چرا به شاهكارهاي نقاشي حمله مي‌كنند؟
اعتراض عليه تخريب محيط زيست و فاصله طبقاتي
فعالان محيط زيست در ماه‌هاي اخير، اعتراض خود نسبت به بي‌توجهي دولت‌ها به تغييرات آب و هوا و گرمايش زمين را با حمله به چندين تابلو نقاشي گران‌قيمت نشان داده‌اند. اما هدف از اين حملات نمادين چه بوده است؟
به گزارش ايسنا و به نقل از الجزيره، در شرايطي كه تغييرات آب و هوايي به جايي رسيده كه زندگي نوع بشر را تهديد مي‌كند و بوريس جانسون، نخست‌وزير سابق بريتانيا هشدار داده است كه اسكندريه در مصر فقط يكي از شهرهايي است كه در سال‌هاي پيش‌رو به دليل تغييرات آب و هوايي زير آب خواهد رفت و نيز به‌‌رغم تلاش‌هاي بين‌المللي پيرامون اين موضوع، تاكنون حكومت‌هاي جهان پاسخ قانع‌كننده‌اي به اين معضل جهاني نداده‌اند. بي‌توجهي دولت‌ها به تغييرات آب و هوا و گرمايش زمين، فعالان محيط زيست را بر آن داشته تا با روش‌هايي كه گاه خشن و تند به نظر مي‌رسند، هشدارهاي خود را به گوش جهانيان برسانند.
يكي از روش‌هاي اعتراضي فعالان محيط زيست كه در ماه‌هاي اخير چندين بار شاهدش بوده‌ايم، حمله به نقاشي‌هاي معروف و گران‌قيمتي كه در موزه‌ها به نمايش درمي‌آيد، بوده است. حمله با پوره سيب‌زميني به تابلو «Meules» اثر كلود مونه و حمله با سوپ گوجه‌فرنگي به تابلو «آفتابگردان‌ها» اثر ونسان ونگوگ نمونه‌هايي از اين دست هستند. البته چون اين نقاشي‌هاي گران‌قيمت معمولا پوششي محافظ دارند، آسيب جدي متوجه آنها نمي‌شود و اين حركت‌ها بيشتر نمادين بوده و به قصد جلب توجه مردم و حكومت‌ها به مساله محيط زيست انجام مي‌شود. گروهي كه اين اقدامات را رهبري مي‌كند، «آخرين نسل» نام دارند و در سال ۲۰۲۱ در آلمان تاسيس شده است. اين گروه متشكل از هفت جوان است كه سال گذشته دست به اعتصاب غذا هم زده‌اند. خواسته آنها اين بود كه قبل از انتخابات فدرال آلمان درباره تغييرات آب و هوا با هر سه نامزد انتخاباتي صحبت و تصميمات لازم اتخاذ شود.
توجيه فعالات محيط زيستي كه تابلوهاي گران‌قيمت نقاشي را هدف قرار داده‌اند، اين است كه اين تابلوها كه بسيار مورد توجهند و ميليون‌ها دلار قيمت دارند، هرگز با ارزش‌تر از محيط زيست ما نيستند و اگر هزينه‌هاي هنگفتي كه صرف آنها شده، براي بهبود شرايط آبوهوايي صرف مي‌شد، اكنون شرايط آب و هوايي بهتري داشتيم.
آنها معتقدند، خود كشور آلمان در كنار كشورهاي صنعتي همچون چين و امريكا كه سبب بالا رفتن درجه حرارت كره زمين شده‌اند، نقش مهمي در شكل‌گيري و پيشبرد اين فاجعه داشته‌اند؛ فاجعه‌اي كه به زودي زندگي بشر و چه بسا تمام موجودات زنده كره زمين را به خطر خواهد انداخت.
از ديگر موضوعات كه فعالان معترض محيط زيست به آن تاكيد دارند، حمايت از فقرا در برابر تغييرات آبوهوايي است، زيرا آنها بيشترين آسيب را از اين معضل جهاني مي‌بينند؛ اين در حالي است كه آنها كمترين تاثير را در روند گرمايش زمين دارند. سرانه انتشار گازهاي گلخانه‌اي در امريكا ۱۶ برابر بيشتر از هند، ۶۰ برابر بيشتر از بنگلادش و ۱۰۰ برابر بيشتر از چاد، سومالي و مالي است.
ثروتمندان جهان كه صنايع بزرگ را مديريت مي‌كنند، خيلي بعيد است كه از بخشي از سودهاي كلان خود صرف‌نظر كنند و با تعطيلي موقت كارخانه‌هاي‌شان، درجه حرارت زمين را كمي پايين بياورند.
فقرا بيشترين آسيب را در برابر باران‌هاي سيل‌آسا، سيل، خشكسالي و آتش‌سوزي جنگل‌ها مي‌بينند، زيرا آنها توان مالي لازم براي مقابله با تغييرات آبوهوايي را ندارند. اقدامات مقابله‌اي مانند سرپناه مناسب، پوشاك مناسب و امكان جابه‌جايي مكاني براي قشر ضعيف بسيار دشوارتر است. براي مثال توفان كاترينا كه يكي از مرگبارترين توفان‌هاي ايالات متحده امريكا محسوب مي‌شود، به فقيران، كوخ‌نشين‌ها و ساكنان مناطق كم ارتفاع، بيش از همه آسيب رساند، كساني كه حتي ماشيني براي فرار به مكاني امن را نداشتند. حال آنكه ثروتمندان با آنكه خود عامل اصلي گرمايش زمين هستند، در مواجهه با سيل به مكان‌هاي امن دسترسي داشته و در مواجهه با گرماي هوا در خانه‌هايي با تهويه مناسب استراحت مي‌كنند. فعالان محيط زيست، سياست‌هاي نئوليبرال را عامل بسياري از مشكلات آب و هوايي زمين مي‌دانند كه زندگي بشر را تهديد مي‌كند. آنها مي‌گويند ثروتمندان و صاحبان صنايع نسبت به تغييرات آب و هوا، آسيب رسيدن به زمين و به خطر افتادن زندگي انسان‌ها بي‌تفاوتند. الجزيره در پايان اين گزارش با اشاره به بازداشت شدن فعالان محيط زيست در آلمان گفته است: قطعا آلمان كه فعالان محيط زيست را بازداشت كرده، خود مي‌داند كه مقصر اصلي اين بحران كيست، تنها راه مقابله با گرمايش زمين را هم بلد است و نيز مي‌داند كه تاوان گرمايش زمين را چه كسي خواهد پرداخت.