امنيت جامعه در گروي رفاه اجتماعي است
مشكلات اقتصادي و معيشت جامعه است كه اين مشكل و ناامني اقتصادي بر اثر عدم اقتصاد دانش‌محور است كه بازار اقتصاد را در برخي جوامع دچار اختلال و نابساماني مي‌كند . اگر در هر جامعه‌اي كارشناسان اقتصادي و دلسوز به پا خيزند و با همت مديران بلندمرتبه اقتصادي، شرايط بد وضعيت معيشت مردم را مطالعه كرده و درصدد همفكري و اصلاح برآيند قطعا به يك نتيجه مطلوب در ايجاد يك اقتصاد منظم و سالم خواهند رسيد. جامعه زماني به پختگي فرهنگي، اقتصادي، سياسي، اجتماعي و معنوي مي‌رسد كه فساد در آن جامعه كاهش يافته و مردم از جانب مسوولان احساس امنيت كرده و برابري اجتماعي و اقتصادي را با جان و وجود خويش احساس كنند و با امنيت خاطر و رفاه به زندگاني خود بپردازند. رفاه اجتماعي را مي‌توان به اشتراك‌گذاري، توسعه و حفظ روابط معنادار با ديگران تعريف كرد. اين به شما اين امكان را مي‌دهد كه احساس واقعي بودن و با ارزش بودن داشته باشيد و حس ارتباط و تعلق را ايجاد مي‌كند. در جامعه‌اي كه برابري‌هاي اجتماعي و اقتصادي حاكم باشد و تفكر صحيح برابري در نظام يك مملكت حكمفرمايي كند، قاعدتا آن جامعه به سمت پيشرفت و دستاورد‌هاي مهم پيش خواهد رفت. با توجه به افزايش آسيب‌هاي اجتماعي لازم است شاخص‌هاي سلامت اجتماعي به‌طور دقيق مشخص و در جهت بهبود آنها تلاش شود. در واقع سلامت و رفاه اجتماعي در كنار سلامت جسم و روان از اهميت ويژه‌اي برخورداراست و بايد بدانيم كه اين شاخص‌ها به سه حيطه فرد، خانواده و جامعه وابسته هستند. در واقع مي‌توانيم با بهبود در برنامه‌هاي پيشگيري و اصلاح شيوه زندگي باعث افزايش شاخص‌هاي سلامت و رفاه اجتماعي شويم. لازم است كه دولتمردان با تمركز بر روش‌هايي كه باعث افزايش اين شاخص‌ها مي‌شود، توجه ويژه‌اي به افراد در طبقات پايين و گروه‌هاي حساس جامعه كنند.