشت، اي كاش حلقه‌هاي نخست تصميم‌سازي و تصميم‌گيري و مديريتي در دستگاه رهبري ما، سياست ما، مجلس ما، قضا و امنيت و دولت ما، سازمان‌ها و نهاد‌ها و احزاب ما، رسانه‌ها و تريبون‌هاي ما و نماز جمعه و صدا وسيماي ما، مملو از اخلاق و اعتدال دعايي بود، تا همگرايي و رحم و شفقت و تواضع و شرف بر هر چيز ديگر سايه مي‌افكند و اين همه خشونت سايه نمي‌افكند و ملت را دق مرگ نمي‌كرديم. رافت و الفت و همگرايي و اعتدال و گفت‌وگو نياز مفقوده ماست. به ياد مي‌آورم آيت‌الله منتظري، آيت‌الله هاشمي و آقايان عسكراولادي و ناطق‌نوري و.... وقتي در اين نقش قرار گرفتند، محبوبيتي ديگر يافتند. ماندگاري مهندس بازرگان و آقايان خاتمي و موسوي و كروبي نيز از همين جنس يعني پيوند با مردم و الفت با حقوق مردم است. نگاه ملي و مردمي چمران‌ها، باكري‌ها، همت‌ها و سليماني‌‌ها در فراگيري ايشان نقشي كليدي داشته است. ايران عزيز است، ملت ايران عزيز است. زيست با اين ملت مغتنم است و فضيلت مي‌خواهد، چه رسد به پذيرش مسووليت! ايران در دو دهه اخير بسي رنج ديده و رنجيده شده است. اين ملت عظمت‌هاي بزرگي را تجربه كرده و وضع موجود حق ملت ما نيست. اين ملت از شما چيزي نمي‌خواهد. براي درايت و كفايت راه درازي در پيش است، لااقل هر جا هستيم به جاي قطعه قطعه كردن اين ملت شريف، به جاي درگير كردن در معيشت و فراري دادن از سياست و فرهنگ و ميهن، رفيق و شفيق مردم باشيم. راه جبران همين است. قلوب كه باشد، انگيزه و انديشه و ان‌شاء‌الله توفيق هم خواهد آمد. پيامبر اعظم(ص)، به اخلاق نيكو جهان گرفت. اهتمام دعايي به اخلاق رحماني محمدي(ص) بود و از اين رو آبروي روحانيت در قدرت شد. اي كاش اين بخش از اخلاق دعايي بازخواني شود.
يادش گرامي و خدايش رحمت كند.
والسلام عليكم و رحمه‌الله و بركاته