شيدايي
چه روي است آنكه ديدارش ببرد از من شكيبايي گواهي ميدهد صورت بر اخلاقش به زيبايي
نگارينا به هر تندي كه ميخواهي جوابم ده اگر تلخ اتفاق افتد به شيريني بيندايي
دگر چون ناشكيبايي ببينم صادقش خوانم كه من در نفس خويش از تو نميبينم شكيبايي
از اين پس عيب شيدايان نخواهم كرد و مسكينان كه دانشمند از اين صورت بر آرد سر به شيدايي
سعدي