آرش دادگر مطرح كرد
تئاترهاي تجربي و كارگاهي بايد حمايت شوند
آرش دادگر معتقد است تئاتر بدنه، تئاتر تجربي و تئاتر كارگاهي بايد حمايت شود، چراكه اگر نباشد تئاتر به يك ستروني كامل مي‌رسد. اين كارگردان در گفت‌وگو با هنرآنلاين درباره روند شكل‌گيري «پيش از كشتن» توضيح مي‌دهد: «از اسفند 99 كارگاهي با حضور 22 هنرجو با موضوع «آموزش تا اجرا» برگزار كردم و در مدت زمان آموزش با شهرام احمدزاده روي متن «اورستيا» اثر آيسخولوس شروع به همفكري كرديم تا نمايشنامه‌اي آماده و براي اين آموزش استفاده شود. حاصل اين همفكري نمايشنامه «پيش از كشتن» شد كه با نام «چه كسي فرمانده را كشت» در بخش مهمان جشنواره تئاتر فجر طي دو اجرا روي صحنه آمد و سپس در اسفند 1400 حدود پنج ماه تمرين داشتيم تا با تغيير بسيار زياد در گروه اجرايي و متن، نمايش «پيش از كشتن» براي اجرا در پرديس تئاتر شهرزاد آماده شد. «پيش از كشتن» درباره انتقام شخصي و خانوادگي است. قتلي كه در خانواده رخ مي‌دهد و از نسلي به نسل ديگر جريان مي‌يابد و دامنه آن قطع نمي‌شود. اين كشتار خانوادگي است و خانواده به عنوان نهادي كه جامعه را مي‌سازد و به آن شكل مي‌دهد، در درون خود دچار يك فروپاشي بسيار هولناك شده است. خواسته‌هاي شخصي، قدرت‌طلبي، غرور و تكبر و زياده‌خواهي موجب اين قضيه شده است.»
او همچنين درباره سبك و فضاي اجرايي نمايش مي‌گويد: «سبك و فرم اجراي گروه تئاتر كوآنتوم در دو دهه فعاليت، رسيدن به راهكارهاي جديد براي اجراست كه بتواند زاويه نگاه تماشاگر را نسبت به رويدادي كه در صحنه اتفاق مي‌افتد، تغيير دهد و مخاطب به يك آگاهي مجددي از خود و صحنه دست يابد. متن براي ما به مثابه راه است. به همين دليل ما در همه كارهاي‌مان سعي كرديم معاصرسازي را مدنظر قرار دهيم و بتوانيم امر بيگانه‌سازي را براي تماشاگر روي صحنه ايجاد كنيم تا به ياد آورد، دوباره آشنا شود و مجدد لمس كند. از اين‌رو در طراحي صحنه و لباس به سمت مينيمال رفتيم تا از حداقل‌ها و ابزارها بتوانيم حداكثر دريافت و داده به تماشاگر را داشته باشيم. همواره سياليت در كارگرداني برايم مهم بوده و ريتم و فضاسازي از شاخصه‌هايي است كه در كارهاي گذشته ما تا امروز وجود داشته است.»
دادگر در پايان صحبت‌هايش به نكته مغفول مانده اين روزهاي تئاتر اشاره مي‌كند: «نمايش «پيش از كشتن» يك تجربه و يك كار كارگاهي است و قرار نيست حتما بگوييم موفق بوده‌ايم. دستاوردهاي‌مان را با ديگران تقسيم مي‌كنيم و اين دستاوردها مي‌تواند ما را پيش ببرد. به اعتقاد من تئاتر بدنه، تئاتر تجربي و تئاتر كارگاهي، بايد حمايت شود، چراكه اگر نباشد تئاتر به يك ستروني كامل مي‌رسد آنچه اكنون شاهد آن هستيم.» در خلاصه داستان نمايش «پيش از كشتن» مي‌خوانيم: «آگاممنون براي پيروزي در جنگ تروا مجبور مي‌شود دختر خود ايفي ژني را قرباني كند. مادر آن دختر (كلمنتسترا) پس از بازگشت فاتحانه آگاممنون از جنگ ۱۰ ساله، شوهرش را در وان حمام با تبر به قتل مي‌رساند. سال‌ها بعد الكترا و اورست (فرزندان ديگر خانواده) به انتقام قتل پدرشان، مادر خود را به همراه معشوقش (آگيستوس) مي‌كشند.»