اسطوره دنياي تنيس با چشماني اشكبار بازنشسته شد
جستوجوي سرنا براي كلمه خداحافظي
مرضيه حسينخاني
شايد اولين سرنخي كه نشان داد بازنشستگي براي سرنا ويليامز سخت خواهد بود در مقاله او در مجله ووگ به چشم آمد. جايي كه او حتي نخواست كلمه بازنشستگي را به كار ببرد. سپس مصاحبههايي در طول دوره يكماهه تا مسابقات آزاد امريكا از او منتشر شد كه در تمام آنها سرنا به صورت هوشمندانه سوالات مستقيم را بيپاسخ گذاشت تا به نوعي در براي بازگشت احتمالي او باز بماند. حتي در پايان شكست غمانگيز او در مسابقه جمعه شب برابر آيلا تومليانوويچ كه سيل ناگهاني اشك به صورت او هجوم آورد و نشاندهنده يك پايان بود، سرنا نميخواست يا نتوانست آن را با كلمات بيان كند.
او در پاسخ به اين سوال كه آيا در تصميم خود تجديدنظر خواهيد كرد، گفت: «من اينطور فكر نميكنم. اما شما هرگز نميتوانيد مطمئن باشيد. من هم نميدانم.»
اين نوع خاص از ابهام در مورد بازنشستگي سرنا ويليامز را به سختي بين ورزشكاران شاخص يا بهتر بگوييم ورزشكاران خيلي شاخص، منحصر به فرد ميكند. تام بردي تنها آخرين نمونه از يك قهرمان بزرگ است كه بستن كتاب زندگي حرفهاياش در روزهاي پاياني برايش سخت است. رها كردن سختترين بخش است و اين مساله وقتي شما براي كاري كه انجام ميدادهايد بهترين بوديد بسيار سختتر هم ميشود. حتي اشاره شد كه ويليامز ميتواند براي مسابقات آزاد استراليا بازگردد. اما اين خداحافظيهاي طولاني هميشه با شكستي زشت به پايان ميرسد. در حالي كه به عنوان آخرين اقدام، حماسه جمعه شب در مقابل جمعيت خروشان ورزشگاه آرتوراش يك پايان قابل قبول بود.
ويليامز ميداند كه نبايد اين را خيلي سخت بگيرد. با ازدواج با يك شريك حامي كه ارزشهاي او به حساب ميآيد به اضافه دختري كه به تازگي پنج ساله شده و يك شركت سرمايهگذاري كه بيش از ۱۰۰ ميليون دلار جمعآوري كرده است هيچ بحراني براي ويليامز وجود نخواهد داشت. او همچنان به تعريف موفقيت ادامه خواهد داد. همانطور كه براي نزديك به سه دهه در چشمان انظار عمومي به عنوان يك زن سياهپوست طبقه كارگر اهل كامپتون موفق شد كتاب ركوردهاي ورزشي را كه عمدتا متعلق به بازي سفيدپوستان مرفه بود را بازنويسي كند. شايد به همين دليل است كه فصل پاياني و البته كوتاه زندگي حرفهاي ويليامز در قامت يك تنيسور، در پنج روز حضور در مسابقات اوپن امريكا ۲۰۲۲ ركورد تماشاگران و رتبهبندي تلويزيوني ايالات متحده را جابهجا كرد. اتفاقي كه بسيار رضايتبخش بود. ويليامز در اين شرايط و در حالي كه فشار خاصي روي خود احساس نميكرد در نقشي غير هميشگي به بازي پرداخت.
هنگامي كه ويليامز در سن ۱۷ سالگي اولين قهرماني از ۲۳ گرانداسلم خود را در سال ۱۹۹۹ در يواس اوپن به دست آورد، مسير او براي رسيدن به جام شامل ۵ حريف بود كه روزي در تالار مشاهير تنيس قرار گرفتند. كيم كلايسترز، كونچيتا مارتينز، مونيكا سلز، ليندسي داونپورت و مارتينا هينگيس.
حتي زماني كه او يك تماس تلفني از سوي رييسجمهور كلينتون دريافت كرد هم نتوانست حدس بزند كه موفقيت او تا چه حد بر تصور ورزشكاران در هزاره جديد شكل ميدهد. موقعيت او به عنوان شماره يك تور جهاني تنيس و همچنين فشارهاي ناشي از آن به زودي از راه رسيد. او بايد با دو مساله در جامعه امريكا مواجه شود: زن به دنيا آمدن و سياهپوست به دنيا آمدن.
اين همان چيزي است كه پيروزي تكاندهنده ويليامز را در برا آنت كونتاويت، شانس دوم قهرماني يواس اوپن بسيار منحصر به فرد كرد. ويليامز در يك ربع قرن گذشته در مسابقات بزرگ بيشماري بازي كرده است اما اينطور نبوده كه در تعداد زيادي از آنها به عنوان بازيكن ضعيفتر ظاهر شده بود. ويليامز روز چهارشنبه پس از غلبه بر زن شماره دوي تنيس جهان گفت: «من فقط به عنوان يك امتياز به آن نگاه ميكنم. من چيزي براي اثبات ندارم. من چيزي براي بردن ندارم و مطلقا چيزي براي از دست دادن ندارم.»
ويليامز كه هفته ديگر ۴۱ ساله ميشود از سال گذشته كه در ويمبلدون آسيب ديد به سختي در مسابقات بازي كرده بود. او پس از ۱۲ ماه غيبت به باشگاه آل انگلستان برگشت اما در برابر حريفي كه خارج از ۱۰۰ نفر نخست بود بسيار پايينتر از سطح استاندارد خود عمل كرد. سپس در يك جفت باخت يكطرفه در مسابقات بعدي حتي از همان سطح هم دورتر شد.
سايتهاي شرطبندي در شروع مسابقات آزاد امريكا شانس او را يك به پنجاه ارزيابي كردند. بعد از پيروزي او مقابل شانس دوم قهرماني او در ميان برگزيدگان مسابقات قرار گرفت. شامگاه چهارشنبه سرنا گفت: «راستش از سال ۱۹۹۸ من هرگز اين شكلي بازي نكردهام. من از سال ۹۹ به اين سو هميشه يك علامت پشت خودم داشتم بنابراين بازي امسال برايم بسيار سرگرمكننده بود. من واقعا از بازي كردن لذت ميبرم. خيلي وقت بود كه نتوانستم اين كار را انجام دهم.»
جمعه شب او آزادانه در زمين مسابقه عملكرد خود را به نمايش گذاشت. حتي در حالي كه او برتري ۵ بر ۳ را در ست ابتدايي هدر داد. در حالي كه او ۴ بر صفر و ۵ بر ۲ هم جلو افتاده بود. او در اين مسابقه مثل هميشه جنگيد. با همان روحيه رقابتي بينظير و خودباوري بالا كه تبديل به كارت ويزيت او شده بود.
ويليامز پس از شكست مقابل دشمن استراليايي خود در گيم نخست و پيروزي در ست دوم بازي سرانجام با واقعيتي به نام زمان روبهرو شد. در يك چشم بههم زدن تومليانوويچ هنگامي كه ۵ بر يك جلو بود آماده زدن سرويس شد در حالي كه سرنا آمادگي نداشت. تومليانوويچ يكي يكي امتيازات را گرفت و سرانجام در حالي كه مسابقه از مرز سه ساعت عبور كرده بود پيروزي را از آن خود كرد. در مجموع با نتيجه دو بر يك.
اين بهترين راه براي بيرون رفتن بود. ۱۵ دقيقه مبارزه خالص. ديگر چه چيزي براي گفتن باقي مانده است؟ بنابراين وقتي سرنا ميگويد از دنياي تنيس بازنشسته ميشود، شايد وقت آن رسيده كه او را باور كنيد و از همه مهمتر خودش هم اين را باور كند.