گفت‌وگوي «اعتماد» با تنها بازمانده فاجعه آبادان كه توسط خيرين حمايت مي‌شود
كارگري كه در حادثه متروپل زنده ماند
يكي از پاهاي او قطع شده و كليه و يكي از چشم‌هايش نيز دچار مشكل شده‌اند
بهاره شبانكارئيان
حدود چهار ماه است كه از حادثه ريزش برج‌هاي دوقلوي متروپل مي‌گذرد. حادثه‌اي كه ظهر روز دوشنبه ۲ خرداد ماه سال جاري در خيابان اميري واقع در مركز آبادان رخ داد. در پي وقوع اين حادثه، بخشي از برج شماره دو اين ساختمان آسمانخراش فرو ريخت كه منجر به كشته شدن ۴۳ نفر و مصدوم شدن ۳۷ نفر ديگر شد. اين ريزش بر اثر شكست سازه‌اي به دليل نقض ضوابط فني و عدم رعايت اصول استانداردهاي مهندسي اتفاق افتاد. تعدادي از مقصران اصلي اين حادثه دستگير شدند و اما «حسين عبدالباقي» كه مالك و مقصر اصلي اين برج‌هاي دوقلو بود، يك روز پس از فرو ريختن ساختمان، افكار عمومي با انتشار خبري مبني بر تاييد هويت جسد او مواجه شدند ولي مرگ او در هاله‌اي از ابهام باقي ماند تا در نهايت پزشكي قانوني به اين ابهامات واكنش نشان داد و توضيحاتي را ارايه كرد. پس از فرو ريختن ساختمان ده‌ها نفر مفقود شدند و كارگران داخل اين برج و افرادي كه در اطراف اين ساختمان بودند، جان‌شان را از دست دادند. با گذشت چهار ماه از ريزش برج‌هاي دوقلوي متروپل هنوز كسي نمي‌داند كه چه تعداد كارگر در روز حادثه در اين ساختمان مشغول به كار بوده است! اما يكي از كارگران متروپل، از آن حادثه جان سالم به در برده است. او در اين حادثه هولناك يكي از پاهايش را از دست داده. همچنين انگشتان دست چپ او، كليه و يكي از چشم‌هايش نيز دچار مشكل شده‌اند. حالا او با وجود دو فرزند، ديگر نمي‌تواند كار كند و با كمك‌هاي خيرين و مردم مخارج زندگي‌اش تامين مي‌شود.
17 روز در كما
اين كارگر بازمانده از حادثه متروپل كه ساكن جزيره مينو است، عبدالله نام دارد و ۲۷ ساله است. جزيره مينو بين خرمشهر و آبادان قرار گرفته. عبدالله در خصوص روز حادثه و وضعيت كنوني‌اش به «اعتماد» مي‌گويد: «قبل از اين حادثه برادرم هم در اين ساختمان مشغول به كار بود، اما بعد از مدتي ديگر با آنها همكاري نكرد. خود من سه سال بود كه در آن ساختمان كارگري مي‌كردم. قبل از اينكه براي كار به برج‌هاي دوقلوي متروپل بروم، دو سال هم در ساختمان ديگري كه مربوط به هلدينگ عبدالباقي بود، فعاليت مي‌كردم. روز حادثه من در طبقه يازدهم مشغول به كار بودم كه ناگهان ديدم زير پايم تكان خورد. رفتم قمقمه آبي كه همراهم بود را بردارم كه يك دفعه زير پايم خالي شد، ديگر هيچي يادم نيست. برادرم تعريف مي‌كند وقتي كه پيدايم كردند چند تيرآه ن روي بدنم بوده است. حدود 17 روز در كما بودم ولي در كل بيست و دو روز در بيمارستان بستري بودم. پول ابتدايي بيمارستان را دولت پرداخت كرد، اما ديگر كمكي به من نكردند. بقيه مخارج درمانم را هم از جيب خودم خرج كردم. بيمه خاصي هم نداشتم كه الان بخواهم از آن استفاده كنم. چرا دروغ بگويم تا الان هر كمكي كه دريافت كردم از سوي مردم بوده است. به خاطر اتفاقي كه برايم افتاد نمي‌توانم تا آخر عمر كار كنم. پاي سمت چپم قطع شده. پاي سمت راستم هم از زانو شكسته بود و مي‌خواستند آن را قطع كنند كه ديگر نشد و هر طور كه بود آن را به زانويم پيوند زدند. چطور بهتان بگويم چشم سمت چپم انگار دود گرفته و دچار مشكل شده و تار مي‌بيند. انگشت‌هاي دست چپم را هم نمي‌توانم تكان دهم. كليه و مستانه‌ام هم دچار مشكل شده‌اند.»
او در ادامه توضيح مي‌دهد: «دو دختر دارم كه يكي از آنها تازه به دنيا آمده و بيست روزش است. زندگي‌ام به سختي مي‌گذرد. از روزي كه از بيمارستان مرخص شدم مرتب در خانه نشسته‌ام و بيرون نمي‌توانم بروم. اين طور بهتان بگويم كه حتي تا سرويس بهداشتي هم مي‌خواهم بروم بايد دو نفر زير بغل مرا بگيرند. پزشكان به من گفتند كه عصب كل بدنم ضعيف شده و من نمي‌توانم ديگر هيچ كاري انجام بدهم تا همين الان هم با كمك خيرين و مردم زندگي‌مان را مي‌گذرانيم.»
سمير برادر عبدالله در گفت‌وگو با «اعتماد» چند سوال را پاسخ مي‌دهد.
آيا برادرتان تنها بازمانده از حادثه متروپل است؟
فكر مي‌كنم يك دختر هم از اين حادثه جان سالم به در برده.
منظورم كارگران داخل ساختمان بود.
بله، اگر بخواهيم از ميان كارگران متروپل حساب كنيم عبدالله تنها كارگري است كه پس از اين حادثه زنده مانده است. وقتي حادثه رخ داد ما آنجا حضور داشتيم. برادرم زنده بود و نفس مي‌كشيد اما چندين تيرآهن روي بدن او افتاده بود. سريع او را به بيمارستان انتقال داديم و بيش از بيست روز در بيمارستان بستري بود. حالا هم كه ديگر نمي‌تواند از جايش تكان بخورد و با كمك اطرافيان از جايش بلند مي‌شود. چند كارگري هم كه گفته شده از ساختمان فرار كردند آنها داخل ساختمان كناري اين برج بودند، چون همان‌طور كه مي‌دانيد بخشي از اين ساختمان فرو ريخت و بخش ديگر سالم ماند. كارگراني كه توانستند فرار كنند در برج كناري متروپل در طبقه همكف مشغول به كار بودند. همين ساختماني كه مي‌گويم سالم ماند اين كارگران آنجا كار مي‌كردند. عبدالله روز حادثه در طبقه آخر اين برج بود كه يك دفعه زير پايش خالي شد و ساختمان ريزش كرد.
80 كشته و مصدوم
متروپل داراي دو ساختمان جداگانه بود. برج شماره يك و برج شماره دو. برج شماره يك برجي تجاري، پزشكي و اداري در ۱۰ طبقه با بيش از ۶۰۰۰ مترمربع زيربنا در خيابان اميري آبادان واقع است. اين برج قرار بود در ۱۱ طبقه بدون احتساب طبقه منفي يك و بام با زيربناي ۴۵۰۰۰ مترمربع با سه بر ۵۰ متري در خيابان اميري و ۲۷ متر بر در خيابان سعدي و ۱۰۰ متر بر در فرعي ۱۳، به عنوان يك مجموعه تجاري، تفريحي، فرهنگي و پاركينگ طبقاتي ساخته شود كه بخش اعظم آن فرو ريخت. دليل فرو ريختن اين ساختمان به صورت رسمي اعلام نشد. با اين حال پژوهشكده مهندسي سازه پژوهشگاه بين‌المللي زلزله‌شناسي و مهندسي زلزله، سه دليل اصلي فرو ريختن اين مجتمع را عدم توجه به رعايت سيستم‌هاي مهندسي، عدم توجه سازندگان به هشدارهاي مهندسان ناظر و بي‌توجهي شهرداري آبادان به اين هشدارها اعلام كرد.
پس از چهل روز از حادثه ايسنا در گزارشي در خصوص متروپل نوشت: «بر اثر اين حادثه ۴۳ نفر جان باختند و ۳۷ نفر نيز مصدوم شدند. در روزهاي ابتدايي فرو ريختن ساختمان متروپل خيابان‌هاي منتهي به اين ساختمان براي تردد شهروندان محدود شد و همچنين بسياري از ساختمان‌ها و مغازه‌هاي اطراف متروپل تخليه و بسته شدند. پس از ۴۰ روز از فرو ريختن متروپل، شرايط زندگي و تردد شهروندان در خيابان‌هاي منتهي به متروپل به حالت عادي بازگشت. قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا در حال برنامه‌ريزي براي تخريب باقيمانده ساختمان متروپل است.»
در خصوص ديه جانباختگان اين حادثه نيز «مهدي قمصريان»، مديرعامل صندوق تامين خسارت‌هاي بدني در 22 تيرماه گفته بود: «پرداخت خسارت در اجراي تكليف مقرر در تبصره ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامي مصوب ۱۳۹۲ در خصوص رسيدگي و پرداخت مابه‌التفاوت ديه بانوان زيانديده تا سقف ديه يك مرد مسلمان انجام شده است. بنا به اعلام مرجع قضايي هفت نفر از جانباختگان حادثه تلخ و ناگوار متروپل آبادان، مشمول تبصره فوق و تكاليف صندوق تامين خسارت‌هاي بدني بوده‌اند.»