باز هم فرزندكشي
عبدالصمد خرمشاهي
آريانا دختر ۱۶ ساله اهل نورآباد ممسني هم قرباني جهل و خشم كوركورانه پدر شد تا چرخه فرزندكشي در جامعه ما همچنان ادامه داشته باشد.
فرزندكشي يكي از انواع قتل‌هايي است كه موسوم به «قتل‌هاي خانوادگي» هستند و سابقه ديرين در كشور ما و پاره‌اي از كشورهاي دنيا دارد. آمار منتشره از سوي نيروي انتظامي كه مي‌تواند تقريبا آمار دقيقي باشد، حكايت از آن دارد كه يك‌سوم پرونده‌هاي قتل در كشور را قتل‌هاي خانوادگي تشكيل مي‌دهند و بخش اعظمي از اين قتل‌ها تحت انگيزه و عنوان غيرت و ناموس صورت مي‌گيرد.
علت اين‌گونه قتل‌ها آنچنانكه در گزارشات مختلف از سوي كارشناسان فن يا اساتيد مربوطه عنوان شده، تعصب و حس مالكانه پدر نسبت به فرزند و تفكرات غلط و سنتي قبيله‌اي و عشيره‌اي است كه بر‌مبناي آن جزاي هرگونه زن يا دختر با مرد غريبه كه باعث آبروريزي خانواده مي‌شود، مرگ است و بس و اين آبرو زماني به خانواده برمي‌گردد كه زن يا دختر خاطي حذف فيزيكي شود و جالب آنكه به جهت حمايت خانواده يا همفكري يا حمايت اهالي طايفه يا قبيله يا عشيره منطقه مربوطه از اين نوع جنايت معمولا پاره‌اي از اين قتل‌ها مكتوم و سرپوشيده مي‌ماند و در عمل به لحاظ گذشت اولياي دم و ارفاق قانوني مرتكب قتل پس از چند صباح تحمل حبس از زندان آزاد مي‌شود و متاسفانه همان‌طوري كه عنوان شد به لحاظ نگرش غلط و فرهنگ سنتي جاافتاده قبح اين‌گونه جرايم هرگز نزد جوامع مربوطه كاهش نيافته يا از بين نرفته است.
شكي نيست كه اين چرخه معيوب و سريال اسفناك قتل‌هاي خانوادگي به خصوص فرزندكشي مادامي كه فرهنگ غلط و باورهاي ناصحيح رايج نسبت به مفاهيمي همچون غيرت و ناموس و احساسات مالكانه مطلق پدران نسبت به فرزندان تغيير نيافته اين‌گونه قتل‌ها همچنان ادامه خواهند داشت و نكته حايز اهميت آنكه تاكنون به مقوله فرزندكشي و تبيين علل آن جز معدود مقالات از سوي اساتيد مربوطه يا كارشناسان فن حركت جدي جهت تبيين افكار عمومي و آگاه‌سازي آنان از سوي مطبوعات و رسانه‌ها به خصوص صدا و سيما به عمل نيامده است.
فرزندكشي تراژدي سوزناكي است كه در آن هم مقتول و هم قاتل يعني فرزند و دختر هر دو سرنوشت قابل ترحمي دارند. آريانا با هزار آرزو و اميد از جهان خاكي پركشيد و در دل خاك مدفون شد. نگران آرياناهاي آينده باشيم.