تسمه تايم پاره نكنيم!

شيفت از فينال جام جهاني به دربي تهران، از گل سرسبد مسابقات فوتبال جهان طي چهار سال گذشته به آنچه اصطلاحا پيشاني ليگ فوتبال ايران شناخته مي‌شود فرآيند عجيبي است. انگار يك نفر را از وسط جنگل‌هاي هيركاني ‌برداري ببري پارك سر كوچه و بگويي اين هم درخت! اين هم سبزه! توهين به بازيكنان و مربيان ايراني نباشد. واضح است كه فينال جام جهاني با هيچ مسابقه ديگري در هيچ ساحتي قابل مقايسه نيست. اما بايد پذيرفت كه نبايد فاصله آنقدر باشد كه چشم را اذيت كند. حالا از هفته بعد مسابقات باشگاهي اروپا آغاز مي‌شود و خودتان مي‌بينيد كه غير از اتمسفر جام جهاني كه ساخته و پرداخته هزاران المان است خود فوتبال از لحاظ سر و شكل چندان تفاوتي با جام جهاني نمي‌كند. هواداران مي‌آيند، شور هست، هيجان هست، چمن باكيفيت و تصاوير قشنگ هست. تازه اگر اظهارنظر برخي كارشناسان كه مي‌گويند سطح اول فوتبال اروپا از لحاظ فني خيلي جلوتر از فوتبال ملي و جام جهاني است را فاكتور بگيريم.  اصلا بحث فني به كنار چون بازيكنان و مربيان ايراني مخصوصا در دو تيم سرخابي تمام تلاش‌شان را مي‌كنند كه بازي جذابي به مخاطب عرضه كنند. ولي شما امروز دربي را ببينيد و صرفا از لحاظ همان سر و شكل، از لحاظ فرم، استاديوم، تصويربرداري و همه آنچه به عنوان فضاي مسابقات شناخته مي‌شود با جام جهاني مقايسه كنيد. حتما مي‌خورد توي ذوق‌تان. حتما احساس خواهيد كرد كه ممكن است تسمه تايم پاره كنيد. بازي مقابل سكوهاي خالي و بي‌روح در هوايي غبارآلود كه نفس را به شماره مي‌اندازد در استاديومي پير و فرسوده بدون استفاده از تكنولوژي‌هاي روز دنيا با دوربين‌ها و تصويربرداري متوسط رو به پايين بسته‌اي است كه براي شما آماده شده. بسته‌اي با چاشني وقايع سه ماه اخير و فرار كردن بدون توجيه بازيكن خارجي پرسپوليس يك روز مانده به مهم‌ترين بازي فصل و فوتباليست‌هايي كه در همين برهه با مشكل مواجه شدند تا جايي كه برخي‌ از خود اهالي فوتبال بگويند اين روزها مستطيل سبز اولويت ندارد. 

اينها حرف‌هاي ديروز و امروز نيست. ربطي هم به جوگيري ندارد كه بگوييد طرف يك فينال جام جهاني ديده و هيجان‌زده شده و مي‌خواهد داستان سر هم كند. سال‌هاست كه در همين روزنامه و همين صفحه از مشكلات ليگ گفتيم و نوشتيم. هر بار كه فصل جديد شروع شده سوال كرديم كو كيفيت بالاتر مسابقات؟ كجاست پيشرفت فيزيكي و تكنولوژيكي؟ كجاست درآمدزايي و چرخيدن چرخ فوتبال به عنوان يك صنعت؟ سوال كرديم و جوابي نگرفتيم. امروز هم طبيعي است كه وقتي قرار است يك روز بعد از پايان جام جهاني يكهو بپريم وسط ليگ اين سوال‌ها بيشتر شود. طبيعي است بپرسيم كجاست آن دلِ خوشي كه بنشيند پاي دربي؟ 
شيفت از فينال جام جهاني به دربي تهران اتفاق غريبي است. مثل بلند كردن سر از عدسي ذره‌بيني شهر فرنگ و چشم دوختن به محيط واقعي پيرامون است. اينكه كي قرار است فاصله پلشتي‌ها از بين برود و تصاوير اطراف‌مان با تصاوير شهر فرنگ منطبق شود مشخص نيست. فعلا فقط مي‌دانيم دربي امروز مي‌توانست غم فراق عاشقان فوتبال از جام جهاني را بشورد ببرد پايين ولي بعيد است چنين اتفاقي بيفتد. حتي اگر بازي پرگل و هيجان‌انگيزي هم رقم بخورد فضاي كلي فضاي مسمومي است.