وضعيت سرخ
البته سودي هم ندارد چون اصل و اساس چالش اقتصادي فعلي عنصر «اقتصاد سياسي» است نه اقتصاد نظري و صرف و درخصوص اقتصاد سياسي اگر مبنا بر اين بود كه تغييري صورت بگيرد، امروز بعد از 4 دهه و اندي صورت ميگرفت! اين از مسائل اقتصادي كه در اين برهه اصليترين چالش پيش روي كشور است.
اما مسائل سياسي چگونه اذهان عمومي را درگير خود كرده؟ به بطن جامعه برويد و از مردم عادي سوالي كنيد. بپرسيد «وضعيت سياسي كشور را چگونه ميبينيد؟» در آن زمان است كه متوجه ميشويد فهم سياسي مردم تا چه حدي پيشرفت كرده و چگونه ميتوانند درمورد فاكتورهاي مختلف به بحث با تحليلهاي نسبتا نزديك به واقعيت بپردازند (قابل توجه برخي از تئوريسينها و مسوولان كه هيچ باوري به بالا بودن شعور و درك سياسي مردم ندارند!) موارد قابل بحث در حوزه «سياسي» كه بسيار است اما به صورت خلاصه، مهمترين فاكتور سياسي در زمان فعلي همين «نوع برخورد» با ماجراي جانباختن هموطنان عزيزمان است. رسانههاي رسمي و كارگزاران مستقر چگونه واكنش نشان دادند؟ قصوري عمدي يا سهوي صورت گرفت و يك ايراني از ميان ما پركشيد، نحوه برخورد چه بود؟ اساسا نحوه برخورد حكومت با اين قسم از مخاطرات به چه صورت است؛ سلبي يا ايجابي؟ صد البته كه تاكنون نوع برخورد بهزعم نگارنده ايجابي نبوده، زيرا به دليل روايات مختلف از اتفاقات، مشخص نيست كدام روايت صحيح است. اين مردود است كه جامعه نسبت به اخبار رسمي بدبين باشد. عليايحال زنگ خطر وضعيت سرخ به صدا درآمده. به گوش باشيم. هماكنون اصلاح اساسي در برخي سياستهاي اعمالي «راديكال» سالهاي اخير اساسيترين خواسته ملت نجيب ماست. اصلاح در نحوه حكمراني، اصلاح در نحوه توجه به آرا و نظريات مردم كه از همه چيز مهمتر است، لذا ضروري است تا قبل از رسيدن به نقطه خطرناك، اصلاح در چارچوب منطق با عنايت به مدلهاي آزموده شده ساري و جاري گردد. فارغ از هر نوع جناحبندي كافي است به اصل «اصلاح» در چارچوب «آزادي فردي» و توجه به تئوريهاي آزموده شده موفق در باب «قرارداد اجتماعي» باور داشته باشيم. نكته ديگر غلبه مفرطِ نگاه امنيتي به كليتِ فضاي سياستگذاري كشور است. البته كه يكي از مهمترين شاخصهاي اتوريته در هر كشوري «قدرت نظامي» و توان امنيتي آن كشور است، اما لزوما اقتدار، هميشه متكي به مباحث «نظامي» و «امنيتي» نيست، بلكه اقتدار فرهنگي و اجتماعي نظير موفق بودن در زمينه هنر، ورزش و... نيز شاخصهاي مهم در رتبهبندي پيشرفت و توسعه كشورهاست.