ادامه از صفحه اول
تحريم ايران، به كام روسيه
برخلاف استدلال موافقان تحريم (يا همان مخالفان برجام) كه تحريم را فرصتي گرانبها براي بهره‌گيري از استعدادهاي انساني و منابع سرزميني مي‌دانند، در عمل چنين فرصتي براي فعالان داخلي فراهم نمي‌شود، زيرا چشم طمع حاكمان روس به تمديد و تشديد تحريم‌ها است تا بيشتر از اين فرصت بهره‌مند شوند. با اين توصيف، در عمل، فرصت براي بيگانه فراهم مي‌شود، پس چرا انتظار و باور داشته باشيم كه روس و چين نگران تحريم كشور ما و سختي‌هاي تحميل شده بر مردم ما باشند؟ با اين تحليل مقام روس كه به گفته خودش «صادقانه» بيان كرده است، كشورهايي چون روسيه ذي‌نفع اصلي برخوردار از تحريم كشور ما و مردم ما نيز تحمل‌كننده سختي‌هاي آن بوده و هستند.
روسيه به ويژه پس از جنگ عليه اوكراين، به دنبال مبادله منصفانه و متوازن نيست، بلكه به دنبال ارتباط با كشورهايي است كه در برهه طرد و تحريم اين كشور در عرصه جهاني، شريك زجر و سختي‌هاي آنها و تكيه‌گاهي براي تعديل مشكلات‌شان در روابط بين‌الملل باشند. اجماعي كه به بهانه فروش پهپاد به روسيه در هفته‌هاي اخير عليه كشور ما در حال شكل‌گيري است، نيت روسيه را از چنين تبادل‌ها و ارتباطاتي بيشتر آشكار مي‌سازد. حتي چين حاضر به همراهي با روسيه در مبادلات اقتصادي و نظامي نشد زيرا پيامدهاي جهاني دربردارد. آيا هنگام آن نرسيده كه دست‌كم با نگاهي به روايت «صادقانه» خود روس‌ها، به ارزيابي و بازنگري در ارتباطات‌مان با روس‌ها برآييم زيرا آن روي تلخي‌ها و سختي‌هاي تحريم براي مردم ايران، كاميابي و بهره‌مندي بيشتر «كشورهاي شرق» به ويژه روسيه است.
سينماي معترض سينماي دشمن نيست
نمي‌شود با بگير و ببند و نديدن و نشنيدن «حكمراني» كرد و طبيعي است كه براساس فرمايش امام علي(ع) «حاكمان بايد» فرزند زمانه خويش باشند»!
در تمام اين چهار دهه همان‌گونه كه در ابتداي اين يادداشت ذكر كردم چنان چتر «به مصلحت نظام نيست» در همه شؤونات جامعه گسترانده شد كه هر حرف جديدي در حوزه «جهان رسانه» در نطفه خفه شد تا چنين عريان توسط نسلي فرياد زده شود كه از «زندگي» خواست ديگري دارند!
شبكه‌هاي اجتماعي و دنياي ديجيتال از همه «جهان تصوير و رسانه» حاكميت، ساليان سال جلو افتاده است و گويا نسل‌هاي معترض همه خود را به‌صورت «عريان» در اين شبكه‌ها جست‌وجو مي‌كنند!
و حال سينما به دليل سيطره كامل «حكمراني» در حيات و مماتش چگونه مي‌تواند بخش كوچكي از اين خواست معترضين كه اتفاقا بدنه اصلي سينمارو هستند را پاسخ دهد!
صرف‌نظر از حس نا امني اين روزهاي فضاي شهري به دليل جو امنيتي سنگين و عدم حال خوب مردم براي سينما رفتن و پرهيز مالكان از اكران فيلم‌هايي كه مي‌توانند حداقل مخاطبي به سينما بياورند به دلايل گفته شده، سينما اگر قرار بر «ماندنش» باشد با اين دست فرمون «حكمراني» همچنان ادامه حيات نباتي خواهد داشت و چنانچه اراده‌اي براي خارج شدن از اين حيات نباتي باشد چاره‌اي ندارد جز «تغيير آداب حكمراني» در اين سينمايي كه در همه شؤوناتش «حاكميت» حضور صددرصدي دارد!
سينماي معترض، سينماي دشمن نيست، سينمايي است كه مي‌تواند همچون نيشتري بر غدد چركين تصميمات اشتباه حكمراناني باشد كه بدانند كه براي پيشرفت چاره‌اي جز «نيشتر زدن به خود» در ديد افكار عمومي ندارند....