تنها چيزي كه ريچارد برايش برنامه نريخته بود

در سكانسي از فيلم «كينگ ريچارد» كه داستان زندگي ونوس و سرنا ويليامز در دوران نوجواني را روايت مي‌كند، پدر خانواده جمله مهمي به دختر كوچكش سرنا مي‌گويد. موقعي كه ونوس تازه وارد مسابقات حرفه‌اي شده بود و سرنا ديده نمي‌شد، ريچارد به دخترش دلداري داد و گفت: «ونوس قرار است زن شماره يك تنيس جهان بشود اما تو قرار است بهترين بازيكن تاريخ اين رشته بشوي. مي‌داني چرا؟ چون براي اين برنامه‌ريزي كردم.»تمام پيش‌بيني‌هاي ريچارد درست از آب در آمد. ونوس چند سال بعد رنك يك دنيا را گرفت و بعد از آن سرنا جام‌هاي مختلف دنياي تنيس را يكي پس از ديگري درو كرد. او در مجموع ۲۳بار فاتح گرانداسلم‌هاي گوناگون شد و سال‌ها زن شماره يك تنيس جهان لقب گرفت. خيلي‌ها معتقدند سرنا ويليامز برترين زن تنيسور تاريخ جهان است. سرنا در سن ۴۰ سالگي سه‌شنبه شب در مسابقات ويمبلدون وارد زمين شد. در حالي كه مدتي به خاطر مصدوميت از ميادين به دور بود و به نظر مي‌رسيد هنوز هم مصدوميتش كامل برطرف نشده. قهرمان ۵ دوره مسابقات ويمبلدون در مصاف با هارموني تان از فرانسه با نتيجه دو بر يك شكست خورد تا نخستين شگفتي ويمبلدون ۲۰۲۲ رقم بخورد.  سرنا ست نخست را با ۵ بر ۷ واگذار كرد و در ست دوم ۶ بر يك به پيروزي رسيد. در ست سوم اما دوباره كار گره خورد و در تاي‌بريك اين تنيسور شماره ۱۱۵ جهان بود كه برنده زمين بازي را ترك كرد.  سرنا كه اميدوار بود با درخشش در ويمبلدون و كسب بيست‌وچهارمين گرانداسلم خود به ركورد ۲۴ جام مارگارت كورت برسد وداعي زودهنگام با مسابقات را تجربه كرد. سرنا بعد از مسابقه با نااميدي گفت: «من نمي‌توانم زمان يا هيچ چيز ديگري را تغيير دهم. اين تمام توانايي من بود و نمي‌توانم از چيزي گله كنم. شايد يك ماه ديگر شرايط براي من عوض شود و خيلي بهتر شوم. در هر صورت اين باختي بود كه من را ناراحت كرد ولي بايد با حقيقت روبه‌رو شد.»ناكامي سرنا در سن ۴۰ سالگي آن هم با مصدوميت همسترينگ چندان تعجب‌آور نيست. هرقدر هم گفته شود كه سن يك عدد است و مثال‌هايي از موفقيت‌هاي زلاتان يا ورزشكاران مسن ديگر زده شود باز اين واقعيت وجود دارد كه با افزايش سن كارايي از دست مي‌رود. حالا سرنا يا بايد بي‌خيال ثبت ركورد تاريخي شود يا دوباره بجنگد براي يواس اوپن. البته كسي چه مي‌داند، شايد اگر ريچارد براي حفظ آمادگي دخترش در سن ۴۰ سالگي هم برنامه ريخته بود ويمبلدون شاهد اشك‌هاي تلخ سرنا در پايان مسابقه با حريف فرانسوي نمي‌بود.