ادامه از صفحه اول
با دخترانمان مهربان باشيم
آن درس ديگري را هم كه سينه به سينه يا تقليد از رفتار پدرانت آموختهاي فراموش كن! آنان نيز معلمان خوبي نبودند! بايد بداني كه درس را تقليدي نبايد آموخت! دختر نيز مانند پسر است! هر دو به كار تو ميآيند! هر دو نعمت خدايند! همه نعمتهاي خدا را بايد سپاس گفت و نبايد يكي را بر ديگري برتري داد!
مردم! شما چرا با دخترانتان چنين رفتاري ميكنيد؟ چرا به ديده كالاي بيارزش به آنها مينگريد؟ شما را چه كسيزاده و پرورده است؟ مگر شما در دامان همين دختران كه مادر شدهاند پرورش نيافتهايد؟ بدانيد كه چون دختري در خانهاي به دنيا ميآيد، خداوند ملائكه را ميفرستد تا بگويند: «اي اهل خانه سلام بر شما! سپس آن دختر را با پرهاي خود ميپوشانند و دستهاي خويش را بر سر او ميكشند و ميگويند كسي كه نگاهباني او را بر عهده بگيرد تا روز رستاخيز ياري خواهد شد.»
«كسي كه دختري داشته باشد و او را زنده به گور نكند، خوار نسازد و پسر را بر او ترجيح ندهد، خدا او را به بهشت خواهد رساند.»
اما اين تعليمات آسماني كه گاه با آيات قرآن و گاه به زبان حديث برگوشهاي گران آن مردم دير فهم خوانده ميشد، بايد با آموزشهاي عملي نيز همراه باشد تا اثر آن بيشتر شود و نمونه اعلاي آن تربيت عملي دختر پيغمبر(ص) است.
از عايشه همسر پيامبر (ص) روايت شده كه «هرگاه فاطمه به خانه پيامبر وارد ميشد، پيامبر به او خوشآمد ميگفت و به استقبال او ميرفت و او را ميبوسيد و او را در جاي خودش مينشاند.»
و اين نمونه كوچكي از رفتار پيامبر با دخترش بود. رفتاري كه براي خانوادهها، به خصوص مردان آموزنده است.
نه تنها براي مردم عصر پيامبر(ص) بلكه براي همه عصرها و نسلها.
و ما ايرانيان به ويژه رهبران ديني و سياسي جامعه چه سخت به اين آموزهها نيازمنديم!
اگر چه با ايجاد زمينههاي اجتماعي و امنيت براي دختران و زنان در دوران جمهوري اسلامي و همت دختران سرزمينمان شاهد رشد و شكوفايي استعدادها و دانش و توانايي بالايي در بين آنان هستيم اما بين اين ظرفيت عميق و تعامل ما با بانوان تعادل و تناسب برقرار نيست كه هيچ، متاسفانه شاهد ديدگاهها و عملكردهايي از سوي مقامات مدعي رسالت و حكومت نبوي هستيم كه آدم را ياد رفتار مردان عصر جاهليت مياندازد!
رفتاري كه در چند ماه اخير شاهد آن بوديم و العاقل يكفيه الاشاره!
بر اين باورم كه در كنار خيزش اميدواركننده دختران و زنان سرزمينمان، مردان و به ويژه مسوولان جامعه ما براي احقاق حقوق دختران و زنان ايراني در قالب فرهنگ محمدي و فاطمي و چگونگي تعامل توام با محبت، احترام و تكريم نسبت به زنان و دختران مسوليت سنگينتري داريم.
در نگارش اين يادداشت از كتاب «زندگاني فاطمه زهرا» اثر گرانسنگ مرحوم دكتر سيد جعفر شهيدي استفاده شد.
قهرماناني كه فراموش شدند!
چقدر سوژه براي توليد فيلم و مستند و كتاب و رمان وجود دارد ولي از خيل نويسندگان و خبرنگاران حاضر در جنگ چند نفر حاضرند هنوز با اين همه كارشكني و آزار كار كنند؟
شما تجربه جنگ نابرابر در مقابل نماينده استكبار جهاني را داشتهايد و خوب به ياد دارم شبي كه فرهنگسراي پايداري كه به همت سيد ياسر هشترودي بنا نهاده شد، هنگام تماشاي فيلم «خداحافظ رفيق» آقاي بهزاد بهزادپور اشك ميريختيد. حالا شما بفرماييد هنوز همان حال و هوا حاكم است يا شهدا نيز براي مسوولان محترم ابزاري براي ماندن بر سر قدرت شده است؟ حالا امثال هشتروديها كجا هستند؟
اينجاست كه بايد ايمان آورد به تهاجم فرهنگي كه حالا بعضي دوستان ميخواهند صرفا با يك فرهنگي،تشييع پيكر مظلوم شهداي گمنام، آن را پنهان كنند؛ همانها كه روزگاري در جواب فاصله افتادن بين نسل انقلاب و فرزندانشان ما را متهم به توهم كردند!تشييع پيكر شهداي گمنام، همچون اختري تابناك است كه ميتواند چند روزي فضاي جامعه را روشن كند ولي فراموش نكنيم كه رسانههاي بيگانه لحظهاي را از دست نميدهند. اين تشييع بزرگ نياز به پيوست فرهنگي دارد؛ حال سوال اينجاست كه چه كسي به فكر اين پيوست است؟ انبوه جمعيت تشييعكننده در روستايي دورافتاده در زير برف، تنها با يك عكس در فضاي مجازي و برخي رسانهها تمام شد و كدام مسوول استاني عكاس آن لحظه پرشكوه را پيدا و از او تقدير كرد؟
برادر عزيز جناب آقاي حضرتي:
شما سالها چراغ صفحه پايداري را در روزنامه اعتماد روشن نگه داشتيد؛ بي گمان حالا نيز بايد بار ديگر رسانه شما بدون در نظر گرفتن خطمشي سياسي و جناحي، همان مسير را ادامه دهد. بماند كه اين وظيفه بر عهده وزارتخانهاي است كه معاونانش حتي پاسخ تلفن نميدهند والحمدلله همه از نسل انقلابند. نسل جديد نه از انقلاب ميداند و نه از دفاع؛ اميدي هم به رسانه ملي نيست كه هر چه ميكند جواب معكوس ميدهد! حال تنها ميمانند جرايد و فضاي مجازي كه اگر غفلت كنيم مديون همان پيكرهايي هستيم كه روز شهادت زهراي مرضيه(س) بر دوش كشيديم. ارادتمند: نويد صالحي